Przejdź do zawartości

Organiczna technika studiowania/Zasady

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Spis treści
Pomimo iż jest to zbiór zasad, nie powinieneś mylić tu porządku ze sztywną schematycznością lub swobody z chaosem. Prawdziwa swoboda to zdolność tworzenia porządku w miejsce chaosu, dlatego też nie musisz zbyt sztywno trzymać się reguł, zwłaszcza gdy masz już duże doświadczenie w kreśleniu Map Myśli.

TECHNIKA

[edytuj]

Akcentuj

[edytuj]

Wyróżniając i kładąc nacisk na pewne elementy mapy, ułatwiamy sobie ich zapamiętanie. Oto reguły właściwego stosowania akcentów w mapach myśli:

Zawsze w centrum umieszczaj rysunek

[edytuj]

Obraz wart jest tysiąca słów, zawsze centrum mapy niech będzie właśnie kolorowy, najlepiej trójwymiarowych rysunek. Jeżeli jednak masz problemy ze znalezieniem obrazu lub temat mapy streszcza się w jednym słowie – wykorzystaj wtedy efekt przestrzenności wokół niego, użyj kolorów i ciekawych kształtów liter.

Rysunki stosuj na przestrzeni całej mapy

[edytuj]

Jeżeli stosujesz ideogramy na przemian ze słowami, integrujesz funkcje obu półkul mózgowych. Niech nie zrażają Cię niepowodzenia w rysowaniu! I powtórzę to jeszcze raz: obraz wart jest tysiąca słów.

Używaj co najmniej trzech kolorów w centralnym rysunku

[edytuj]

Kolory ożywią Twoją mapę, pobudzą wyobraźnię i kreatywność, ponadto uchronią przed monotonią jednokolorowych notatek.

Wykorzystuj efekt przestrzenności (3D) w rysunkach i wokół słów

[edytuj]

W ten sposób możesz wyróżnić najważniejsze słowa i obrazy twojej mapy.

Jeżeli wykorzystasz słowa i obrazy wywołujące wrażenia u różnych zmysłów: wzroku, słuchu, węchu, smaku, dotyku oraz ruchu (zmysł kinestetyczny), zakotwiczysz na stałe informację w swojej pamięci. Spróbuj sprawić, aby obrazy i słowa na Twoich mapach poruszały się – w komiksach powinieneś znaleźć wiele inspirujących przykładów.

Stosuj litery, linie i obrazki różnej wielkości

[edytuj]

W ten sposób określisz, jak ważny jest dany element mapy. Duże elementy łatwiej przykują twoją uwagę, więc łatwiej je zapamiętasz.

Uporządkuj odstępy między elementami mapy

[edytuj]

Biorąc pod uwagę hierarchię i kategoryzację, rozplanuj mapę w ten sposób, aby wszystko było czytelne i przejrzyste. Zostaw miejsce na ewentualne rozszerzenia mapy.

Rób właściwe odstępy między elementami mapy

[edytuj]

Wyrazy nie powinny być stłoczone, a litery nie mogą na siebie nachodzić, ponadto powinny one być czytelne. W ten sposób twoja mapa będzie przejrzysta.

Używaj skojarzeń

[edytuj]

Obok akcentów skojarzenia są drugim ważnym czynnikiem wspomagającym zapamiętywanie. Mając centralny rysunek i stosując poniższe zasady, możesz stworzyć mapę myśli na dowolny temat.

Łącz strzałkami obszary mapy, które chcesz ze sobą powiązać

[edytuj]

Strzałka automatycznie prowadzi wzrok do łączonego obszaru mapy. Strzałki mogą być różnorodne, jedno, dwukierunkowe, rozwidlające się, rozmaitej wielkości, kształtu. Ważne, by zwracały twoją uwagę.

