Atlas histopatologii guzów skóry/Do druku

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.


Atlas histopatologii guzów skóry




 
 

Ten atlas jest w stadium początkowym. Będzie zawierał ilustracje, umieszczane przez autorów sukcesywnie w Wikimedia Commons: tutaj.

WSTĘP[edytuj]

W zamyśle inicjatorów "Atlasu histopatologii guzów skóry" (LWozniak&KWZielinski) jest stworzenie zbioru reprezentatywnych obrazów histopatologicznych guzów skóry, mogących służyć jako pomoc przy codziennej diagnostyce takich nowotworów, jak również jako podręcznik dla medyków, patologów i dermatologów interesujących się tą problematyką. Tworzona przez inicjatorów Atlasu część będzie obejmować kilkaset mikroskopowych obrazów histopatologicznych (z preparatów barwionych hematoksyliną i eozyną, a niekiedy innymi metodami) głównie pochodzących ze zbioru przypadków będącego owocem kilkudziesięciu lat działalności diagnostycznej i konsultacyjnej jednego z nas (L. Woźniak). Stąd też w Atlasie zamieszczone są przypadki zarówno często spotykanych jednostek chorobowych (nozologicznych) i ich odmian, jak również nowotwory bardzo rzadko występujące. Obrazy histopatologiczne są typowe dla danego rodzaju guza i są one opatrzone krótkimi opisami wskazującymi na najbardziej charakterystyczne cechy diagnostyczne. Podane w nawiasach liczby oznaczają powiększenie użytego do wykonania mikrofotografii obiektywu. Rzeczywisty wymiar krótszego boku wyświetlanego lub drukowanego obrazu przy powiększeniu 2× odpowiada 4 mm, przy 4× - 2 mm, przy 10× - 0.8 mm, przy 20× - 0.4 mm, a przy 40× - 0.2 mm.
Przy tworzeniu tego rodzaju wydawnictwa niezwykle ważną rzeczą jest przyjecie określonej klasyfikacji (systematyki) schorzeń oraz jednolitych zasad nomenklaturowych. Przyjęty w Atlasie podział nowotworów skóry jest niesprzeczny z systematyką nowotworów skóry w referencyjnym wydawnictwie Światowej Organizacji Zdrowia: "Pathology and Genetics of Skin Tumours" (IARC WHO Classification of Tumours Series), World Health Organization, 2006, ISBN 9789283224143, napisanego pod redakcją Philipa E LeBoita, Guntera Burga, Davida Weedona i Alain Sarasina. Systematyka guzów zaproponowana w tym Atlasie jest jednak bardziej szczegółowa i bardziej rozbudowana. Każdy nowotwór został nazwany w trzech językach: łacińskim, angielskim i polskim. Będąc zwolennikami używania greko-łacińskiej terminologii diagnostycznej jako tradycyjnej nomenklatury nozologicznej (z której wywodzi się olbrzymia większość nazw angielskich), terminy łacińskie przedstawiamy jako pierwsze.

Leszek Woźniak i Krzysztof W. Zieliński
Uniwersytet Medyczny w Łodzi




 
 

PODZIAŁ NOWOTWORÓW SKÓRY[edytuj]

Najogólniej ujmując kwestię podziału histogenetycznego pierwotnych nowotworów skóry, to można je podzielić na cztery duże grupy:

I. rozrosty i nowotwory nabłonka wielowarstwowego płaskiego (naskórka) wywodzące się z komórek różnicujących się w kierunku komórek warstwy kolczystej i keratynocytów,
II. rozrosty i nowotwory z przydatków skóry (adneksalne):

  • guzy wywodzące się z komórek warstwy podstawnej naskórka (tj. z niedojrzałych komórek rozrodczych naskórka i jego przydatków),
  • guzy wywodzące się z komórek mieszka włosowego,
  • guzy z komórek gruczołów łojowych,
  • guzy z komórek gruczołów potowych,

III. rozrosty i nowotwory melanocytarne,
IV. guzy wywodzące się ze skóry właściwej oraz z innych elementów powłoki wspólnej ciała (tkanki łącznej włóknistej, naczyń krwionośnych, mięśni przywłośnych, nerwów, itp.). Szczególną podgrupą guzów mezenchymalnych skóry są

  • pierwotne chłoniaki skóry.

Kolejne rozdziały będą poświęcone wymienionym wyżej grupom guzów.
W każdej z powyższych grup histogenetycznych można wyróżnić rozrosty niezłośliwe i złośliwe, a w przypadku guzów złośliwych płaskonabłonkowych i adneksalnych także postacie przedinwazyjne (in situ) i inwazyjne. Odrębnymi jednostkami nozologicznymi są guzy w odniesieniu do których używa się pojęcia "złośliwości granicznej", tj. takich gdzie rozrost jest postępujący i destrukcyjny, ale tylko miejscowo.
Guzy powłoki wspólnej ciała (która jest największym narządem organizmu), charakteryzują się olbrzymim bogactwem form i odmian histomorfologicznych, w przeciwieństwie do stosunkowo ubogiej semiotyki makroskopowej. Wiele subtelności budowy mikroskopowej tych guzów ma stosunkowo nieduże znaczenie dla rokowania i leczenia, natomiast ma olbrzymie znaczenie w patomorfologicznej diagnostyce różnicowej i właściwej kwalifikacji chorych. Stąd atlasy dermatopatologiczne są zwykle obszerne, a nozologia dermatopatologiczna jest bardzo rozbudowana.
W skórze często spotykanymi guzami są guzy o charakterze mieszanych rozrostów, z których duża część może wywodzić się z lokalnych zaburzeń rozwojowych w budowie skóry, naskórka i jego przydatków. W odniesieniu do niektórych z nich używa się nazwy "znamię" (łac., ang. naevus). Nazwy "znamię" używa się także tradycyjnie w odniesieniu do niezłośliwych guzów melanocytarnych ("znamię melanocytarne", "znamię barwnikowe"). Dla bardziej złożonych rozwojowych zaburzeń strukturalnych używa się grecko-łacińskiej nazwy "hamartoma" (polski odpowiednik tej nazwy "odpryskowiec" jest niejasny i mylący).
Nie mogąc w Atlasie przedstawić wszystkich odmian poszczególnych jednostek nozologicznych, częstokroć posługujemy się tylko pojedynczymi ich przykładami.

Nowotwory i rozrosty guzowate nabłonka wielowarstwowego płaskiego[edytuj]

Rozrosty niezłośliwe[edytuj]
  1. naevus epidermalis linearis (łac.), linear epidermal naevus (ang.), znamię naskórkowe liniowe
  2. naevus epidermalis papillomatosus (łac.), papillary epidermal naevus (ang.), znamię naskórkowe brodawkowate,
  3. keratopapilloma (łac.), keratopapilloma (ang.), brodawczak rogowy
  4. keratoacanthoma (łac.), keratoacanthoma (ang.), rogowiak kolczystokomórkowy,
  5. acanthoma magnocellulare (łac.), large cell acanthoma (ang.), rogowiak wielkokomórkowy,
  6. acanthoma clarocellulare(łac.), clear-cell acanthoma (ang.), rogowiak jasnokomórkowy,
  7. dyskeratoma (łac.), warty dyskeratoma (ang.), dyskeratoma,
  8. acanthoma acantholyticum (łac.), acantholytic acanthoma (ang.), rogowiak akantolityczny,
  9. acanthoma epidermolyticum (łac.), epidermolytic acanthoma (ang.), rogowiak epidermolityczny,
  10. acanthopapilloma vel "keratosis seborrhoica" (łac.), seborrhoeic wart ("seborrhoeic keratosis") (ang.), brodawka łojotokowa
Stany przedrakowe[edytuj]
  1. acanthopapilloma malignisans vel "verruca seborrhoica" atypica (malignisans) (łac.), atypical seborrhoeic wart (ang.), brodawka łojotokowa atypowa (złośliwiejąca).
  2. keratosis praecancerosa (actinica, solaris) (łac.), actinic (solar) keratosis (ang.), rogowacenie przedrakowe
    1. varietas atrophica (łac.), atrophic form (ang.), odmiana/postać zanikowa,
    2. varietas hyperplastica (łac.), hyperplastic form (ang.), odmiana/postać przerostowa,
    3. varietas cornuiformis (łac.), cutneous horn (ang.), odmiana/postać z rogiem skórnym,
    4. varietas lichenoides (łac.), lichenoid form (ang.), odmiana/postać liszajowata,
    5. varietas acantholytica (łac.), acantholytic form (ang.), odmiana/postać akantolityczna,
Raki śródnaskórkowe (in situ) albo choroba Bowena[edytuj]
  1. carcinoma intraepidermale spinocellulare (in situ) (łac.), intraepidermal squamous-cell carcinoma (in situ) (ang.), rak śródnaskórkowy kolczystokomórkowy (in situ),
  2. carcinoma intraepidermale clarocellulare (in situ) (łac.), intraepidermal clear-cell carcinoma (in situ) (ang.), rak śródnaskórkowy jasnokomórkowy (in situ),
  3. carcinoma intraepidermale fusocellulare (in situ) (łac.), intraepidermal fusocellular carcinoma (in situ) (ang.), rak śródnaskórkowy wrzecionowatokomórkowy (in situ).
Raki płaskonabłonkowe naciekające[edytuj]
  1. carcinoma planoepitheliale spinocellulare (epidermoidale) I°, II°, III° (łac.), squamous cell carcinoma, epidermoid type I°, II°, III° (ang.), rak płaskonabłonkowy epidermoidalny I°, II°, III°.
  2. carcinoma planoepitheliale clarocellulare (paraepidermoidale) (łac.), clear-cell carcinoma (paraepidermoid type) (ang.), rak płaskonabłonkowy jasnokomórkowy (paraepidermoidalny).
  3. carcinoma planoepitheliale fusocellulare (łac.), spindle-cell squamous carcinoma (ang.), rak płaskonabłonkowy wrzecionowatokomórkowy.
  4. carcinoma planoepitheliale acantholyticum (łac.), acantholytic squamous cell carcinoma (ang.), rak płaskonabłonkowy akantolityczny
  5. carcinoma planoepitheliale pseudoadenoides (łac.), pseudoadenoid squamous cell carcinoma (ang.), rak płaskonabłonkowy rzekomogruczołowy
  6. carcinoma planoepitheliale dyskeratoticum (łac.), dyskeratotic squamous cell carcinoma (ang.), rak płaskonabłonkowy dyskeratotyczny
  7. carcinoma planoepitheliale basaloides ("carcinoma metatypicum") (łac.), basaloid (metatypic) squamous cell carcinoma (ang.), rak płaskonabłonkowy bazaloidny ("rak metatypowy")
  8. carcinoma planoepitheliale verrucosum (łac.), verrucous squamous cell carcinoma (ang.), rak płaskonabłonkowy brodawkowaty

Rozrosty i nowotwory z przydatków skóry (adneksalne)[edytuj]

