Ubuntu/Niebezpieczne polecenia

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Niestety w morzu ludzi chętnych do pomocy może znaleźć się kilku złośliwców. Poniżej znajduje się zestawienie niektórych najczęściej wykorzystywanych złośliwie poleceń. Nie są one szkodliwe same z siebie, jednak ich nieodpowiednie użycie może mieć bardzo niesympatyczne konsekwencje!

Uprawnienia roota[edytuj]

Wszelkie „grzebanie” w newralgicznych dla systemu elementach wymaga posiadania uprawnień administracyjnych (tzw. roota). Domyślnie użytkownik ich nie posiada (dzięki czemu nie może przypadkowo unieruchomić systemu), jednakże w każdej chwili może je sobie nadać, by uzyskać pełną kontrolę nad komputerem. Służą do tego np. polecenia

sudo
su -c

Wymagają one wpisania hasła, by zadziałały.

Naturalnie nie oznacza to, że za każdym razem, kiedy ktoś Cię prosi o użycie tych poleceń, to znaczy, że ma złe zamiary - przeciwnie, wiele problemów może być rozwiązanych tylko w ten sposób.

Usuwanie danych[edytuj]

Polecenie:

rm

służy do usuwania plików i folderów z systemu.

Przykłady:

sudo rm -rf /
  • Po wpisaniu hasła usuwa wszystko.
sudo rm -rf --no-preserve-root /*
  • Po wpisaniu hasła usuwa (prawie) całą zawartość dysku, włącznie z danymi systemu operacyjnego. Po użyciu tego polecenia komputer będzie w stanie nie do użytku. Wymaga nadania sobie uprawnień roota, a zatem wpisania hasła.
rm -rf ~/*
  • Usuwa wszystkie Twoje dokumenty, zdjęcia itp, zostawiając na szczęście sam system i programy - nie wymaga wpisania hasła.

Polecenie:

mv

służy do przenoszenia (nie usuwania) plików i folderów. Groźne jest natomiast przenoszenie czegokolwiek do /dev/null - skutek jest identyczny, co w przypadku usunięcia pliku.

Przykłady:

mv ~/* /dev/null
mv ~ /dev/zero
  • Podobnie jak rm -rf ~/*.

Polecenie:

mkfs

służy do formatowania dysku (co skutkuje usunięciem wszystkich znajdujących się na nim danych).

Przykład:

sudo mkfs.ext2 /dev/sda1

Polecenie

cat

łączy pliki i wyświetla wynik w standardowym wyjściu, które może być przekierowane, jednak można określić jeden plik źródłowy. Może to być:

/dev/zero 

czyli dane zerowe, jednak można przekierować do dysku, co wiąże się z nadpisaniem (ponieważ /dev/zero zawiera nieskończoną ilość danych) nadpisany zostanie cały dysk.

Przykład

sudo cat /dev/zero >/dev/sda
  • Nadpisywanie dysku zerami, co wiąże się z bezpowrotną utratą danych i koniecznością reinstalacji systemu

Do takiego samego efektu /dev/zero można wykorzystać w poleceniu dd jako wejście, a jako wyjście - dysk.

  • dd if=/dev/zero of=/dev/sda

fork-bomba[edytuj]

fork while fork
:(){ :|:&};:
  • Może dokumentnie zawiesić komputer. Trzeba będzie go zresetować.