«	Pszczelarstwo Wirus ostrego paraliżu pszczół	»
Wirus chronicznego paraliżu pszczół, CBPV	Pszczelarstwo Wirus ostrego paraliżu pszczół	Wirus izraelskiego paraliżu pszczół, IAPV

Wirus ostrego paraliżu pszczół, ABPV

Należy do grupy wirusów RNA o długości 30 nm (30^-9m)^[1]. Patogenem wirusa ostrego paraliżu pszczół jest Cripavirus (B) (Dicistroviridae).

Etiologia

Roznosicielem wirusa ABPV jest roztocz Varroa destructor. Pasożyt ten zakaża organizm larwy lub dorosłej pszczoły wirusem podczas odżywiania się hemolimfą owadów. Znaczne porażenie rodziny pszczelej przez warrozę powoduje nasilenie występowania wirusów ABPV.

Objawy i przebieg choroby

Choroba osiąga szczyt rozwoju najczęściej wiosną, często powodując śmierć całej rodziny pszczelej. Charakteryzuje się dużym osypem pszczół. Rodziny chore na ABPV są na tyle osłabione, że próby zasilenia ich czerwiem i pszczołami z rodzin zdrowych nie przynoszą pozytywnych rezultatów. Mimo prób ratowania rodziny nie rozwijają się i sukcesywanie słabną.

W badaniach przeprowadzonych w Instytucie Pszczelarskim w Kirchhain^[2] stwierdzono, że infekcja spowodowana tym wirusem może być przyczyną śmierci rodziny pszczelej w czasie zimowli^[3].

Leczenie i zapobieganie

Nie ma sposobów ani leków na leczenie ABPV. Chore rodziny powinny jak najszybciej zostać zlikwidowane, aby nie stały się ogniskiem rozprzestrzenienia choroby w całej pasiece. Jedynym sposobem zapobiegania ABPV jest skuteczne zwalczanie warrozy w pasiece.

Bibliografia

[ref1-1] Zohni, Dalia Zur Epidemiologie arthropodenübertragener Virosen der Honigbiene, Apis mellifera, in Bayern. LMU München, Tierärztliche Fakultät, 2006

[ref2-2] Instytut Pszczelarski w Kirchhain

[ref3-3] Garrido, C., Das Zünglein an der Waage, Apidologie 2005

[1]

[2]

[3]