Piwo to napój alkoholowy o niskiej zawartości alkoholu (zazwyczaj 6%) uzyskiwany w wyniku fermentacji zbóż - głównie jęczmienia, bez destylacji – taką definicję podaje nam Wikipedia. Pewnie zastanawiałeś się, czytelniku, czy można produkować piwo w domu. A nawet jeżeli nie zadałeś sobie nigdy tego pytania, to skoro trafiłeś na ten podręcznik, znaczy, że zaintrygował cię tytuł. Odpowiedź jest tylko jedna – oczywiście, że można domowymi sposobami uwarzyć doskonałe piwo, które smakiem być może będzie przewyższać to, co sprzedają nam wielkie koncerny. A już sam proces warzenia to doskonała zabawa.
Podczas warzenia niezbędny będzie dostęp do kuchni. Proces ten trwa kilka godzin więc upewnijmy się, że zajęcie jej na tak długi okres czasu nie będzie nikomu przeszkadzać. Fermentujące piwo nie zajmuje na szczęście dużo miejsca, ale ma pewne wymagania dotyczące temperatury. W zależności od zastosowanych drożdży, górnej lub dolnej fermentacji, potrzebować będziemy temperatur z zakresu 18-24°C lub 5-10°C. Oczywiście istnieją techniki umożliwiające schłodzenie brzeczki do zadanej temperatury, ale nie jest to trywialne zadanie. Przygotowanie piwa, od momentu przygotowania zacieru do otwarcia butelki to proces długotrwały. Przy mocnych piwach może trwać nawet rok, choć przeważnie po trzech miesiącach można się delektować samodzielnie zrobionym piwem. Nie licz też na to, że uwarzone piwo będzie tańszą alternatywą piwa ze sklepu. Potraktuj to raczej jako hobby, które może dostarczyć niezapomnianych wrażeń i smaków.
Szachy są planszową grą strategiczną znaną na całym świecie, w każdej kulturze i cywilizacji. Nie ma kontynentu czy kraju, w którym ta gra nie byłaby znana. O wpływie szachów na świat świadczy choćby zwrot w języku polskim: „trzymać kogoś w szachu”. Wiemy, czym jest „patowa sytuacja”, słyszymy, że ktoś „wykonał roszadę” na jakimś stanowisku. Mówimy, że ktoś jest czyimś „pionkiem w grze”. „Szachownica” to nie tylko plansza do gry w szachy, ale i popularny motyw graficzny. Wszystkie te pochodzące z szachów terminy są stosowane również przez osoby, którym szachy kojarzą się wyłącznie z dwoma wpatrującymi się godzinami w szachownicę graczami.
Szachy są grą o wieloletniej tradycji. Nieznane jest dokładne miejsce jej pochodzenia; najprawdopodobniej są to Indie, ok. V-VI w. n.e. Prawdopodobnie stosowane obecnie zasady opracowali Persowie, stąd właśnie pochodzi nazwa – „szach” to przecież perski król. Inne hipotezy sytuują powstanie gry w Chinach. Fonetycznie „szach mat” to po persku „król jest otoczony" (lub „bezradny”, „w zasadzce”, „pokonany”) i dosyć często jest mylnie tłumaczone jako „król jest martwy”. Wiąże się to z tym, ze szachy trafiły do Europy poprzez świat islamski, gdzie z arabskiego „mata” znaczy „umarł” lub „jest martwy”.
Z Persji szachy trafiły do świata arabskiego, a następnie – być może przez Hiszpanię – do Europy, a stamtąd na cały świat.
Obecnie stosowane reguły zostały przyjęte mniej więcej w XV-XVI wieku. Od tej pory zmiany w zasadach gry są jedynie kosmetyczne i dotyczą tylko sposobu rozgrywania gier turniejowych.
Ten podręcznik jest przeznaczony dla wszystkich, którzy chcą poznać grę w szachy. Mogą z niego korzystać zarówno absolutnie początkujący, jak i średnio zaawansowani gracze.
Autorzy zalecają, aby ucząca się osoba zaopatrzyła się w szachownicę i bierki lub jakiś program komputerowy i ustawiała wszystkie przedstawione w tekście i na rysunkach sytuacje.
Życzymy udanej nauki, wielu wygranych partii i radości z poznania gry!
