Wstępna charakterystyka bakteriofaga Serratia φOS10/Metody/Badanie kinetyki adsorpcji bakteriofaga

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Na pełen przebieg eksperymentu (według procedury z Podrozdziału 4.1) składały się trzy próby biologiczne. W każdej próbie wykonywano 8 pomiarów w kolejnych punktach czasowych począwszy od zmieszania bakteryjnego gospodarza z bakteriofagiem, to jest w: 1. minucie, 2. minucie, 5. minucie, 10. minucie, 15. minucie, 20. minucie, 25. minucie oraz 30. minucie. Zarówno w próbie badanej i kontrolnej wykorzystywano po 10µl zawiesiny faga φOS10 o mianie 2,5 * 1010 PFU/ml. Próbą badaną był 1ml nocnej hodowli szczepu Serratia sp. OS10 (gospodarz) zmieszany z 10µl zawiesiny faga φOS10 o mianie 2,5 * 1010 PFU/ml. Próbą kontrolną był 1ml pożywki płynnej LB zmieszanej z 10µl zawiesiny faga φOS10 o mianie 2,5 * 1010 PFU/ml. Próby mieszano poprzez przechylanie. W każdym kolejnym punkcie czasowym pobierano do nowych probówek po 100 µl mieszaniny badanej i mieszaniny kontrolnej. Pobrane próbki wirowano przez 1 minutę z prędkością 10 tys. rpm, z każdej pobierano po 50 µl supernatantu do nowych, opisanych probówek i umieszczano w lodzie. Próbki nanoszono metodą nakropleń (Podrozdział 4.1) na szalki dwuwarstwowe zawierające nocną hodowlę gospodarza według schematu na Rycinie 13.

Rycina 13. Schemat nakropleń na szalkę w badaniu kinetyki adsorpcji.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.