Siewki roślin flory Polski/Przewiertniowate

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Przewiertniowate (Caprifoliaceae)
Zobacz też: przewiertniowate uprawiane
Spis treści

Ostrogowiec (Centranthus)[edytuj]

Kozłek wąskolistny (Centranthus angustifolius (Mill.) DC.)[edytuj]

Głowaczek (Cephalaria)[edytuj]

Głowaczek olbrzymi (Cephalaria gigantea (Ledeb.) Bobrov)[edytuj]

Szczeć (Dipsacus)[edytuj]

Szczeć wykrawana (Dipsacus laciniatus L.)[edytuj]

Szczeć pospolita (Dipsacus fullonum L.)[edytuj]


Szczeć owłosiona (Dipsacus pilosus L.)[edytuj]


Szczeć sukiennicza (Dipsacus sativus (L.) Honck.)[edytuj]


Świerzbnica (Knautia)[edytuj]

Świerzbnica polna (Knautia arvensis (L.) J. M. Coult.)[edytuj]

Świerzbnica leśna (Knautia dipsacifolia Kreutzer)[edytuj]

Świerzbnica karpacka (Knautia kitaibelii (Schult.) Borbás)[edytuj]

Zimoziół Linnaea[edytuj]

Zimoziół północny (Linnaea borealis L.)[edytuj]

Wiciokrzew (Lonicera)[edytuj]

Wiciokrzew przewiercień (Lonicera caprifolium L.)[edytuj]

Wiciokrzew Morrowa (Lonicera morrowii A. Gray)[edytuj]

Wiciokrzew czarny (Lonicera nigra L.)[edytuj]

Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum L.)[edytuj]

Nasiona kiełkują wiosną[1]. Część podliścieniowa (hipokotyl) siewki ma do 3 cm długości, jest naga, u dołu biała, w górze zielonawopurpurowa. Dwa nagie liścienie są delikatne, cienkie, jajowate, u nasady klinowate a na wierzchołku zaokrąglone. Osiągają do 8 mm długości i 5 mm szerokości. Z wierzchu są zielone lub bladozielone, od spodu jaśniejsze i matowe. Część nadliścieniowa (epikotyl) osiąga do 5 mm długości jest fioletowopurpurowa i mogą na niej pojawiać się pierwsze odstające włoski. Kolejne międzywęźla są już wyraźnie owłosione. Pierwsze liście są naprzeciwległe i ich kształt jest zmienny – mogą być odwrotnie jajowate i wycięte na szczycie albo jajowate i zaostrzone. Nasada jest szeroko klinowata. Blaszka pierwszej pary liści jest naga i tylko orzęsiona na brzegu, na wiązkach przewodzących po dolnej stronie blaszki drugiej i trzeciej pary listków pojawiają się włoski. Owłosione są ogonki liści osiągające do 4 mm długości[2]. Rośliny kiełkujące z nasion w pierwszym roku osiągają 10–30 cm wysokości[3].

Wiciokrzew tatarski (Lonicera tatarica L.)[edytuj]

Wiciokrzew pospolity (Lonicera xylosteum L.)[edytuj]

Driakiew (Scabiosa)[edytuj]

Driakiew wonna (Scabiosa canescens Waldst. & Kit.)[edytuj]

Driakiew gołębia (Scabiosa columbaria L.)[edytuj]

Driakiew lśniąca (Scabiosa lucida Vill.)[edytuj]

Driakiew żółta (Scabiosa ochroleuca L.)[edytuj]

Czarcikęs (Succisa)[edytuj]

Czarcikęs łąkowy (Succisa pratensis Moench)[edytuj]

Czarcikęsik (Succisella)[edytuj]

Czarcikęsik Kluka (Succisella inflexa (Kluk) Beck)[edytuj]

Śnieguliczka (Symphoricarpos)[edytuj]

Śnieguliczka biała (Symphoricarpos albus (L.) S. F. Blake)[edytuj]

Kozłek (Valeriana)[edytuj]

Kozłek dwupienny (Valeriana dioica L.)[edytuj]

Kozłek lekarski, waleriana (Valeriana officinalis L.)[edytuj]

Kozłek bzowy (Valeriana sambucifolia J. C. Mikan)[edytuj]

Kozłek całolistny (Valeriana simplicifolia (Rchb.) Kabath)[edytuj]

Kozłek trójlistkowy (Valeriana tripteris L.)[edytuj]

Roszpunka (Valerianella)[edytuj]

Roszpunka ostrogrzbiecista (Valerianella carinata Loisel.)[edytuj]

Roszpunka koroniasta (Valerianella coronata (L. DC.)[edytuj]

Roszpunka ząbkowana (Valerianella dentata (L.) Pollich)[edytuj]

Valerianella eriocarpa Desv.[edytuj]

Roszpunka warzywna (Valerianella locusta Laterr em. Betcke)[edytuj]

Roszpunka mieszana (Valerianella mixta Dufr.)[edytuj]

Roszpunka bruzdkowana (Valerianella rimosa Bastard)[edytuj]

Przypisy

  1. F.M. Muller: Seedlings of the North-Western European Lowland: A flora of seedlings. Wageningen: Centre for Agricultural Publishing and Documentation, 1978, s. 199.
  2. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 140-141.
  3. Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz: Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 575–578. ISBN 83-01-13434-8.