Wyobraźmy sobie dowolne dwie galaktyki oddalone w chwili obecnej o odległość . Jeżeli Wszechświat jest dynamiczny i rozszerza się, to ich odległość w chwili t będzie równa:
a(t) nazywamy czynnikiem skali. Wygodnie jest tak wybrać parametryzacje, by w chwili obecnej czynnik skali .
Obserwator na jednej z galaktyk będzie widział pozorny ruch z prędkością
Jest to słynna zależność Hubble'a, a H jest stałą Hubble'a:
nazywamy wiekiem Hubble'a.
W chwili obecnej stała Hubble'a może być wyrażona przez bezwymiarową wielkość h:
czas Hubble'a:
Przez lata pomiary h dawały 0.4<h<1.0. Obecne pomiary dają
U podstaw kosmologii leży zasada kosmologiczna. Wyobraźmy sobie dowolną galaktykę o masie m umieszczoną na powierzchni kuli o dowolnym promieniu l umieszczonej w dowolnym punkcie O. Całkowita energia tej galaktyki jest równa:
M jest masą zawartą w kuli o promieniu l:
Przypadek z E=0 (realizowany w ogólnej teorii względności) daje:
Wynik nie zależy od rozmiaru kuli l (można uprościć przez ). Ostatecznie otrzymujemy:
Wartość stałej Hubble'a w chwili obecnej wyznacza gęstość krytyczną:
Wartość ta oraz stała Newtona G dają
W kosmologii ważnym parametrem jest Ω
określającym względną gęstość materii w stosunku do gęstości krytycznej. Zakładając zachowanie masy w rozszerzającej się objętości otrzymujemy:
Pamiętając, że:
otrzymujemy równanie różniczkowe na czynnik skali: