Niemiecki/Gramatyka/Deklinacja nazw własnych

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Spis treści

Deklinacja nazw państw, miast i innych nazw geograficznych[edytuj]

Liczba pojedyncza Gen. nazw geograficznych[edytuj]

  • Nazwy geograficzne (geografische Eigennamen) rodzaju nijakiego użyte bez rodzajnika (artikellos) tworzą Gen. z reguły przy pomocy końcówki -s:
np. Londons Bürger/die Bürger Londons.
  • Nazwy geograficzne zakończone na -s, -ss, -ß, -tz, -x, -z użyte bez rodzajnika w mowie nie mają w Gen. żadnej końcówki. W piśmie otrzymują one apostrof, ale wtedy jedyną prawidłową kolejnością jest użycie tego rzeczownika w Gen. przed rzeczownikiem:
np. Honduras' Grenzen.
  • Nazwy geograficzne rodzaju męskiego i nijakiego użyte z rodzajnikiem tworzą Gen. z reguły bez końcówki, ale końcówka -s też jest prawidłowa:
np. die Bürger des Berlin/Berlins der Zukunft.
  • Niektóre rzeczowniki zakończone na -s, -ss, -ß, -tz, -x, -z mogą w użyciu z rodzajnikiem (zwyczajowo) występować z końcówką -es,
np. die Gipfel des Harz/Harzes.
  • Często Sing. Gen. nazw własnych jest zastępowany konstrukcją von + Dat.

Liczba mnoga nazw geograficznych[edytuj]

  • Nazwy geograficzne występują generalnie tylko w liczbie pojedynczej. Użycie liczby mnogiej jest sporadyczne, a wtedy rzeczowniki te mogą otrzymać końcówkę -s lub nie mają żadnej końcówki[1]:
np. in Asien gibt es zwei Koreas/Korea.

Deklinacja imion i nazwisk[edytuj]

Liczba mnoga imion i nazwisk[edytuj]

  • Podobnie jak inne nazwy własne imiona i nazwiska tworzą liczbę mnogą najczęściej przy pomocy końcówki -s[2]:
np. zwei Udos.
  • Inne końcówki, w oparciu o ogólne zasady deklinacji rzeczowników, są z reguły również prawidłowe:
np. mehrere Albrechte, drei Ingen.
  • U imion zakończonych pełną samogłoską (krótkie wygłosowe -e nie jest pełną samogłoską) należy dodawać wyłącznie końcówkę -s:
np. vier Ingos und fünf Carlas.
  • U imion zakończonych na -s, -ss, -ß, -tz, -z nie należy dodawać końcówki:
np. die beiden Vinzenz.

Deklinacja nazw miesięcy i dni tygodnia[edytuj]

Liczba pojedyncza Gen. nazw miesięcy i dni tygodnia[edytuj]

  • Nazwy miesięcy (Januar, Februar ...) i dni tygodnia (Montag, Dienstag ...) mają cechy zarówno rzeczowników własnych jak i rzeczowników pospolitych.[3] W Sing. Gen. albo otrzymują one końcówkę -s, albo jej nie maję. Obie formy są prawidłowe:
np. des Januar albo des Januars, des Montags albo des Montag
  • Obecnie przy nazwach miesięcy dominuje brak końcówki -s, a w przypadku dni tygodnia występuje ona częściej.[3]

Źródła[edytuj]

Przypisy