Guzy wywodzące się z komórek warstwy podstawnej naskórka[edytuj]
  1. proliferatio pseudoadnexoblastica basaloides (łac.), pseudoadnexoblastic basaloid proliferation (ang.), rozrost podstawnokomórkowy pseudoadneksoblastyczny
  2. hamartoma basaloides (łac.), basaloid hamartoma (ang.), hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy,
    1. hamartoma adnexoblasticum basaloides (łac.), basaloid adnexoblastic hamartoma (ang.), hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy adneksoblastyczny,
  3. fibroepithelioma basocellulare (Pinkus) (łac.), basal-cell fibroepithelioma (Pinkus) (ang.), włókniakonabłoniak podstawnokomórkowy (Pinkusa),
  4. carcinoma (epithelioma) basocellulare (łac.), basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy,
    1. carcinoma (epithelioma) basocellulare superficiale (łac.), superficial basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy powierzchowny,
    2. carcinoma (epithelioma) basocellulare solidum (łac.), solid basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy lity,
    3. carcinoma (epithelioma) basocellulare pseudoadenoides sive cribriforme (łac.), pseudoadenoid (cribriform) basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy rzekomogruczołowy (sitowaty),
    4. carcinoma (epithelioma) basocellulare desmoplasticum et infiltrans (łac.), infiltrative, desmoplastic basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy naciekający i desmoplastyczny,
    5. carcinoma (epithelioma) basocellulare micronodulare (łac.), micronodular basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy drobnoguzkowy,
    6. carcinoma (epithelioma) basocellulare cylindromatoides (łac.), cylindromatoid basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy oblakopodobny,
    7. carcinoma (epithelioma) basocellulare trabeculare (łac.), trabecular basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy beleczkowy,
    8. carcinoma (epithelioma) basocellulare lobulare (łac.), lobular basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy płacikowy,
    9. carcinoma (epithelioma) basocellulare morphoeiforme (łac.), morphoea-like basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy twardzinopodobny,
    10. carcinoma (epithelioma) basocellulare mulifocale cysticum (łac.), multifocal, cystic basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy wieloogniskowy torbielowaty,
    11. carcinoma (epithelioma) basocellulare trichoides (łac.), trichoidal basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy włosowy,
    12. carcinoma (epithelioma) basocellulare necroticans (łac.), necrotic basocellular carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy obumierający,
    13. carcinoma (epithelioma) basocellulare keratoticum (łac.), keratotic basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy rogowaciejacy,
    14. carcinoma (epithelioma) basocellulare atypicum (łac.), atypical basal-cell carcinoma (ang.), rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy atypowy.
Guzy wywodzące się z komórek mieszka włosowego[edytuj]
Guzy z komórek gruczołów łojowych[edytuj]
Rozrosty niezłośliwe
  1. steatocystoma (łac.), steatocystoma (ang.), torbiel łojowa
  2. naevus sebaceus (łac.), naevus sebaceous (ang.), znamię łojowe
  3. sebaceoma (epithelioma sebaceum) (łac.), sebaceoma (sebaceous epithelioma) (ang.), nabłoniak łojowy
    1. sebaceoma (epithelioma sebaceum) compositum (łac.), composite sebaceoma (sebaceous epithelioma) (ang.), nabłoniak łojowy złożony
  4. adenoma sebaceum (łac.), sebaceous adenoma (ang.), gruczolak łojowy
    1. adenoma sebaceum proliferans (łac.), proliferative sebaceous adenoma (ang.), gruczolak łojowy proliferujący
Złośliwe
  1. carcinoma sebaceum (łac.), sebaceous carcinoma (ang.), rak łojowy
    1. carcinoma sebaceum desmoplasticum (łac.), desmoplastic sebaceous carcinoma (ang.), rak łojowy desmoplastyczny
Guzy z komórek gruczołów potowych[edytuj]

Rozrosty i nowotwory melanocytarne[edytuj]

Niezłośliwe[edytuj]
Złośliwe (czerniaki)[edytuj]
Czerniaki szerzące się wgłębnie (wertykalnie)[edytuj]

Guzy skóry właściwej i tkanki podskórnej (guzy mezenchymalne i nerwowe)[edytuj]

Pierwotne chłoniaki skóry[edytuj]

na razie brak ilustracji

Guzy neuroektodermalne[edytuj]
Guzy naczyniowe krwionośne[edytuj]
Guzy naczyniowe chłonne[edytuj]
Guzy włóknisto-histiocytarne[edytuj]
Guzy adipocytarne[edytuj]



 
 

NOWOTWORY I ROZROSTY NABŁONKA WIELOWARSTWOWEGO PŁASKIEGO[edytuj]

Rozrosty niezłośliwe[edytuj]

Naevus epidermalis linearis (4×)
Linear epidermal naevus

Znamię naskórkowe liniowe.
Wydłużenie brodawek skóry właściwej oraz wpukleń międzybrodawkowych naskórka.
Naevus epidermalis linearis (10×)
Linear epidermal naevus

Znamię naskórkowe liniowe.
Cechy niedorozwoju naskórka: piknotyczne jądra keratynocytów otoczone "halo" oraz dyskohezja komórek
Naevus epidermalis papillomatosus (2×)
Papillomatous epidermal naevus

Znamię naskórkowe brodawkowate.
Brodaweczkowate rozrosty pokryte naskórkiem.
Naevus epidermalis papillomatosus (10×)
Papillomatous epidermal naevus

Znamię naskórkowe brodawkowate.
Rozrośnięte brodawki pokryte są normotypowym naskórkiem
Keratopapilloma (2×)
Keratopapilloma

Brodawczak rogowy.
Brodawka pokryta cienkim, lecz silnie rogowaciejącym naskórkiem.
Keratopapilloma (4×)
Keratopapilloma

Brodawczak rogowy
Naskórek pokrywający brodawki ulega nadmiernemu rogowaceniu (orthohyperkeratosis)
Keratoacanthoma (1×)
Keratoacanthoma

Rogowiak kolczystokomórkowy.
Charakterystyczna struktura makroskopowa guza: na obrzeżu guza widoczne przekroje "kołnierzyka" albo "daszka", otaczajacego centralny czop rogowy. W dolnej części endofityczne rozrosty naskórka.
Keratoacanthoma (4×)
Keratoacanthoma

Rogowiak kolczystokomórkowy
Naskórek pod czopem rogowym wrasta w podłoże, w którym gromadzą się nacieki zapalne
Keratoacanthoma (4×)
Keratoacanthoma

Rogowiak kolczystokomórkowy.
Naciekające ogniska nabłonkowe otoczone są przez odczyn zapalny. Obraz nie różni się od wysoce dojrzałego raka płaskonabłonkowego (Io).
Keratoacanthoma (10×)
Keratoacanthoma

Rogowiak kolczystokomórkowy.
W obrębie rozrośnietych ognisk płaskonabłonkowych widoczne gniazda utworzone przez obumarłe, zrogowaciałe komórki i nacieki granulocytarne.
Acanthoma macrocellulare (10×)
Large-cell acanthoma

Nabłoniak płaskonabłonkowy wielkokomórkowy.
Ognisko utworzone przez duże, nadmiernie rogowaciejace keratynocyty, wyraźnie odgraniczone od prawidłowo zbudowanego naskórka, którego granica jest widoczna w prawej części obrazu.
Acanthoma macrocellulare (20×)
Large-cell acanthoma

Nabłoniak płaskonabłonkowy wielkokomórkowy
Duże keratynocyty naskórka ulegają dyskeratozie (górny prawy róg obrazu).
Acanthoma clarocellulare (Degos) (2×)
Clear-cell acanthoma (Degos)

Nabłoniak płaskonabłonkowy jasnokomórkowy (Degosa).
Głęboki, endofityczny rozrost wpukleń międzybrodawkowych naskórka.
Acanthoma clarocellulare (Degos) (10×)
Clear-cell acanthoma (Degos)

Nabłoniak płaskonabłonkowy jasnokomórkowy (Degosa).
Rozrośnięte wpuklenia międzybrodawkowe naskórka utworzone są przez jasne komórki nabłonkowe zawierąjace glikogen. Między nimi obecne są rozsiane granulocyty.
Dyskeratoma (4×)
Warty dyskeratoma

Dyskeratoma.
Zmiana związana z naskórkiem lub pochewką zewnętrzną włosa jest dobrze odgraniczona.
Dyskeratoma (10×)
Warty dyskeratoma

Dyskeratoma.
Wydłużone ogniska nabłonkowe zawierają dyskeratotyczne komórki, ulegajace epidermolizie
Acanthoma acantholyticum (4×)
Acantholytic acanthoma

Nabłoniak naskórkowy akantolityczny
W obrębie zgrubiałego naskórka, nad warstwą podstawną, tworzą się jamiste przestrzenie, zawierające płyn białkowy i złuszczone keratynocyty.
Acanthoma acantholyticum (4×)
Acantholytic acanthoma

Nabłoniak naskórkowy akantolityczny
W obszarach jamistych widoczne są grupy keratynocytów (zwłaszcza po lewej stronie) i liczne komórki akantolityczne.
Acanthoma epidermolyticum (4×)
Epidermolytic acanthoma

Nabłoniak naskórkowy epidermolityczny
Zgrubienie naskórka, wakuolizacja warstwy Malpighiego i warstwy ziarnistej z nadmiernym rogowaceniem o typie orthohyperkeratosis
Acanthoma epidermolyticum (10×)
Epidermolytic acanthoma

Nabłoniak naskórkowy epidermolityczny
Wakuolizacja warstwy Malpighiego i warstwy ziarnistej, orthohyperkeratosis
Keratosis acanthotica (Poth) (2x)
Acanthotic keratosis (Poth)

Rogowacenie akantotyczne Potha
Nabłonek tworzący brodawkę jest zgrubiały i rozrośniety egzofitycznie, zawiera liczne torbiele rzekome wypełnione masami rogowymi
Keratosis acanthotica (Poth) (10x)
Acanthotic keratosis (Poth)

Rogowacenie akantotyczne Potha
Nabłonek tworzący brodawkę jest zgrubiały i rozrośniety egzofitycznie, zawiera liczne torbiele rzekome wypełnione masami rogowymi
Verruca seborrhoica (adnexoacanthoma, acanthopapilloma) (2×)
Seborrhoeic wart (seborrhoeic keratosis)

Brodawka łojotokowa
Nabłonek tworzący brodawkę jest zgrubiały i rozrośniety egzofitycznie, zawiera liczne torbiele rzekome wypełnione masami rogowymi
Verruca seborrhoica (adnexoacanthoma, acanthopapilloma) (4×)
Seborrhoeic wart (seborrhoeic keratosis)

Brodawka łojotokowa
Nabłonek guza rozrasta się endofitycznie i zawiera torbiele rzekome wypełnione masami rogowymi.
Verruca seborrhoica (adnexoacanthoma, acanthopapilloma) (4×)
Seborrhoeic wart (seborrhoeic keratosis)

Brodawka łojotokowa
Egzofityczne rozrosty nabłonkowe utworzone przez komórki parabazalne są pokryte grubą warstwą rogową.
Verruca seborrhoica (adnexoacanthoma, acanthopapilloma) (10×)
Seborrhoeic wart (seborrhoeic keratosis)

Brodawka łojotokowa
Komórki parabazalne dojrzewaja do etapu komórek warstwy ziarnistej i ulegaja rogowaceniu typu ortho-.
Epithelioma intraepidermale Borst-Jadassohn (10x)
Intraepidermal epithelioma Borst-Jadassohn

Nabłoniak śródnaskórkowy Borsta-Jadassohna
Obraz mikroskopowy odpowiada tzw. klonalnej postaci rogowacenia łojotokowego.
Epithelioma intraepidermale Borst-Jadassohn (20x)
Intraepidermal epithelioma Borst-Jadassohn

Nabłoniak śródnaskórkowy Borsta-Jadassohna
Komórki "nabłoniaka", będące niedojrzałymi postaciami keratynocytów, otaczają gniazdo dojrzałych keratynocytów. W środku tego gniazda widoczne są komórki ziarniste z keratohialiną.




 
 

Stany przedrakowe[edytuj]

Verruca seborrhoica atypica (malignisans) (4×)
Atypical seborrhoeic wart

Brodawka łojotokowa atypowa (złośliwiejaca)
Wydłużenie brodawek skóry właściwej oraz wpukleń międzybrodawkowych naskórka.
Verruca seborrhoica atypica (malignisans) (10×)
Atypical seborrhoeic wart

Brodawka łojotokowa atypowa (złośliwiejąca)
Komórki nabłonka brodawki nie ujawniają dojrzewania, lecz cechują się umiarkowaną atypią. Brak cech wzrostu inwazyjnego. Wśród komórek nabłonkowych widać: rzekomą torbiel rogową, będącą przekrojem krypty rogowej, oraz małe zwijki keratynocytarne (ang. squamous eddies).
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas lichenoides (4×)
Actinic (solar) keratosis, lichenoid form

Rogowacenie przedrakowe, postać liszajowa
Nazwa odmiany pochodzi od podobieństwa mikroskopowego do liszaja Wilsona. Pod nadmiernie rogowaciejącym naskórkiem widoczny pasmowaty naciek z komórek limfoidalnych. W naskórku istnieje umiarkowana atypia komórkowa i cechy rozrostu.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas lichenoides (4×)
Actinic (solar) keratosis, lichenoid form

Rogowacenie przedrakowe, postać liszajowa
Podobnie jak w liszaju rumieniowatym (DLE) ujścia mieszków włosowych wypełnione są czopami rogowymi. W naskórku atypia komórkowa zaznaczona jest tylko pomiędzy ujściami mieszków włosowaych.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas atrophica (10×)
Actinic (solar) keratosis, atrophic form

Rogowacenie przedrakowe, postać zanikowa
Mimo scieńczenia naskórka są widoczne atypowe komórki o nadbarwliwych jądrach.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas atrophica (20×)
Actinic (solar) keratosis, atrophic form

Rogowacenie przedrakowe, postać zanikowa
Naskórek jest cienki, a komórki warstwy podstawnej są atypowe. Atypizacja dotyczy również obrzeża acrosyringium.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas hyperplastica (10×)
Actinic (solar) keratosis, hyperplastic form

Rogowacenie przedrakowe, postać przerostowa
Naskórek z cechami atypii ulega ogniskowemu rozrostowi i nadmiernemu rogowaceniu. Nabłonek acrosyringium nie ulega atypizacji.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas hyperplastica (10×)
Actinic (solar) keratosis, hyperplastic form

Rogowacenie przedrakowe, postać przerostowa
Nabłonek nosi cechy nieznacznej atypizacji i ulega endofitycznemu rozrostowi, a ponad nim widnieje gruba warstwa rogowa.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas cornuiformis (2×)
Actinic (solar) keratosis, cutneous horn

Rogowacenie przedrakowe, postać z rogiem skórnym
Nad akantotycznie rozrośniętym naskórkiem tworzy się róg skórny.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas cornuiformis (10×)
Actinic (solar) keratosis, cutneous horn

Rogowacenie przedrakowe, postać z rogiem skórnym
Nad rozrastającym się naskórkiem z cechami atypii tworzy się róg skórny.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas diffusa (10×)
Actinic (solar) keratosis, diffuse (bowenoid) subtype

Rogowacenie przedrakowe, postać rozlana (bowenoidalna)
Nieznaczna atypizacja keratynocytów obejmuje wszystkie warstwy naskórka na znacznych obszarach. Brak cech rozrostu endofitycznego.
Keratosis praecancerosa (actinica, solaris), varietas acantholytica (10×)
Actinic (solar) keratosis, acantholytic subtype

Rogowacenie przedrakowe, postać akantolityczna
Atypowo zmieniony naskórek ulega ogniskowemu rozwarstwieniu. W powstałej jamistej przestrzeni widoczne są liczne komórki akantolityczne.




 
 

Raki śródnaskórkowe (in situ) albo choroba Bowena[edytuj]

Carcinoma planoepitheliale intraepidermale (in situ) vel morbus Bowen (2×)
Squamous cell carcinoma in situ or Bowen disease

Rak płaskonabłonkowy śródnaskórkowy (in situ) albo choroba Bowena
Atypowy rozrost keratynocytów powoduje zgrubienie całego nabłonka pokrywnego.
Carcinoma planoepitheliale intraepidermale (in situ) vel morbus Bowen (10×)
Squamous cell carcinoma in situ or Bowen disease

Rak płaskonabłonkowy śródnaskórkowy (in situ) albo choroba Bowena
Komórki rakowe charakteryzują się różnorodnoscia kształtu i wielkości. Jądra tych komórek są nadbarwliwe.
Carcinoma planoepitheliale intraepidermale (in situ) vel morbus Bowen (4×)
Squamous cell carcinoma in situ or Bowen disease

Rak płaskonabłonkowy śródnaskórkowy (in situ) albo choroba Bowena
Atypowe komórki tworzą wydłużone wpuklenia międzybrodawkowe (ang. rete ridges), które zlewają się ze sobą (ang. bridging). Komórki warstwy powierzchownej ulegają wakuolizacji.
Carcinoma planoepitheliale intraepidermale (in situ) vel morbus Bowen (10×)
Squamous cell carcinoma in situ or Bowen disease

Rak płaskonabłonkowy śródnaskórkowy (in situ) albo choroba Bowena
Atypia dotyczy wszystkich warstw naskórka, wskutek czego nie wyodrębnia się warstwa podstawna.
Carcinoma intraepidermale (in situ) clarocellulare (4×)
Clear cell intraepidermal carcinoma (in situ)

Rak śródnaskórkowy (in situ) jasnokomórkowy
Nieregularnie rozrośnięte ogniska atypowego naskórka zbudowane głównie z jasnych komórek.
Carcinoma intraepidermale clarocellulare (in situ) (10×)
Clear cell intraepidermal carcinoma (in situ)

Rak śródnaskórkowy (in situ) jasnokomórkowy
Atypowe komórki jasne (zawierające glikogen) są otoczone przez typowe keratynocyty ulegające rogowaceniu z wytworzeniem warstwy ziarnistej.
Carcinoma intraepidermale (in situ) fusocellulare (4×)
Spindle-cell intraepidermal carcinoma (in situ)

Rak śródnaskórkowy (in situ) wrzecionowatokomórkowy
Wrzecionowatokomórkowy rozrost nowotworowy toczy się wyłącznie w zgrubiałym naskórku, nie naciekąjąc podłoża.
Carcinoma intraepidermale (in situ) fusocellulare (10×)
Spindle-cell intraepidermal carcinoma (in situ)

Rak śródnaskórkowy (in situ) wrzecionowatokomórkowy
Wrzecionowate komórki nabłonkowe rozrastają się wyłacznie w obrębie naskórka i są otoczone cienką, lecz bardzo wyraźną warstwą podstawną. Widoczne są liczne atypowe mitozy
Papullosis bowenoidalis (10x)
Bowenoid papullosis

Brodawczakowatość bowenoidalna
Zmiana o typie raka przedinwazyjnego rozwijająca sie na zewnętrznych narządach płciowych (w tym wypadku na sromie).
Papullosis bowenoidalis (20x)
Bowenoid papullosis

Brodawczakowatość bowenoidalna
Zmiana o typie raka przedinwazyjnego rozwijająca sie na zewnętrznych narządach płciowych (w tym wypadku na sromie).




 
 

Raki płaskonabłonkowe naciekające[edytuj]

Carcinoma planoepitheliale epidermoidale (G1) (10×)
Squamous cell carcinoma, epidermoid type (G1)

Rak płaskonabłonkowy epidermoidalny (G1)
Komórki guza są dobrze zróżnicowane i tworzą wyraźne "perły rakowe", o koncentrycznym układzie łusek.
Carcinoma planoepitheliale epidermoidale (G2) (10×)
Carcinoma planoepitheliale epidermoidale (G2)

Rak płaskonabłonkowy epidermoidalny (G2)
Mimo dużej atypii zróżnicowanie keratynocytarne komórek jest wyraźne. Niemal w każdym ognisku rakowym można wyróżnić kilka dojrzałych keratynocytów, choć brak "pereł rakowych".
Carcinoma planoepitheliale epidermoidale (G3) (10×)
Squamous cell carcinoma, epidermoid type (G3)

Rak płaskonabłonkowy epidermoidalny (G3 )
Nowotwór niskozróżnicowany, nacieka podłoże małymi ogniskami i wywołuje desmoplazję. Atypia komórkowa jest wyraźna.
Carcinoma planoepitheliale epidermoidale (G1+G3) (10×)
Squamous cell carcinoma, epidermoid type (G1+G3)

Rak płaskonabłonkowy epidermoidalny (G1+G3)
Ogniska o krańcowo różnym stopniu zróżnicowania komórek sąsiadują ze sobą.
Carcinoma planoepitheliale anaplasticum (G3) (10x)
Anaplastic squamous-cell carcinoma (G3)

Rak płaskonabłonkowy anaplastyczny
Brak cech zróżnicowania, duża atypia komórkowa, liczne figury mitotyczne i inwazyjne naciekanie tkanki tłuszczowej.
Carcinoma planoepitheliale anaplasticum (G3) (10x)
Anaplastic squamous-cell carcinoma (G3)

Rak płaskonabłonkowy anaplastyczny
Brak cech zróżnicowania, duża atypia komórkowa, liczne figury mitotyczne i inwazyjne naciekanie tkanki tłuszczowej.
Carcinoma planoepitheliale clarocellulare (10×)
Clear-cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy jasnokomórkowy (paraepidermoidalny)
Ogniska nowotworowe w przeważającej części zbudowane są z jasnych, zawierających glikogen komórek, nie ulegających rogowaceniu. Gdzie niegdzie komórki rakowe wykazują cechy keratynocytów.
Carcinoma planoepitheliale clarocellulare (20×)
Clear-cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy jasnokomórkowy (paraepidermoidalny)
Komórki rakowe charakteryzują się dużą atypią. Nadbarwliwość jąder i różnokształtność komórek są bardzo wyraźne. Liczne figury podzałowe.
Carcinoma planoepitheliale fusocellulare (20×)
Spindle-cell squamous carcinoma

