Zatrudnianie osób głuchoniewidomych/Organizacje osób głuchoniewidomych
| « | Zatrudnianie osób głuchoniewidomych Organizacje osób głuchoniewidomych |
» |
| Alfabet Lorma | Prawna regulacja niepełnosprawności |
Organizacje osób głuchoniewidomych[edytuj]
Osoby głuchoniewidome ze względu na uszkodzenie słuchu lub wzroku należą z reguły do Polskiego Związku Głuchych lub Polskiego Związku Niewidomych. Natomiast organizacją, która łączy te osoby jest Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym.
Polski Związek Głuchych[edytuj]
Polski Związek Głuchych jest to ogólnopolska organizacja zrzeszająca osoby niesłyszące. Powstała w 1946 roku. Strona internetowa Związku to: http://www.pzg.org.pl/.
Polski Związek Niewidomych[edytuj]
Polski Związek Niewidomych to ogólnopolska organizacja zrzeszająca osoby niewidome i niedowidzące. Integruje środowisko osób niewidomych i reprezentuje ich interesy. Organizuje turnusy, poradnictwo dla osób niewidomych i ich rodzin, szkolenia, kursy (np. z nauki orientacji przestrzennej) oraz konferencje. Wydaje publikacje w Braille`u. Strona internetowa Związku to: http://www.pzn.org.pl/.
Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym[edytuj]
Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym (TPG) (http://www.tpg.org.pl) powstało w 1991 roku. Zaś w 2005 r. uzyskało status organizacji pożytku publicznego. Jego statutowym celem jest działanie na rzecz poprawy warunków życia oraz zwalczania wykluczenia społecznego osób głuchoniewidomych.[1] Organizacja ta zrzesza osoby głuchoniewidome, a także gromadzi wokół siebie naukowców, lekarzy, rehabilitantów, pedagogów, studentów oraz wolontariuszy zainteresowanych problematyką głuchoślepoty.
Misją Towarzystwa jest niesienie pomocy osobom z jednoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. Dlatego też organizowane są turnusy rehabilitacyjne i artystyczno - terapeutyczne dla osób dorosłych oraz turnusy rehabilitacyjne dla osób głuchoniewidomych i ich rodzin. Specjalnością TPG są plenery rzeźby osób głuchoniewidomych. Przygotowywane są również imprezy sportowe, np. mistrzostwa w warcabach, czy olimpiady w konkurencjach przeróżnych (jak np. w Pomorskiej Jednostce Wojewódzkiej).
Osoby głuchoniewidome spotykają się na zebraniach klubów głuchoniewidomych. Na terenie Polski funkcjonuje 14 takich klubów przy oddziałach Towarzystwa, zwanych jednostkami wojewódzkimi. Mają one swoją siedzibę w Białymstoku, Bydgoszczy, Bytomiu, Gdańsku, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Międzyrzeczu (lubuskie), Olsztynie, Poznaniu, Radomiu, Szczecinie, Warszawie oraz Wrocławiu. Organizują różnego rodzaju imprezy kulturalne i rekreacyjne – wieczory literackie, imprezy taneczne, wspólne wyjazdy, czy też wycieczki weekendowe. Towarzystwo pomaga swoim członkom, np. przy zaopatrywaniu w sprzęt rehabilitacyjny, podejmowaniu interwencji w sprawach indywidualnych, tudzież kontaktowania z przewodnikami.
Innym zdaniem jest popularyzacja problematyki głuchoślepoty. Wydawane są dlatego materiały informacyjne i szkoleniowe, specjalistyczne książki, czasopisma, w tym „Dłonie i słowo”, „Usłyszmy i Zobaczmy”, oraz zbiorki twórczości osób głuchoniewidomych (np. J. Polkowski, Tęsknisz za kroplą wody, Kobyłka 2010).
TPG jest widoczne na forum zewnętrznym. W 2006 r. zostało nagrodzone na forum ONZ w Nowym Jorku międzynarodową nagrodą im. F.D. Roosevelta. Rok wcześniej uzyskano tytułu laureata ogólnopolskiego konkursu „Dobre praktyki”, promującego zatrudnianie osób niepełnosprawnych.
Obecnie TPG stara się o wprowadzenie głuchoślepoty, jako osobnego kodu niepełnosprawności dla osób głuchoniewidomych, tzw. kodu 13G. Obowiązujące przepisy rozporządzenia w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności z 2003 roku nie przewidują bowiem głuchoślepoty, jako odrębnej przyczyny niepełnosprawności, oznaczonej osobnym symbolem. Głuchoślepota jest więc postrzegana jako dwie osobne niepełnosprawności – wzroku (symbol 04-O) i słuchu (symbol 03-L); co nie odpowiada stanowi faktycznemu i sytuacji osób dotkniętych głuchoślepotą.
Przypisy
- ↑ § 5 ust. 1 statutu Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym.