Indonezyjski/Lekcja 3
^ Indonezyjski - Strona główna ^ | << Lekcja 2: To, tamto | Lekcja 3: Zaimki | Lekcja 4: Proste zdania >>
Zaimki osobowe
[edytuj]| Polski | Wersja formalna | Wersja nieformalna | Dzierżawczy nieformalny |
|---|---|---|---|
| Ja | Saya | Aku | -ku |
| Ty | Anda | Kamu | -mu |
| On/Ona/Ono | Beliau | Dia | -nya |
| My (włącz.) | Kita | Kita | Kita |
| My (wyłącz.) | Kami | Kami | Kami |
| Wy | Kalian | Kalian | Kalian |
| Oni | Mereka | Mereka | Mereka |
Zauważ, że występują dwie formy zaimka "my". Różnice pomiędzy nimi wyjaśni przykład poniżej.
Contoh (Przykłady):
- Budi: "Wati, ini buku kita." (= Wati, to jest nasza książka.)
Tutaj, Budi mówi do Wati, że ta książka należy do Budi'ego i Wati'ego. Jednakże, jeżeli Budi powie, "Wati, ini buku kami."; oznacza to, że książka należy do Budi (i prawdopodobnie kogoś jeszcze), ale nie Wati.
Kata Kepunyaan (Zaimki dzierżawcze)
[edytuj]Położenie w zdaniu zaimków dzierżawczych jest inne niż w języku polskim.
Contoh (Przykłady):
- Buku kami. (= nasza książka (nasze książki))
- Apel mereka. (= ich jabłko (jabłka))
- Jerukku. (= moja pomarańcza (moje pomarańcze))
- Gelasnya. (= jego/jej okulary)
- Bolpenmu. (= twój długopis (twoje długopisy))
- Coklat saya. (= moja czekolada (moje czekolady))
- Mobil beliau. (= jego/jej samochód)
W powyższych przykładach, w liczbie pojedyńczej w wersji nieformalnej, przyrostek jest dołączany bezpośrednio do rzeczownika.
Pomimo, że w języku indonezyjskim można powiedzieć: "gelas dia" zamiast "gelasnya" oraz "bolpen kamu" zamiast "bolpenmu", nieprawidłowo jest "jeruk aku" w znaczeniu "my orange".
Kata Kepunyaan #2 (Zaimki dzierżawcze część 2)
[edytuj]- Buku ini punyaku. (Ta książka jest moja)
- Buku ini punyamu. (Ta książka jest twoja)
- Buku ini punyanya. (Ta książka jest jego/jej)
- Buku ini punya saya. (Ta książka jest moja)
- Buku ini punya kami. (Ta książka jest nasza)
- Buku ini punya kita. (Ta książka jest nasza)
- Buku ini punya mereka. (Ta książka jest ich)
- Buku ini punya Budi. (Ta książka jest Budi)
Zauważ, że ta struktura jest połączona słowem "punya", które oznacza "mieć", po nim następuje słowo określające posiadacza.
Contoh (Przykłady)
[edytuj]- Saya punya buku kuning. (= Mam żółtą książkę)
- Buku saya kuning. (= Moja książka jest żółta).
- Kamu punya bolpen biru, bukan bolpen hitam. (= Masz niebieske pióro a nie czarne pióro)
- Dia tidak punya pensil hijau. (= On/Ona/Ono nie posiada zielonego ołówka)
- Budi punya apel merah. (= Budi ma czerwone jabłko/jabłka)
- Apel merah ini punya Budi. (= To czerwone jabłko należy do Budi)
Do zaprzeczania rzeczownika (przykład trzeci, "nie czarne pióro") używamy słówka "bukan". W przykładzie czwartym do zaprzeczania własności używamy słowa "tidak", które jest w tym przypadku jako czasownik ("nie mieć"). Zauważ również różnice w położeniu nazwy właściciela i słowa "punya" w przykładach piątym i szóstym.
^ Indonezyjski - Strona główna ^ | << Lekcja 2: To, tamto | Lekcja 3: Zaimki | Lekcja 4: Proste zdania >>