Rak płaskonabłonkowy wrzecionowatokomórkowy
Rozrost nowotworowy rozpoczyna się od naskórka, lecz wrzecionowate komórki raka nie mają cech keratynocytów.
Carcinoma planoepitheliale fusocellulare (40×)
Spindle-cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy wrzecionowatokomórkowy
Wrzecionowate komórki rakowe wyraźnie ujawniają dodatni odczyn immunohistochemiczny na pancytokeratocytarne przeciwciało MNF-116.
Carcinoma planoepitheliale acantholyticum (4×)
Acantholytic squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy akantolityczny
We wszystkich endofitycznie rosnących ogniskach raka zachodzi zjawisko akantolizy, co w następstwie prowadzi do rozwarstwień nabłonka i obumierania złuszczonych komórek.
Carcinoma planoepitheliale acantholyticum (10×)
Acantholytic squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy akantolityczny
Rozluźniona struktura komórkowa raka powstaje w następstwie zniszczenia połączeń międzykomórkowych. Złuszczone komórki wykazują cechy akantolizy: brak mostków międzykomórkowych, piknotyczne jądra, jasne "halo" wokół jąder. Większość z nich obumiera.
Carcinoma planoepitheliale pseudoadenoides (10×)
Pseudoadenoid squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy rzekomogruczołowy
Ogniska raka kolczystokomórkowego ulegają rozwarstwieniom, co naśladuje struktury gruczołowe.
Carcinoma planoepitheliale pseudoadenoides (20×)
Pseudoadenoid squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy rzekomogruczołowy
Komórki raka charakteryzują się atypią, wolne przestrzenie są następstwem rozwarstwienia się atypowych keratynocytów.
Carcinoma planoepitheliale dyskeratoticum (20×)
Dyskeratotic squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy dyskeratotyczny
Ogniska rakowe, utworzone przez duże keratynocyty, otoczone są strefą małych komórek podstawnych.
Carcinoma planoepitheliale dyskeratoticum (40×)
Dyskeratotic squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy dyskeratotyczny
Komórki rakowe mają obfitą, kwasochłonną cytoplazmę, ulegają indywidualnemu rogowaceniu (dyskeratosis) z wakuolizacją okołojądrową. Różnokształtność jąder (dyskariosis) jest bardzo wyraźna.
Carcinoma planoepitheliale basaloides ("carcinoma metatypicum") (10×)
Basaloid (metatypic) squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy bazaloidny ("rak metatypowy")
Nieregularne ogniska rakowe utworzone są przez gęsto ułożone, ciemno barwiące się, małe komórki. W podścielisku cechy desmoplazji.
Carcinoma planoepitheliale basaloides ("carcinoma metatypicum") (20×)
Basaloid (metatypic) squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy bazaloidalny ("rak metatypowy")
Ognisko rakowe tworzą małe, przeważnie wrzecionowate komórki o ciemno wybarwionych jądrach. Palisadowata warstwa podstawna widoczna jedynie na niewielkim odcinku.
Carcinoma planoepitheliale verrucosum (2×)
Verrucous squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy brodawkowaty
Egzofityczny rozrost rakowego nabłonka pokrytego grubą, nieregularną warstwą rogową.
Carcinoma planoepitheliale verrucosum (4×)
Verrucous squamous cell carcinoma

Rak płaskonabłonkowy brodawkowaty
Komórki rakowe są wysoko zróżnicowane w kierunku epidermoidalnym. Wrastają w podłoże bez wyraźnych cech destrukcji. Rogowacenie nie przybiera form "pereł rakowych".



 
 




 
 

ROZROSTY I NOWOTWORY PRZYDATKÓW SKÓRY (ANDEKSALNE)[edytuj]

Guzy wywodzące się z komórek warstwy podstawnej naskórka[edytuj]

Niezłośliwe[edytuj]

Proliferatio pseudoadnexoblastica basaloides (2×)
Pseudoadnexoblastic basaloid proliferation

Rozrost podstawnokomórkowy rzekomoadneksoblastyczny
Zmiany tego typu często pojawiają sie nad włókniakami skóry i są utworzone z rozrostów silnie wydłużonych, cienkich pasm nabłonka.
Proliferatio pseudoadnexoblastica basaloides (4×)
Pseudoadnexoblastic basaloid proliferation

Rozrost podstawnokomórkowy rzekomoadneksoblastyczny
Podstawnokomórkowe (bazaloidne) rozrosty odnaskórkowe przypominają płodowe zawiązki przydatków skóry.
Proliferatio pseudoadnexoblastica basaloides (2×)
Pseudoadnexoblastic basaloid proliferation

Rozrost podstawnokomórkowy rzekomo adneksoblastyczny
Wąskie, łączące się ze sobą pasma komórek bazaloidnych tworzą sieć w skórze właściwej. Zmiana ma charakter zaburzenia rozwojowego o typie hamartoma.
Proliferatio pseudoadnexoblastica basaloides (10×)
Pseudoadnexoblastic basaloid proliferation

Rozrost podstawnokomórkowy rzekomoadneksoblastyczny
Pod większym powiększeniem charakterystyczny obraz zrębu łącznotkankowego, który otacza bulwiaste zakończenia rozrośniętych pasm bazaloidnych i przypomina zawiązki płodowe przydatków skóry oraz mezenchymalną osłonkę tych zawiązków (łac. capsula perifollicularis).
Proliferatio pseudoadnexoblastica basaloides (4×)
Pseudoadnexoblastic basaloid proliferation

Rozrost podstawnokomórkowy rzekomoadneksoblastyczny
Wąskie łączace się ze sobą pasma komórek bazaloidnych tworzą obraz przypominający włókniakonabłoniaka podstawnokomórkowego Pinkusa.
Hamartoma basaloides (2×)
Basaloid hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy
Nabłonkowe ogniska bazaloidne bez cech różnicowania są połaczone z naskórkiem i otoczone własnym zrębem.
Hamartoma basaloides (2×)
Basaloid hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy
Dobrze okonturowane ognisko komórek bazaloidnych jest otoczone harmonijnie ukształtowanym zrębem łącznotkankowym.
Hamartoma basaloides (4×)
Basaloid hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy
Ogniska bazaloidne otoczone własnym zrębem tworzą niezłośliwy guz płodowy o charakterze odpryskowca (hamartoma).
Hamartoma basaloides (10×)
Basaloid hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy
Ognisko guza jest zbudowane z małych, niezróżnicowanych komórek otoczonych warstwą podstawną. Wraz ze swoim zrębem tworzy zespół nowotworowy. Brak cech wzrostu naciekającego.
Hamartoma adnexoblasticum basaloides (2×)
Basaloid adnexoblastic hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy adneksoblastyczny
Rozrosty adneksoblastyczne są otoczone zrębem łacznotkankowym. Brak cech destrukcji podłoża.
Hamartoma adnexoblasticum basaloides (4×)
Basaloid adnexoblastic hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy adneksoblastyczny
Bazaloidne komórki rozwijające się od strony naskórka przypominają patologiczne zawiązki przydatków.
Hamartoma adnexoblasticum basaloides compositum (4×)
Basaloid adnexoblastic hamartoma biphasic

Hamartoma (odpryskowiec) podstawnokomórkowy adneksoblastyczny złożony
Guz złożony z dwóch składników: po stronie lewej nabłoniak włosowy siatkowaty (łac. trichoblastoma reticulare), po stronie prawej włókniakonabłoniak (łac. fibroepithelioma).
Fibroepithelioma basocellulare (Pinkus) (2×)
Basal-cell fibroepithelioma (Pinkus)

Włókniakonabłoniak podstawnokomórkowy (Pinkusa)
Rozrost dwóch elementów: nabłonkowego (bazaloidnego) oraz łacznotkankowego.
Fibroepithelioma basocellulare (Pinkus) (2×)
Basal-cell fibroepithelioma (Pinkus)

Włókniakonabłoniak podstawnokomórkowy (Pinkusa)
Rozrost dwóch elementów: nabłonkowego (bazaloidnego) oraz łacznotkankowego.
Fibroepithelioma basocellulare (Pinkus) (10×)
Basal-cell fibroepithelioma (Pinkus)

Włókniakonabłoniak podstawnokomórkowy (Pinkusa)
Proporcje składników nabłonkowego i łącznotkankowego mogą być różne. Na mikrofotografii ognisko zawierające więcej komórek bazaloidnych z wyraźnym obramowaniem warstwą palisadowatą, natomisat gniazda łącznotkankowe są stosunkowo nieduże.
Fibroepithelioma basocellulare (Pinkus) (10×)
Basal-cell fibroepithelioma (Pinkus)

Włókniakonabłoniak podstawnokomórkowy (Pinkusa)
Proporcje składników nabłonkowego i łącznotkankowego mogą być różne. Na mikrofotografii ognisko z mało rozwiniętymi i wąskimi pasmami nabłonkowymi, które otaczają rozbudowane gniazda łącznotkankowe, w których widnieją przekroje naczyń krwionośnych.




 
 

Miejscowo złośliwe[edytuj]

Carcinoma (epithelioma) basocellulare superficiale (10×)
Superficial basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy powierzchowny
Ogniska nowotworowe utworzone są przez małe komórki bazaloidne, otoczone warstwą palisadowatą. Ogniska te łączą się z naskórkiem i szerzą się płytko pod nim.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare superficiale (20×)
Superficial basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy powierzchowny
Ogniska nowotworowe utworzone są przez małe komórki bazaloidne, otoczone warstwą palisadowatą. Ogniska te łączą się z naskórkiem i szerzą się płytko pod nim.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare superficiale (varietas multicentricum Arning) (4×)
Multicentric superficial basal-cell carcinoma (Arning)

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy powierzchowny (odmiana wieloogniskowa Arninga)
Odmiana ta była wyróżniana w dawniejszych klasyfikacjach. W odmianie tej w naskórku pojawiają się mnogie, kolbowato rozdęte sople naskórkowe które, w zależności od płaszczyzny przekroju, mogą pozornie być odsunięte od naskórka (choć w rzeczywistości są z nim połączone).
Carcinoma (epithelioma) basocellulare superficiale (varietas multicentricum Arning) (20×)
Multicentric superficial basal-cell carcinoma (Arning)

