Siewki roślin uprawianych w Polsce/Cyprysowate

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Cyprysowate (Cupressaceae)
Zobacz też: cyprysowate dziko rosnące
Spis treści

Cyprysik (Chamaecyparis)[edytuj]

Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana (A.Murray bis) Parl.)[edytuj]

Kiełkowanie nadziemne. Liścienie są dwa, cienkie, równowąskie, u nasady i końca lekko zwężone, z wierzchu sinozielone, o długości 7-9 mm i 1,5-2 mm szerokości. Część podliścieniowa ma długość od 12 do 18 mm, na całej długości jednakową grubość i kolor brunatnozielony. Pierwsze dwa liście właściwe rosną naprzeciwlegle, są proste i na końcu zaostrzone, o długości 5-7 mm, z dwoma białymi paskami od spodniej strony. Kolejne liście rosną w okółkach po 3, czasami po 4. Kilka korzeni równorzędnych[1].

Cyprysik tępołuskowy (Chamaecyparis obtusa (Siebold & Zucc.) Endl.)[edytuj]

Cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera (Siebold & Zucc.) Endl.)[edytuj]

Kiełkowanie nadziemne. Liścienie są dwa, cienkie, równowąskie, u nasady delikatnie zwężone, z wierzchu sinozielone, o długości 5-6 mm i 1,5 mm szerokości. Część podliścieniowa ma długość od 10 do 15 mm, na całej długości jednakową grubość i kolor brunatnozielony. Pierwsze dwa liście właściwe rosną naprzeciwlegle, są proste i na końcu zaostrzone, o długości 6-8 mm, z dwoma białymi paskami od spodniej strony. Kolejne liście rosną w okółkach po 4. Kilka korzeni równorzędnych[2].

Cupressus[edytuj]

Cyprysik nutkajski (Cupressus nootkatensis D.Don)[edytuj]

Jałowiec (Juniperus)[edytuj]

Jałowiec chiński (Juniperus chinensis L.)[edytuj]

Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis Moench)[edytuj]

Jałowiec pośredni (Juniperus × pfitzeriana (Späth) P.A.Schmidt)[edytuj]

Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata Buch.-Ham. ex D.Don)[edytuj]

Jałowiec wirginijski (Juniperus virginiana L.)[edytuj]

Metasekwoja (Metasequoia)[edytuj]

Metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides Hu & W.C.Cheng)[edytuj]

Mikrobiota (Microbiota)[edytuj]

Mikrobiota syberyjska (Microbiota decussata Kom.)[edytuj]

Biota (Platycladus)[edytuj]

Biota wschodnia (Platycladus orientalis (L.) Franco)[edytuj]

Dawniej zaliczana do rodzaju żywotnik, pod nazwą żywotnik wschodni (Thuja orientalis).

Kiełkowanie nadziemne. Liścienie są dwa, cienkie i delikatne, równowąsko-lancetowate, zwężone u nasady, ostro zakończone, z wierzchu ciemnozielone z jasnym nalotem, a od spodu żółtozielone i połyskujące, o długości 20-25 mm i szerokości 2,5-3 mm. Część podliścieniowa ma długość od 20 do 30 mm, na całej długości jednakową grubość (około 1 mm), kolor w górnej części brunatnozielony, niżej purpurowy, ku dołowi bielejący. Pierwsza para liści właściwych wyrasta naprzeciwlegle tuż nad liścieniami, są one igiełkowate, równowąskie, ostro zakończone, na przekroju trójkątne, o długości 10-15 mm, zielone z nalotem woskowym z obu stron. Kolejne liście są podobne do pierwszysch, ale nieco dłuższe i wyrastają w okółkach po cztery. Już w pierwszym roku wyrastają boczne pędy z mniejszymi, łuskowatymi igiełkami. Kilka równorzędnych, cienkich, brązowych korzonków bez korzenia głównego[3].

Mamutowiec[edytuj]

Mamutowiec olbrzymi (Sequoiadendron giganteum (Lindl.) J.Buchh.)[edytuj]

Taxodium[edytuj]

Cypryśnik błotny (Taxodium distichum (L.) Rich.)[edytuj]

Żywotnik (Thuja)[edytuj]

Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis L.)[edytuj]

Kiełkowanie nadziemne. Liścienie są dwa, cienkie i delikatne, lancetowate, w połowie długości najszersze, okrągło zakończone, z wierzchu ciemnozielone ze słabo widocznym nalotem i połyskującym brzegiem, a od spodu jaśniejsze ze słabym połyskiem, o długości 10-11 mm i szerokości 1,5-2 mm. Część podliścieniowa ma długość 14-18 mm, na całej długości jednakową grubość około 1 mm i kolor purpurowobrunatny, zieleniejący na górze. Pierwsza para liści właściwych wyrasta naprzeciwlegle, są one igiełkowate, o długości 7-8 mm. Kolejne liście wyrastają już w okółkach po trzy, czasem po cztery, z wierzchu zielone, od spodu z niewyraźnie widocznymi dwoma jasnymi paskami. Między kolejnymi okółkami są wyraźne bruzdy na łodydze. Już w pierwszym roku wyrastają boczne pędy z wyrastającymi okółkowo igiełkami, a później łuskowatymi liśćmi. Kilka równorzędnych, brązowych korzonków[4].

Żywotnik olbrzymi (Thuja plicata Donn ex D.Don)[edytuj]

Kiełkowanie nadziemne. Liścienie są dwa, prawie równowąskie, u nasady i na końcu wyraźnie zwężone, okrągło zakończone, o długości 8-10 mm i szerokości 1-2 mm. Poza kształtem liścieni siewka identyczna jak u żywotnika zachodniego[5].

Żywotnik pośredni (Thuja × plicatoides Seneta)[edytuj]

Żywotnikowiec (Thujopsis)[edytuj]

Żywotnikowiec japoński (Thujopsis dolabrata (L.f.) Siebold & Zucc.)[edytuj]

Przypisy

  1. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Klucz do oznaczania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 44.
  2. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Klucz do oznaczania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 44-45.
  3. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Klucz do oznaczania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 41-42.
  4. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Klucz do oznaczania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 42-43.
  5. Stanisław Król: Siewki drzew i krzewów. Klucz do oznaczania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 43.