Alfabet grecki[edytuj]

alfabet grecki

Do zapisywania wzorów matematycznych zwykle wykorzystuje się alfabet łaciński (zawierający litery takie jak np. a, H, r, X), przy czym istnieje niepisana umowa, iż niektóre litery zwyczajowo wykorzystywane są do oznaczania pewnych obiektów. Przykładowo litery f, g zwykle oznaczają funkcje, z kolei x oraz y – niewiadome w równaniach albo argumenty funkcji. Nie jest to regułą, jednak używanie tych samych liter bardzo ułatwia śledzenie wywodów, gdyż zapobiega rozpraszaniu uwagi. Alfabet łaciński ma jednak ograniczoną liczbę liter, przyjęło się zaś, że wszystkie obiekty matematyczne oznacza się pojedynczym znakiem. Z tego powodu korzysta się z innych alfabetów (np. greckiego, czy nawet hebrajskiego). Niżej zamieszczono tabelę z literami alfabetu greckiego – część z nich nie będzie wykorzystywana ze względu na to, iż pokrywają się one z odpowiednimi literami alfabetu łacińskiego (w szczególności duże litery).

$\mathrm {A} ~\alpha$ alfa	$\mathrm {B} ~\beta$ beta	$\Gamma ~\gamma$ gamma	$\Delta ~\delta$ delta	$\mathrm {E} ~\epsilon ~(\varepsilon )$ epsilon	$\mathrm {Z} ~\zeta$ zeta	$\mathrm {H} ~\eta$ eta	$\Theta ~\theta ~(\vartheta )$ theta
$\mathrm {I} ~\iota$ jota	$\mathrm {K} ~\kappa ~(\varkappa )$ kappa	$\Lambda ~\lambda$ lambda	$\mathrm {M} ~\mu$ mi	$\mathrm {N} ~\nu$ ni	$\Xi ~\xi$ ksi	$O~o$ omikron	$\Pi ~\pi ~(\varpi )$ pi
$\mathrm {P} ~\rho ~(\varrho )$ ro	$\Sigma ~\sigma ~(\varsigma )$ sigma	$\mathrm {T} ~\tau$ tau	$\Upsilon ~\upsilon$ ypsilon	$\Phi ~\phi ~(\varphi )$ fi	$\mathrm {X} ~\chi$ chi	$\Psi ~\psi$ psi	$\Omega ~\omega$ omega