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy powierzchowny (odmiana wieloogniskowa Arninga)
Widoczne ognisko zbudowane z drobnych komórek otoczonych warstwą palisadowatą, naśladuje pierwotny zawiązek przydatków skóry. Brak cech różnicowania w struktury włosowo-łojowe.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare solidum (4×)
Solid basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy lity
Duże lite ogniska nowotworowe zajmują całą grubość skóry.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare solidum (10×)
Solid basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy lity
Ogniska nowotworowe zbudowane są z małych, nisko zróżnicowanych komórek bazaloidnych, otoczonych pasmem wydłużonych komórek o palisadowatym układzie. Ogniska nowotworowe są oddzielone od podłoża pustą przestrzenią (artefakt retrakcyjny).
Carcinoma (epithelioma) basocellulare lobulare (4×)
Lobular basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy płacikowy
Obok ognisk litych widoczne są pączkujące, rozgałęzione zraziki, przypominające nabłoniaka włosowego (łac. trichoblastoma)
Carcinoma (epithelioma) basocellulare lobulare (4×)
Lobular basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy płacikowy
Ogniska rakowe podobne są do struktur typowych dla nabłoniaka włosowego (łac. trichoblastoma), nie są jednak otoczone zrębem mezenchymalnym (łac. capsula perifollicularis).
Carcinoma (epithelioma) basocellulare micronodulare (4×)
Micronodular basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy drobnoguzkowy
Nowotwór dobrze odgraniczony, jest zbudowany z małych ognisk, które w obrazie mikroskopowym są rozmieszczone jak w układance (puzzlach).
Carcinoma (epithelioma) basocellulare micronodulare (10×)
Micronodular basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy drobnoguzkowy
Nowotwór ten bywa niekiedy zaliczany do nabłoniaków włosowych (łac. trichoepithelioma), ale nie ujawnia on żadnych cech typowych dla płodowego zawiązka włosowo-łojowego (ang. follicular germ)
Carcinoma (epithelioma) basocellulare pseudoadenoides sive cribriforme(4×)
Pseudoadenoid (cribriform) basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy rzekomogruczołowy (sitowaty)
Przestrzenie jamiste powstają w wyniku nadmiernego gromadzenia sie kwasu hialuronowego w podścielisku, pomiedzy komórkami nowotworowymi.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare pseudoadenoides sive cribriforme (10×)
Pseudoadenoid (cribriform) basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy rzekomogruczołowy (sitowaty)
Przestrzenie jamiste powstają w wyniku nadmiernego gromadzenia sie kwasu hialuronowego w podścielisku, pomiedzy komórkami nowotworowymi.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare mulifocale cysticum (2×)
Multifocal, cystic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy wieloogniskowy torbielowaty
Większość ognisk raka ma charakter torbieli wysłanych warstwą komórek bazaloidnych.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare mulifocale cysticum (2×)
Multifocal, cystic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy wieloogniskowy torbielowaty
Większość ognisk raka ma charakter torbieli wysłanych warstwą komórek bazaloidnych. W niektórych ogniskach bogatokomórkowe guzki zawierają niewielkie torbiele (lewa dolna część mikrofotografii)
Carcinoma (epithelioma) basocellulare cysticum (4×)
Cystic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy torbielowaty
Podobnie jak w odmianie rzekomogruczołowej w ogniskach nowotworowych gromadzi się kwas hialuronowy między komórkami, co prowadzi do mniejszych lub większych torbieli.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare cysticum (10×)
Cystic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy torbielowaty
Podobnie jak w odmianie rzekomogruczołowej w ogniskach nowotworowych gromadzi się kwas hialuronowy między komórkami, co prowadzi do mniejszych lub większych torbieli.


Carcinoma (epithelioma) basocellulare cylindromatoides (4×)
Cylindromatoid basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy oblakopodobny
Układ ognisk oraz szkliwienie substancji międzykomórkowej przypominają oblaka skóry (łac. cylindroma dermale)
Carcinoma (epithelioma) basocellulare cylindromatoides (10×)
Cylindromatoid basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy oblakopodobny
Układ ognisk oraz szkliwienie substancji międzykomórkowej przypominają oblaka skóry (łac. cylindroma dermale)
Carcinoma (epithelioma) basocellulare trabeculare (10×)
Trabecular basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy beleczkowy
Komórki bazaloidne układają się w pasma. Pasma te są rozdzielone zrębem z cechami zwyrodnienia śluzowatego.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare trabeculare (10×)
Trabecular basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy beleczkowy
Rozdzielone tkanką łączną pasma komórek bazaloidnych łączą się ze sobą końcami. W centralnej części mikrofotografii widoczne jest ognisko martwicy.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare necroticans (2×)
Necrotic basocellular carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy obumierający
Część centralna wszystkich większych ognisk raka ulega obumieraniu.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare necroticans (4×)
Necrotic basocellular carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy obumierający
Środkowe części ognisk rakowych ulegają silnie kwasochłonnej, drobnoziarnistej martwicy.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare infiltrans et desmoplasticum (4×)
Infiltrative, desmoplastic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy naciekający i desmoplastyczny
Nieforemne ogniska nowotworowe naciekają całą skórę właściwą, dochodząc do tkanki podskórnej. W prawym górnym rogu widoczny brzeg owrzodzenia.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare infiltrans et desmoplasticum (10×)
Infiltrative, desmoplastic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy naciekający i desmoplastyczny
Klinowate ogniska nowotworowe naciekają skórę wywołując odczyn desmopalstyczny.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare morphoeiforme (3×)
Morphoea-like basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy twardzinopodobny
Drobnoogniskowa postać raka naciekającego, który szerzy się płasko w skórze właściwej i w następstwie desmoplazji wywołuje jej stwardnienie..
Carcinoma (epithelioma) basocellulare morphoeiforme (2×)
Morphoea-like basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy twardzinopodobny
Nowotwór rozwija się w środkowych warstwach skóry właściwej wywołując nasiloną desmoplazję.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare morphoeiforme (20×)
Morphoea-like basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy twardzinopodobny
Duża część ognisk raka jest bardzo drobna. Często przybierają one "kanciaste" kształty.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare keratoticum (4×)
Keratotic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy rogowaciejący
W niektórych ogniskach raka istnieją małe torbielki wypełnione łuskami rogowymi (dolna część, na prawo od środka). Ponadto widoczne miejsca skupisk melaniny (wokół środka).
'Carcinoma (epithelioma) basocellulare keratoticum (10×)
Keratotic basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy rogowaciejący
W masie guza oprócz komórek bazaloidnych tworzą sie kuliste skupienia keratynocytów. W ognisku po lewej stronie na środku widoczne są centralnie ułożone komórki ziarniste i kwasochłonne masy (keratohialina?, trichohialina?)
Carcinoma (epithelioma) basocellulare atypicum (10×)
Atypical basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy atypowy
Ogniska rakowe utworzone są przez komórki, które są znacznie większe niż zwykłe komórki bazaloidne oraz wykazują znaczniejszy stopień atypii.
Carcinoma (epithelioma) basocellulare atypicum (40×)
Atypical basal-cell carcinoma

Rak (nabłoniak) podstawnokomórkowy atypowy
Komórki raka, zarówno wewnątrz ognisk jak i w okalającej warstwie palisadowatej, ujawniają anizokariozę (łac. macro- et hypernucleosis), obfitą cytoplazmę i liczne mitozy.




 
 

Guzy wywodzące się z komórek mieszka włosowego[edytuj]

Niezłośliwe[edytuj]

Papula fibrosa (2×)
Fibrous papula

Grudka włóknista
Zmiana o typie hamartoma, zawiera różne postacie zaburzeń adneksogenezy.
Papula fibrosa (10×)
Fibrous papula

Grudka włóknista
Bulwiaste rozrosty nabłonkowe, otoczone zrębem ujawniają różnicowanie w kierunku mieszków włosowo-łojowych.
Fibroma perifolliculare (4×)
Perifollicular fibroma

Włókniak okołomieszkowy
Blaszki łącznotkankowe otaczają patologiczne struktury bazaloidne, przypominające mieszkowe zawiązki płodowe. Zmiana o typie hamartoma..
Fibroma perifolliculare (4×)
Perifollicular fibroma

Włókniak okołomieszkowy
Koncentrycznie ułożone pasma łącznotkankowe otaczają niedorozwinięty mieszek włosowy (łac. theca perifollicularis).
Hamartoma trichofolliculare (trichofolliculoma) (2×)
Trichofollicur hamartoma (trichofolliculoma)

Hamartoma (odpryskowiec) mieszków włosowo-łojowych
Boczna ściana głębokiego uchyłka, który jest wypełniony masami martwiczo-łojowymi.
Hamartoma trichofolliculare (trichofolliculoma) (4×)
Trichofollicur hamartoma (trichofolliculoma)

Hamartoma (odpryskowiec) mieszków włosowo-łojowych
Liczne, niedorozwinięte zawiązki włosów i torbiele rogowe w ścianie uchyłka.
Hamartoma adnexoblasticum trichoides (2×)
Adnexoblastic trichoid hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) mieszków włosowo-łojowych
Rozrastające się nieregularne ognisko nabłonkowe jest otoczone własnym zrębem łącznotkankowym.
Hamartoma adnexoblasticum trichoides (10×)
Adnexoblastic trichoid hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) mieszków włosowo-łojowych
Rozrastające się akantotycznie sople nabłonkowe wytwarzają "zwijki" trichoidalne. Ogniska nabłonkowe otacza zrąb łącznotkankowy, wpuklający się pomiędzy wspomniane sople.
Hamartoma adnexoblasticum trichoides (2×)
Trichoblastic hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) przydatków włosowych
Liczne gniazda nabłonkowe otoczone wyraźnie odgraniczonymi otoczkami zrębu łącznotkankowego.
Hamartoma adnexoblasticum trichoides (10×)
Trichoblastic hamartoma

Hamartoma (odpryskowiec) przydatków włosowych
Bazaloidne ogniska nabłonkowe tworzą karykaturalne struktury, podobne do zarodkowych zawiązków włosowych, otoczonych własnym zrębem łącznotkankowym (łac. theca perifollicularis).
Trichoblastoma (trichoepithelioma) reticulare (4×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), reticular type

Nabłoniak włosowy, postać siateczkowata
Rozrost komórek bazaloidnych, tworzący układ siateczki.
Trichoblastoma (trichoepithelioma) reticulare (20×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), reticular type

Nabłoniak włosowy, postać siateczkowata
Pączkujące pasma nabłonkowe otoczone są zrębem łącznotkankowym przypominając płodowe pochewki i brodawki włosa.
Trichoblastoma (trichoepithelioma) racemosum (20×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), racemous type

Nabłoniak włosowy, postać groniasta
Gniazda nabłonka bazaloidnego rozgałęziają się w postaci gron i są otoczone przez pasma mezenchymalne na kształt otoczki włosa (łac. theca perifollicularis).
Trichoblastoma (trichoepithelioma) racemosum (40×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), racemous type

Nabłoniak włosowy, postać groniasta
Ognisko nabłonka ukształtowane jest jak zawiązek włosa, a wpuklona mezenchyma przypomina brodawkę włosa (łac. papilla pili).
Trichoblastoma (trichoepithelioma) nodulo-trabeculare (10×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), nodulo-trabecular type

Nabłoniak włosowy, postać guzkowo-beleczkowa
Gniazda komórek o układzie beleczkowym otoczone są zrębem łącznotkankowym. Ten typ struktury histologicznej jest często stwierdzany w tzw. pojedynczym nabłoniaku włosowym olbrzymim (ang. giant solitary trichoepithelioma).
Trichoblastoma (trichoepithelioma) nodulo-trabeculare (20×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), nodulo-trabecular type

Nabłoniak włosowy, postać guzkowo-beleczkowa
Gniazda komórek o układzie beleczkowym otoczone są zrębem łącznotkankowym. Ten typ struktury histologicznej jest często stwierdzany w tzw. pojedynczym nabłoniaku włosowym olbrzymim (ang. giant solitary trichoepithelioma).
Trichoblastoma (trichoepithelioma) cribriforme (4×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), cribriform type

Nabłoniak włosowy, postać sitowata
Duże ogniska nabłonkowe otoczone zrębem łącznotkankowym, zawierają torbielowate przestrzenie. Ten typ struktury histologicznej jest często stwierdzany w tzw. pojedynczym nabłoniaku włosowym olbrzymim (ang. giant solitary trichoepithelioma).
Trichoblastoma (trichoepithelioma) cribriforme (4×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), cribriform type