Używaj kolorów

[edytuj]

Kolorów możesz używać w różnoraki sposób. Na przykład każde główne ramię i podległe mu podramiona będą jednego koloru. Albo ramiona każdego poziomu mapy będą innego koloru. Możesz również przypisać kolorom jakieś konkretne funkcje, np. czerwony – ważne, zielony – zapamiętaj, niebieski – cytaty itd. Inwencja należy jednak do ciebie!

Używaj systemu umownych znaczków

[edytuj]

Symbole są równie ważne jak obrazy i słowa, pomagają połączyć ze sobą różne rejony mapy. Używaj więc ptaszków, krzyżyków, kółek, trójkątów, ale i bardziej skomplikowanych symboli.

Pisz przejrzyście

[edytuj]

Chaotyczne notatki utrudniają zapamiętywanie i pogarszają koncentrację. Wykorzystując poniższe zasady staraj się, aby twoje mapy były przejrzyste i klarowne.

Na każdej linii pisz tylko jedno słowo

[edytuj]

Z każdym słowem wiążą się skojarzenia, gdy umieścimy słowo na linii, zapewniamy sobie swobodę skojarzeń.

Pisz drukowanymi literami

[edytuj]

Litery drukowane są po prostu wyraźniejsze, łatwiejsze do odczytania. Używaj skrótów. Stosuj duże i małe litery.

Słowa muszą biec wzdłuż linii

[edytuj]

Pisz tak, aby nie było wątpliwości, na której linii leży dany wyraz czy obraz.

Linie muszą być tej samej długości co słowa

[edytuj]

Dzięki temu oszczędzasz miejsce na stronie.

Linie muszą się ze sobą łączyć

[edytuj]

To pozwala zachować ciągłość skojarzeń. Nadaj liniom najrozmaitsze kształty, strzałek, krzywych, prostych, owali, pętli, trójkątów, każdej z nich nadaj inną funkcję.

Główne ramiona muszą dochodzić do centralnego rysunku

[edytuj]

Centralne ramiona narysuj grubą kreską

[edytuj]

Dzięki temu podkreślisz ich znaczenie.

Każdą główną gałąź wraz z jej wszystkimi rozwidleniami i połączeniami zakreśl dodatkową linią

[edytuj]

Otocz chmurką każdą główną gałąź i jej odgałęzienia – w ten sposób porcjujesz informacje, co ułatwia umysłowi ich zapamiętywanie. Możesz tym chmurkom nadawać rozmaite kształty. Jeżeli po zakreśleniu będziesz chciał dodać nowy element na mapie, to otocz dodatkową chmurką całą główną gałąź wraz z tym nowych elementem.

Postaraj się, aby rysunki były jak najwyraźniejsze

[edytuj]

W ten sposób uatrakcyjniasz swoją mapę.

Połóż kartkę dłuższą krawędzią poziomo

[edytuj]

Ponieważ nasze peryferyjne widzenie boczne jest większe od widzenia pionowego, taką mapę łatwiej odczytać. Zresztą telewizory opierają się na tej samej zasadzie. Staraj się nie obracać kartki w trakcie pisania, gdyż w ten sposób utrudniasz sobie jej późniejsze odczytanie.

Postaraj się, aby litery były pionowe

[edytuj]

Maksymalne odchylenie dla linii to 45°. Inaczej litery trudno byłoby odczytać bez obracania mapą.

Wypracuj własny styl

[edytuj]

Zastosuj prostą regułę 1+, co oznacza, że każda Twoja mapa jest odrobinę lepsza od poprzedniej.

FORMA

[edytuj]

Stosuj hierarchię pojęć

[edytuj]

Hierarchizacja i kategoryzacja wiedzy ogromnie ułatwia jej zapamiętywanie.

Wprowadzaj porządek numeryczny

[edytuj]

Jest to istotnie, jeżeli Twoja mapa stanowi materiał do prezentacji, wypracowania, odpowiedzi na egzaminie. Po prostu ponumeruj ramiona mapy według chronologii czy ważności. Zamiast cyfr możesz używać liter.