Przejdź do zawartości

Pszczelarstwo/Choroby/CBPV

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.


Wirus chronicznego paraliżu pszczół, CBPV (CPV)

[edytuj]

Choroba chronicznego paraliżu pszczół jest znana od bardzo dawna (Arystoteles), ale dopiero w roku 1963 L. Bailey odkrył wirus CBPV będący jej przyczyną. W następnych latach obecność wirusa chronicznego paraliżu stwierdzono u pszczół prawie na całym świecie, za wyjątkiem Południowej Afryki i na Karaibach.

Etiologia

[edytuj]

CBPV jest zaraźliwą infekcją dorosłych pszczół polegającą na namnażaniu się w organizmie wirusa chronicznego paraliżu, przede wszystkim w mózgu, następnie w zwojach nerwowych i nabłonku jelit.

Objawy i przebieg

[edytuj]

Choroba charakteryzuje się wyraźnymi objawami, pozwalającymi na jej stwierdzenie gołym okiem. Pierwszy objaw CBPV to pojawienie się czarnych, połyskujących pszczół pozbawionych owłosienia, podobnie jak w okresie intensywnych rabunków. Później osobniki te drżą i pełzają przed wylotkiem niezdolne do lotu.

Zapobieganie i leczenie

[edytuj]

Bibliografia

[edytuj]

Ribière, M. et al., Spread of Infectious Chronic Bee Paralysis Virus by Honeybee (Apis mellifera L.) Feces, Appl Environ Microbiol. 2007
Ball, B., V., Paralysis, 1983