Nabłoniak włosowy, postać sitowata
Duże ogniska nabłonkowe otoczone zrębem łącznotkankowym, zawierają torbielowate przestrzenie. Ten typ struktury histologicznej jest często stwierdzany w tzw. pojedynczym nabłoniaku włosowym olbrzymim (ang. giant solitary trichoepithelioma).
Trichoblastoma (trichoepithelioma) magnonodulare(4×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), large nodular type

Nabłoniak włosowy, postać wielkoguzkowa
Guz zbudowany jest z duzych ognisk bazaloidnych, często zawiera w zrębie lub miąższu obfite złogi melaniny i bywa wtedy określany mianem łac. trichoblastoma pigmentosum.
Trichoblastoma (trichoepithelioma) magnonodulare(10×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), large nodular type

Nabłoniak włosowy, postać wielkoguzkowa
Duże ogniska z komórek bazaloidnych otoczone są warstwą palisadowatą. Melanina widoczna jest w miąższu i w zrębie guza.
Trichoblastoma (trichoepithelioma) micronodulare (2×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), small nodular type or appendage germ tumour

Nabłoniak włosowy, postać drobnoguzkowa
Guz zbudowany z małych, kulistych ognisk bazaloidnych, przypominajacych zawiązki włosowo-łojowo-apokrynowe. Poza tym widoczne są pasma przypominajace przewody potowe. Zrąb jest obfity i układa się tak jak mezenchymalna osłonka okołomieszkowa..
Trichoblastoma (trichoepithelioma) micronodulare (4×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), small nodular type or appendage germ tumour

Nabłoniak włosowy, postać drobnoguzkowa
Guz jest zbudowany z małych, kulistych ognisk bazaloidnych, przypominajacych zawiązki włosowo-łojowo-apokrynowe. Poza tym widoczne są pasma przypominajace przewody potowe. Zrąb jest obfity i układa się tak jak mezenchymalna osłonka okołomieszkowa..
Trichoepithelioma adenoides cysticum, olim: epithelioma adenoides cysticum Brooke (2×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), Brooke-Fordyce type

Nabłoniak włosowy (Brooke-Fordyce)
Wieloogniskowy rozrost bazaloidnych struktur adneksoblastycznych z licznymi torbielami.
Trichoepithelioma adenoides cysticum, olim: epithelioma adenoides cysticum Brooke (40×)
Trichoblastoma (trichoepithelioma), Brooke-Fordyce type

Nabłoniak włosowy (Brooke-Fordyce)
Groniasty rozrost nabłonka otoczony zrębem łącznotkankowym, podobnym do mezenchymy otaczającej mieszki włosowe płodów (łac. theca perifollicularis).
Panfolliculoma (2×)
Panfolliculoma

Nabłoniak włosowy
Guz wyodrębniony przez A. Bernarda Ackermana, ujawnia różnicowanie w kierunku struktur płodowych mieszka włosowego.Przeważają rozrosty o typie trichoblastoma (łac.), połączone z torbielami rogowymi.
Panfolliculoma (20×)
Panfolliculoma

Nabłoniak włosowy
Guz wyodrębniony przez A. Bernarda Ackermana, ujawnia różnicowanie w kierunku struktur płodowych mieszka włosowego.Przeważają rozrosty o typie trichoblastoma (łac.), połączone z torbielami rogowymi.
Panfolliculoma (10×)
Panfolliculoma

Nabłoniak włosowy
W tej postaci nabłoniaka włosowego stwierdzane są ogniska utworzone przez komórki bazaloidne, często otaczające twory torbielowate. Ogniska nowotworowe otacza delikatny zrąb łącznotkankowy.
Panfolliculoma (20×)
Panfolliculoma

Nabłoniak włosowy
Ogniska nabłonkowe mogą ujawniać różnicowanie w kierunku włosowym (o typie łac.trichoblastoma (łac.), lub nabłoniaka wapniejącego łac.pilomaticoma), a także w kierunku łojowym. Torbielki widoczne na tej mikrofotografii wypełnione są masami łojowymi, co przypomina różnicowanie w kierunku przewodów łojowych lub obszaru cieśni (łac. isthmus).
Trichoepithelioma desmoplasticum seu hamartoma epitheliale sclerosans (10 ×)
Desmoplastic trichoepithelioma or sclerosing epithelial hamartoma

Nabłoniak włosowy, typ desmoplastyczny
Nowotwór utworzony jest z małych, często wydłużonych komórek bazaloidnych, ognisk i torbieli rogowych, czasem połączonych z naskórkiem. Drobne ogniska nabłonkowe rozrastają się w desmoplastycznym zrębie.
Trichoepithelioma desmoplasticum seu hamartoma epitheliale sclerosans (10 ×)
Desmoplastic trichoepithelioma or sclerosing epithelial hamartoma

Nabłoniak włosowy, typ desmoplastyczny
Torbielki naskórkowe są wypełnione masami rogowymi (torbielki lejkowe). W drobnych ogniskach można stwierdzić różnicowanie się w kierunku komórek łojowych lub przewodów potowych.
Trichoadenoma (4×)
Trichoadenoma

Gruczolak włosowy
Guz o typie zaburzenia rozwojowego (hamartoma), utworzony z licznych, niewielkich torbieli naskórkowych, wypełnionych łuskami rogowymi oraz z obfitego, włóknistego, dobrze unaczynionego zrębu.
Dilatatio infundibuli (Winer) (2×)
Dilatated pore of Winer

Rozszerzenie ujścia mieszka włosowego (guz Winera)
Wokół mieszka włosowego wypełnionego masami rogowymi następuje akantotyczny rozrost nabłonka epidermoidalnego pochewki włosa w obszarze lejka (łac. infundibulum).
Tumor infundibularis folliculi pili seu infundibuloma (2×)
Follicular infundibulum tumor or infundibuloma

Guz wywodzący się z lejka mieszka włosowego
Rozszerzenie ujścia mieszków włosowych wypełniaja masy rogowe. Rozrosty nowotworowe maja budowę niedojrzałego naskórka i często układają się równolegle do powierzchni skóry.
Tumor infundibularis folliculi pili seu infundibuloma (10×)
Follicular infundibulum tumor or infundibuloma

Guz wywodzący się z lejka mieszka włosowego
Niektóre pasma rozrastającego się nabłonka mają cechy bazaloidne i mogą zawierać torbiele rogowe (ang. infundibular or isthmic corncyst).
Acanthoma thecofolliculare (2×)
Pilar sheath acanthoma

Rogowiak osłoniakowy włosa
Akantotyczny rozrost dotyczy głównie części lejkowej (łac. infundibulum) włosa.
Acanthoma thecofolliculare (2×)
Pilar sheath acanthoma

Rogowiak osłoniakowy włosa
W akantotycznie rozrośniętym nabłonku zewnętrznych pochewek włosów wytwarzają się małe torbielki rogowe (ang. infundibular or isthmic corncyst).
Acrotrichoma (Duperat et Mascaro) (2×)
Inverted follicular keratosis (Ackerman) or acrotrichoma (Duperat and Mascaro)

Odwrócone rogowacenie mieszkowe (Ackermana) albo akrotrichoma (Duperata i Mascaro)
W akantotycznie rozrośnietym nabłonku widoczne są liczne zwijki (ang. squamous eddies) utworzone przez keratynocyty, komórki ziarniste z keratohialiną albo trichohialiną oraz przez łuski rogowe.
Acrotrichoma (Duperat et Mascaro) (10×)
Inverted follicular keratosis (Ackerman) or acrotrichoma (Duperat and Mascaro)

Odwrócone rogowacenie mieszkowe (Ackermana) albo akrotrichoma (Duperata i Mascaro)
W akantotycznie rozrośnietym nabłonku widoczne są liczne zwijki (ang. squamous eddies) utworzone przez keratynocyty, komórki ziarniste z keratohialiną albo trichohialiną oraz przez łuski rogowe.
Tricholemmoma seu trichilemmoma (10 ×)
Tricholemmoma or trichilemmoma

Osłonkowiec włosowy
Ognisko nowotworowe (po lewej stronie) jest zbudowane z niewielkich, przeważnie zwakuolizowanych komórek zawierających glikogen. Otacza je warstwa palisadowato układających się komórek.
Tricholemmoma seu trichilemmoma (20 ×)
Tricholemmoma or trichilemmoma

Osłonkowiec włosowy
Ogniska nowotworowe są otoczone nieprzerwaną wstęgą komórek o układzie palisadowatym. Jasne komórki w środkowej części ognisk zawierają glikogen (co manifestuje się dodatnim odczynem paS z kwasem nadjodowym i odczynnikiem Schiffa).
Tricholemmoma lobulare seu trichilemmoma lobulare (2 ×)
Tricholemmoma or trichilemmoma, lobular type

Osłonkowiec włosowy zrazikowy
Guz jest dobrze odgraniczony i foremny. Składa się z licznych, łączących się ze sobą zrazików. W części środkowej są one związane z naskórkiem.
Tricholemmoma lobulare seu trichilemmoma lobulare (2 ×)
Tricholemmoma or trichilemmoma, lobular type

Osłonkowiec włosowy zrazikowy
Poszczególne ogniska są dobrze okonturowane warstwą komórek o ciemnych jadrach. Komórki w środkowej części zrazików zawierają glikogen (co manifestuje się dodatnim odczynem paS z kwasem nadjodowym i odczynnikiem Schiffa).
Pilomatrixoma seu pilomaticoma (4×)
Pilomaticoma (pilomatrixoma)

Nabłoniak wapniejący Malherbe
Ciemno wybarwione komórki matriksalne ulegają obumieraniu (mumifikacji).
Pilomatrixoma seu pilomaticoma (10×)
Pilomaticoma (pilomatrixoma)

Nabłoniak wapniejący Malherbe
W obszarach obumierania widoczne są wyraźne obrysy komórek (tzw. komórki cieniowe, ang. ghost cells)
Pilomatrixoma seu pilomaticoma (4×)
Pilomaticoma (pilomatrixoma)

Nabłoniak wapniejący Malherbe
Komórki matriksalne (ciemno wybarwione) ulegają obumieraniu z zachowaniem obrysów (tzw. mumifikacja).
Pilomatrixoma seu pilomaticoma (20×)
Pilomaticoma (pilomatrixoma)

Nabłoniak wapniejący Malherbe
Komórki nowotworowe mają ciemne jadro i skąpą cytoplazmę W obszarze obumierania (mumifikacji) zachowują się wyraźne obrysy komórkowe ("komórki cieniowe").
Pilomatrixoma seu pilomaticoma (4×)
Pilomaticoma (pilomatrixoma)

Nabłoniak wapniejący Malherbe
Ciemno wybarwione komórki ulegają mumifikacji.
Pilomatrixoma seu pilomaticoma (10×)
Pilomaticoma (pilomatrixoma)

Nabłoniak wapniejący Malherbe
Komórki nowotworowe mają ciemne jadro i skąpą cytoplazmę Dookoła zmumifikowanych komórek ("komórek cieniowych") tworzą się ziarniniaki resorbcyjne. W obszarach komórek cieniowych można napotkać ogniska zwapnień.




