Wstępna charakterystyka bakteriofaga Serratia φOS10/Wstęp/Bakterie rodzaju Serratia i infekujące je bakteriofagi
Podczas doświadczeń wykonywanych na potrzeby niniejszej pracy wykorzystano jako gospodarzy dwa szczepy z rodzaju Serratia sp.: OS10 i W54. Serratia to gramujemne i nieprzetrwalnikujące pałeczki z klasy Gammaproteobacteria, rodziny Enterobacteriaceae [Bender i in., 2018]. Długość komórek zawiera się w przedziale 1-5 μm [Bender i in., 2018]. Bakterie z rodzaju Serratia są względnymi tlenowcami [Bender i in., 2018]. Cechą charakterystyczną przedstawicieli rodzaju Serratia na tle pozostałych przedstawicieli rodziny Enterobacteriaceae jest zdolność do produkcji 3 enzymów: DNazy NucA, lipazy oraz żelatynazy (serralizyny) [Benedik & Strych, 1998]. Rodzaj Serratia obejmuje 15 gatunków [www.itis.gov, dostęp: 30.08.2019]:
- Serratia entomophila [Grimont i in., 1988],
- Serratia ficaria [Gill i in., 1981],
- Serratia fonticola [Gavini i in., 1979],
- Serratia glossinae [Geiger i in., 2010],
- Serratia grimesii [Grimont i in., 1983; Bergan i in., 1983],
- Serratia liquefaciens [Grimes & Hennerty, 1931],
- Serratia marcescens [Grimont, 2005],
- Serratia nematodiphila [Zhang i in., 2009],
- Serratia odorifera [Grimont i in., 1978b],
- Serratia plymuthica [Breed i in., 1948],
- Serratia proteamaculans [Paine & Stansfield, 1919; Grimont i in., 1978a],
- Serratia quinivorans [Grimont i in., 1983; Ashelford i in., 2002],
- Serratia rubidaea [Stapp, 1940; Ewing i in., 1973],
- Serratia symbiotica [Sabri i in., 2011],
- Serratia ureilytica [Bhadra i in., 2005],
Wielu przedstawicieli bakterii z rodzaju Serratia jest patogenami oportunistycznymi człowieka. Do infekcji człowieka bakteriami Serratia dochodzi przeważnie w szpitalach. Bakterie te zdolne są do tworzenia biofilmów, co niektórym gatunkom umożliwia kolonizację dróg oddechowych, cewki moczowej oraz przewodu pokarmowego osób dorosłych [Abdollahi i in., 2008].
Dotychczas zsekwencjonowano 20 bakteriofagów infekujących bakterie z rodzaju Serratia (Tabela 4). Dodatkowo eksperymentalnie scharakteryzowano jeszcze jednego, którego genom oszacowano (w oparciu o analizę restrykcyjną) na około 57 kb. SM701 zaliczony został do rodziny Siphoviridae i jest fagiem zjadliwym [Yu i in., 2008].
Rząd | Rodzina | Gatunek | Długość genomu | Numer GeneBank | Miejsce izolacji |
Caudovirales | Ackermannviridae | KPN4 | 160,268 bp | KX452697.1 | 21°08'16.8"N 79°09'24.1"E ścieki Bhandewadi |
2050H1 | 159,631 bp | MF285619.1 | b.d. | ||
vB_SmaA_3M | 159,398 bp | MH929319.1 | b.d. | ||
φMAM1 | 157,834 bp | JX878496.1 NC_020083.1 |
52°14'01.3"N 0°09'11.2"E ścieki Milton (Cambridge, United Kingdom) | ||
vB_Sru_IME250 | 154,938 bp | KX147096.1 NC_042047.1 |
39°52'02.5"N 116°21'20.8"E ścieki Szpital YouAn | ||
Myoviridae | BF | 357,154 bp | KY630187.1 NC_041917.1 |
Kompost z trawy | |
2050HW | 276,025 bp | MF285618.1 | b.d. | ||
Moabite | 273,933 bp | MK994515.1 | farma trzody chlewnej | ||
X20 | 172,450 bp | MF036692.1 | 52°14'01.3"N 0°09'11.2"E ścieki Milton (Cambridge, United Kingdom) | ||
χ14 | 171,175 bp | MF036690.1 NC_041996.1 | |||
CBH8 | 171,175 bp | MF036691.1 | |||
PS2 | 167,266 bp | KJ025957.1 NC_024121.1 |
b.d. | ||
MyoSmar | 68,745 bp | MN062189.1 | b.d. | ||
MTx | (częściowy) 68,621 bp |
MK618717.1 | b.d. | ||
Podoviridae | Parlo | 62,853 bp | MK618715.1 | b.d. | |
SM9-3Y | 39,631 bp | KX778611.3 | b.d. | ||
2050H2 | 39,216 bp | MF285620.1 | b.d. | ||
Siphoviridae | Scapp | 42,969 bp | MH553517.1 | b.d. | |
Serbin | 42,882 bp | MK608336.1 | 30°38'06.5"N 96°17'52.5"W Sadzawka College Station, Texas | ||
η | 42,724 bp | KC460990.1 NC_021563.1 |
b.d. |
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.