 
 

Złośliwe[edytuj]

Carcinoma tricholemmale (trichilemmaale) (10 ×)
Tricholemmal (trichilemmal) carcinoma

Rak włosowy osłonkowy albo rak tricholemmalny
Nowotwór rozrasta się w sposób naciekający, często w małych ogniskach. Komórki tego raka są jasne, gdyż zawierają dużo glikogenu.
Carcinoma tricholemmale (trichilemmale) (20 ×)
Tricholemmal (trichilemmal) carcinoma

Rak włosowy osłonkowy albo rak tricholemmalny
W ognisku po stronie prawej widoczna jest brzeżna wakuolizacja komórek podstawnych (odsunięcie jader ku górze) co jest typowe dla obwodowej warstwy pochewki zewnętrznej włosa. W środku ogniska gniazdo keratynocytów.
Carcinoma tricholemmale (trichilemmale) (10 ×)
Tricholemmal (trichilemmal)carcinoma

Rak włosowy osłonkowy albo rak tricholemmalny
W tym miejscu ogniska nowotworowe mają kształt kulisty i zbudowane są z silnie zwakuolizowanych komórek zawierających glikogen. W środku ognisk widoczne są oznaki różnicowania się komórek w kierunku pochewki wewnętrznej z trichohialiną.
Carcinoma tricholemmale (trichilemmale) (20 ×)
Tricholemmal (trichilemmal) carcinoma

Rak włosowy osłonkowy albo rak tricholemmalny
Ogniska raka zbudowane z komórek o zwakuolizowanej cytoplazmie, rozdzielone są włokniejącym zrębem.
Pilomatrixoma malignum seu pilomatricoma malignum (10 ×)
Pilomatrical carcinoma

Złośliwy nabłoniak wapniejący Mahlerbe
W ognisku raka widoczne jest obumieranie (mumifikacja) komórek.
Pilomatrixoma malignum seu pilomatricoma malignum (40 ×)
Pilomatrical carcinoma

Złośliwy nabłoniak wapniejący Mahlerbe
Duże ogniska nowotworowe zbudowane są z małych komórek o ciemnych jadrach i bardzo skapej cytoplazmie. Figury mitotyczne są liczne.
Pilomatrixoma malignum seu pilomatricoma malignum (10 ×)
Pilomatrical carcinoma

Złośliwy nabłoniak wapniejący Mahlerbe
Obumarłe (zmumifikowane) ogniska nowotworowe są otoczone przez komórki rakowe i ziarniniaki resorbcyjne.
Pilomatrixoma malignum seu pilomatricoma malignum (20 ×)
Pilomatrical carcinoma

Złośliwy nabłoniak wapniejący Mahlerbe
Obumarłe (zmumifikowane) ogniska nowotworowe są otoczone przez komórki rakowe i ziarniniaki resorbcyjne.
Carcinoma trichoides (acrotrichoma malignum) (10 ×)
Malignant acrotrichoid tumour

Rak o budowie przypominającej akrotrichoma
Wśród komórek bazaloidnych widnieją liczne zwijki płaskonabłonkowe (ang. squamous eddies) z cechami dużej atypii.
Carcinoma trichoides (acrotrichoma malignum) (40 ×)
Malignant acrotrichoid tumour

Rak o budowie przypominającej akrotrichoma
Wśród komórek bazaloidnych widnieją liczne zwijki płaskonabłonkowe (ang. squamous eddies) z cechami dużej atypii.
Tumor pilaris cysticus proliferans (4×)
Proliferating tricholemmal (pilar) cyst

Torbiel włosowa proliferująca
Brzeg torbieli jest dobrze odgraniczony od skóry. Rozrosty nabłonka są skierowane ku światłu torbieli.
Tumor pilaris cysticus proliferans (10×)
Proliferating tricholemmal (pilar) cyst

Torbiel włosowa proliferująca
Komórki guza są keratynocytami, które obumierają bez etapu komórek ziarnistych zawierających keratohialinę (tzw. rogowacenie tricholemmalne). rozrastają się one wokół przeciętych poprzecznie brodawek.
Tumor pilaris cysticus proliferans (4×)
Proliferating tricholemmal (pilar) cyst

Torbiel włosowa proliferująca
Pomiędzy pasmami rozrastającego się nabłonka znajdują się bezpostaciowe masy powstające wskutek "tricholemmalnego" obumierania komórek. W dolnej części mikrofotografii widoczne są małe obszary zwapnień.
Tumor pilaris cysticus proliferans (10×)
Proliferating tricholemmal (pilar) cyst

Torbiel włosowa proliferująca
Dookoła rozrośniętych ognisk nabłonkowych widoczne są ziarniniaki typu ciała obcego.
Tumor pilaris malignus (2×)
Malignant pilar tumour

Złośliwy guz włosowy
Ten rzadko występujacy nowotwór rozwija się z nabłonka pokrywnego (często brodawkowato rozrośniętego i rogowaciejącego) i nacieka skórę właściwą.
Tumor pilaris malignus (4×)
Malignant pilar tumour

Ogniska guza mają naciekający destruktywny rozrost w obrębie skóry właściwej.
Tumor pilaris malignus (10×)
Malignant pilar tumour

Złośliwy guz włosowy
Ogniska guza, utworzone przez keratynocyty, obumierają bez etapu komórek ziarnistych. Naciekają podłoże, w którym obserwuje się odczyn zapalny.
Tumor pilaris malignus (10×)
Malignant pilar tumour

Złośliwy guz włosowy
Komórki guza (tj. atypowe keratynocyty) obumierają bez etapu komórek ziarnistych (tzw. rogowacenie tricholemmalne). Atypowe komórki w mniejszych ogniskach naciekają podścielisko.




 
 

Guzy z komórek gruczołów łojowych[edytuj]

Niezłośliwe[edytuj]

Steatocystoma (2×)
Steatocystoma

Torbiel łojowa
Rozrośnięte gruczoły łojowe otaczają jamiste przestrzenie.
Steatocystoma (4×)
Steatocystoma

Torbiel łojowa
Gruczoły łojowe uchodzą wąskimi kanałami do jamistej przestrzeni, wysłanej nabłonkiem wielowarstwowym płaskim nierogowaciejącym.
Naevus sebaceus (2×)
Naevus sebaceous

Znamię łojowe.
Chaotyczne rozrosty gruczołów łojowych, częściowo połączonych z patologicznie zmienionymi mieszkami włosowymi.
Naevus sebaceus (2×)
Naevus sebaceous

Znamię łojowe.
Chaotyczne rozrosty gruczołów łojowych wraz z brodawkowatymi rozrostami naskórka (lewa górna część obrazu) oraz z rozszerzeniem mieszków włosowych
Naevus sebaceus (2×)
Naevus sebaceous

Znamię łojowe.
W obrębie znamienia łojowego widoczne jest duże ognisko komórek bazaloidnych (centralna część obrazu), łaczących się z naskórkiem i mieszkami włosowo-łojowymi. W ognisku widoczna jest duża ilość melaniny.
'Naevus sebaceus (2×)
Naevus sebaceous

Znamię łojowe.
Obok znamienia łojowego (w lewej górnej części) widoczne duże ognisko komórek bazaloidnych, łączących się w wielu miejscach z patologicznie ukształtowanym naskórkiem. W środkowej dolnej części widoczne są torbiele, będące prawdopodobnie rozszerzonymi przewodami łojowymi.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (2×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
Guz zbudowany z dużych, ściśle do siebie przylegających ognisk nabłonkowych, w których wyraźnie rysują się kuliste, puste przestrzenie, będące przejawem różnicowania się w kierunku przewodów łojowych.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (4×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
W ogniskach utworzonych przez komórki bazaloidne widoczne są ogniska dobrze zróżnicowanych sebocytów i puste przestrzenie odpowiadające przewodom łojowym.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (2×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
Duże ognisko nabłoniaka jest otoczone wyraźnym zrębem łacznotkankowym. Struktura nabłoniaka jest niejednolita - przewaźnie drobnopłacikowa.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (4×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
Zasadniczym składnikiem tego nabłoniaka są komórki bazaloidne, wśród których widnieją liczne torbielki o budowie przewodów łojowych.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (2×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
Pod małym powiekszeniem widać, że nawet w niewielkich ogniskach nowotworu naciekających podłoże wytwarzają się struktury odpowiadające rozszerzonym przewodom łojowym.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (4×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
W drobnopłacikowym guzie, wśród komórk bazaloidnych, widoczne są liczne sebocyty.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (2×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
W drobnopłacikowej strukturze guza można wyodrębnić sebocyty o rozmaitym stopniu zróżnicowania oraz twory naśladujące małe przewody łojowe.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) (10×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma)

Nabłoniak łojowy.
Po lewej stronie przekrój dużego przewodu łojowego zawierającego wydzieline holokrynową, a obok znajdują się grupy sebocytów rozmieszczonych wśród komórek bazaloidnych oraz przewody łojowe.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) et verruca seborrhoica (2×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma) and seborrhoeic wart

Nabłoniak łojowy i brodawka łojotokowa.
Gniazda nabłoniaka łojowego sąsiadują z nabłonkiem brodawki łojotokowej.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) et verruca seborrhoica (10×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma) and seborrhoeic wart

Nabłoniak łojowy i brodawka łojotokowa.
Gniazda nabłoniaka z wyraźnymi cechami zróźnicowania łojowego sąsiadują z utkaniem nabłonkowym brodawki łojotokowej.
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) et syringoadenoma (2×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma) and syringoadenoma

Nabłoniak łojowy i gruczolak potowy.
Przykład guza złożonego: ognisko nabłoniaka łojowego (lewa strona mikrofotografii) sąsiaduje z gruczolakiem potowym (łac. syringoadenoma) (środkowa część mikrofotografii)
Sebaceoma (epithelioma sebaceum) et carcinoma basocellulare (2×)
Sebaceoma (sebaceous epithelioma) and basal-cell carcinoma

Nabłoniak łojowy z rakiem podstawnokomórkowym
Przykład guza złożonego: ogniska nabłoniaka łojowego (centralna i prawa część mikrofotografii) sąsiadują z z ogniskami raka podstawnokomórkowego wywodzącego się z naskórka (lewa część mikrofotografii).
Adenoma sebaceum (4×)
Sebaceous adenoma

Gruczolak łojowy
Dobrze odgraniczone zraziki tworzą skupisko chaotycznie rozrośniętych ognisk
Adenoma sebaceum (4×)
Sebaceous adenoma

Gruczolak łojowy
Zraziki gruczolaka są otoczone wąskim pasmem komórek macierzystych (bazaloidnych) oraz niedojrzałymi sebocytami.Centralne części zrazików tworzą dojrzałe sebocyty.
Adenoma sebaceum (10×)
Sebaceous adenoma

Gruczolak łojowy
Chaotyczny układ zrazików. Dojrzałe sebocyty wnikają do tkanki łącznej.
Adenoma sebaceum (10×)
Sebaceous adenoma

Gruczolak łojowy
W środku zrazika duża, pusta przestrzeń, prawdopodobnie po wydzielinie holokrynowej. Na obwodzie sebocyty o różnym stopniu dojrzałości.
Adenoma sebaceum proliferans (4×)
Proliferating sebaceous adenoma

Gruczolak łojowy proliferujacy
Obrysy zrazików są rozmyte lub nieobecne. Sebocyty o różnym stopniu dojrzałości naciekają podłoże.
Adenoma sebaceum proliferans (10×)
Proliferating sebaceous adenoma

Gruczolak łojowy proliferujacy
Dojrzałe i niedojrzałe sebocyty są przemieszane ze sobą, co wskazuje na aktywny rozrost guza.




 
 

Złośliwe[edytuj]

Carcinoma sebaceum (10×)
Sebaceous carcinoma

Rak łojowy
Nowotwór utworzony przez duże ogniska ulegające martwicy. Naciek nowotworowy szerzy się głęboko w skórze właściwej.
Carcinoma sebaceum (40×)
Sebaceous carcinoma

Rak łojowy
Komórki guza zawierają w cytoplazmie nieduże, dość liczne wodniczki wypełnione tłuszczem. Jądra zepchnięte na obwód komórki są pęcherzykowate, polimorficzne, z dużymi jąderkami. Widoczne figury mitotyczne. Niekiedy obserwuje się komórki wielojądrowe.
Carcinoma sebaceum (desmoplasticum) (10×)
Sebaceous carcinoma, desmoplastic type

Rak łojowy (desmoplastyczny)
Rzadka odmiana raka gruczołów łojowych. Gniazda atypowych sebocytów wrastają pasmami w skórę i wywołują desmoplazję.
Carcinoma sebaceum (desmoplasticum) (20×)
Sebaceous carcinoma, desmoplastic type

Rak łojowy (desmoplastyczny)
Rzadka odmiana raka gruczołów łojowych. Gniazda atypowych sebocytów wrastają pasmami w skórę i wywołują desmoplazję.
Carcinoma sebaceum (20×)
Sebaceous carcinoma

Rak łojowy
Odmiana raka łojowego ze szczególnie zaznaczoną atypią. W środku mikrofotografii obszar martwicy.
Carcinoma sebaceum (40×)
Sebaceous carcinoma

Rak łojowy
Odmiana raka łojowego ze szczególnie zaznaczona atypią. Atypowe sebocyty cechują się obfitą, jasną cytoplazmą i dużą anizokariozą.




 
 

Guzy z komórek gruczołów potowych[edytuj]

Niezłośliwe[edytuj]

Hidradenocystoma apocrinale(2×)
Apocrine hidradenocystoma

Gruczolakotorbielak apokrynowy
Guz składa się z licznych torbieli różnej wielkości.
Hidradenocystoma apocrinale(10×)
Apocrine hidradenocystoma

Gruczolakotorbielak apokrynowy
W komórkach nabłonka wyścielającego torbiele widoczne cechy wydzielania.
Syryngocystadenoma papilliferum apocrinale (2×)
Syryngocystadenoma papilliferum, apocrine

Brodawkowaty gruczolakotorbielak apokrynowy
Rozrost brodawek skórnych ma miejsce w przestrzeni połączonej z lejkowatymi częściami mieszków włosowych.
Syryngocystadenoma papilliferum apocrinale (10×)
Syryngocystadenoma papilliferum, apocrine

Brodawkowaty gruczolakotorbielak apokrynowy
Rozrośniete brodawki pokryte są nabłonkiem z wyraźnymi cechami wydzielania apokrynowego. W obrębie brodawek widoczne są nacieki zapalne z dużą liczbą plazmocytów.
Hidradenoma papilliferum apocrinale (4×)
Papillary hidradenoma, apocrine

Brodawkowaty gruczolak apokrynowy
Guz jest dobrze odgraniczony od otoczenia i nie ma związku z naskórkiem. Charakterystycznie rozwija się u kobiet w okolicy sromu.
Hidradenoma papilliferum apocrinale (20×)
Papillary hidradenoma, apocrine

Brodawkowaty gruczolak apokrynowy
Nabłonek guza jest dwuwarstwowy: warstwa obwodowa utworzona jest z małych komórek o ciemnych jadrach, natomiast komórki warstwy wewnętrznej ujawniają cechy wydzielania apokrynowego (określane terminem łac. decapitatio cytoplasmatis).
Hidradenoma tubulare apocrinale (4×)
Tubular hidradenoma, apocrine

Cewkowy gruczolak apokrynowy
Guz składa się z licznych, łączących się ze sobą cewek gruczołowych.
Hidradenoma tubulare apocrinale (20×)
Tubular hidradenoma, apocrine

Cewkowy gruczolak apokrynowy
Wewnętrzna warstwa komórek nabłonka wykazuje wyraźne cechy wydzielania apokrynowego (oddzielanie się szczytowej części komórek, określane terminem łac. decapitatio cytoplasmatis).
Hidradenocystoma multiloculare apocrinale (2×)
Apocrine hidradenocystoma

Wielokomorowy gruczolakotorbielak apokrynowy
Guz składa się z licznych torbieli o różnej wielkości z ogniskowym rozrostem gruczołów cewkowych.
Hidradenocystoma multiloculare apocrinale (20×)
Apocrine hidradenocystoma

Wielokomorowy gruczolakotorbielak apokrynowy
Sąsiadujące z torbielami cewy gruczolaka o charakterze kanalikowym mają wyraźne cechy wydzielania apokrynowego (łac. decapitatio cytoplasmatis).
Papillomatosis apocrinalis mamillae (2×)
Apocrine papillomatous proliferation of mamilla

Brodawczakowatość nabłonka apokrynowego brodawki sutkowej
Na powierzchni brodawki sutkowej rozrasta się brodawkowato nabłonek apokrynowy, bez naciekania podłoża. Głębiej widoczne są liczne przekroje mięśni gładkich.
Papillomatosis apocrinalis mamillae (4×)
Apocrine papillomatous proliferation of mamilla

Brodawczakowatość nabłonka apokrynowego brodawki sutkowej
Na powierzchni brodawki sutkowej rozrasta się brodawkowato nabłonek apokrynowy, bez naciekania podłoża. Głębiej widoczne są liczne przekroje mięśni gładkich.
Syryngocystadenoma eccrinale (2×)
Eccrine syryngocystadenoma

Gruczolak ekrynowy cewkowo-jamisty
Rozrosty gruczołowe o charakterze cewek wpuklają sie do jamistych przestrzeni. Po lewej stronie, obok mieszka włosowego, widoczne sa rozszerzone przewody gruczołu potowego.
Syryngoadenoma eccrinale (10×)
Eccrine syryngoadenoma

Gruczolak ekrynowy cewkowy
Guz jest utworzony przez chaotycznie rozrastające się cewki gruczołowe, wysłane kostkowym, zwykle dwurzędowym nabłonkiem. Budowa cewek odpowiada głębszym częściom przewodów wyprowadzających gruczołów potowych.
Syryngioma (eccrinale) (2×)
Syryngioma (eccrine)

Gruczolak potowy syryngoidalny
Ogniska guza rozsiane w warstwie siateczkowej skóry właściwej utworzone są przez struktury pęcherzykowe, wąskie przewody i pasma nabłonkowe. Otacza je zrąb łącznotkankowy. Zmiany nie sięgają do warstwy brodawkowatej ani do tkanki podskórnej.
Syryngioma (eccrinale) (4×)
Syryngioma (eccrine)

Gruczolak potowy syryngoidalny
Ogniska pęcherzykowe wysłane są dwuwarstwowym nabłonkiem. Warstwa obwodowa jest ciemniejsza, a warstwa wewnętrzna utworzona przez komórki o jasnej cytoplazmie. Wewnątrz tworów pęcherzykowych znajduje się zwykle bezpostaciowa masa (franc. débris), czasami zaś łuski rogowe.
Adenoma tubulare papilliferum (2×)
Papillary tubular adenoma

Brodawkowaty gruczolak cewkowy
Guz może mieć cechy zarówno nowotworu ekrynowego jak i apokrynowego. Rozwija się w skórze właściwej, jest zwykle dobrze ograniczony przez zbitą tkankę łączną zrębu.
Adenoma tubulare papilliferum (4×)
Papillary tubular adenoma

Brodawkowaty gruczolak cewkowy
Składnikami nowotworu są torbielowato rozszerzone przewody wysłane cienkim, rozciągniętym nabłonkiem jak i przewody wypełnione nabłonkiem ulegającym brodawkowatym rozrostom.
Adenoma tubulare papilliferum (10×)
Papillary tubular adenoma

Brodawkowaty gruczolak cewkowy
Nabłonek przewodów i torbieli gruczolaka rozrasta się brodawkowato, często wypełniając ich światło.
Adenoma tubulare papilliferum (20×)
Papillary tubular adenoma

Brodawkowaty gruczolak cewkowy
Rozszerzone torbielowato lub wypełnione rozrośniętym brodawkowato nabłonkiem przewody gruczołowe posiadają zewnętrzną warstwę spłaszczonych komórek (podobieństwo do komórek mioepitelialnych).
Poroma eccrinale (hidroacanthoma) (2×)
Poroma eccrinale (hidroacanthoma)

Poroidalny gruczolak ekrynowy
Ogniska nowotworowe łączą się z naskórkiem i rosną akantotycznie wgłąb skóry. Mogą zawierać gładkościenne torbiele.
Poroma eccrinale (hidroacanthoma) (10×)
Poroma eccrinale (hidroacanthoma)

Poroidalny gruczolak ekrynowy
Ogniska nowotworowe są zbudowane z drobnych, łączących się ze sobą mostkami, wielokątnych komórek o małych kulistych jądrach (są to tzw. komórki "poroidalne"). W innych miejscach pojawiają się komórki o obfitej, kwasochłonnej cytoplazmie (komórki oskórkowe albo "kutikularne"), w których powstają wodniczki na kształt akrosyryngium.
Poroma eccrinale intraepidermale (hidroacanthoma simplex) (10×)
Intraepidermal eccrine poroma (hidroacanthoma simplex)

Postać śródnaskórkowa poroidalnego gruczolaka ekrynowego
Gniazda komórek poroidalnych w naskórku wyraźnie odcinają się od wąskich pasm keratynocytów.
Poroma eccrinale intraepidermale (hidroacanthoma simplex) (10×)
Intraepidermal eccrine poroma (hidroacanthoma simplex)

Postać śródnaskórkowa poroidalnego gruczolaka ekrynowego
Wśród małych komórek poroidalnych widoczne są małe grupy komórek oskórkowych, zawierajacych puste przestrzenie (naśladownictwo akrosyryngium).
Poroma eccrinale proliferans (4×)
Proliferating eccrine poroma

Gruczolak poroidalnego ekrynowy rozrastający się
Nabłonek nowotworowy rozrasta się wgłąb skóry, wytwarzając liczne drobne przejaśnienia lub większe twory torbielowate.
Poroma eccrinale proliferans (20×)
Proliferating eccrine poroma

Gruczolak poroidalnego ekrynowy rozrastający się
Utkanie guza składa się z różnej wielkości ognisk komórek poroidalnych, przylegających do siebie. Wśród nich tworzą się liczne, większe i mniejsze skupiska komórek oskórkowych, zawierające wakuole śródplazmatyczne lub jamki międzykomórkowe (naśladownictwo akrosyryngium).
Poroma eccrinale intradermale (2x)
Dermal duct tumor

Gruczolak poroidalny ekrynowy śródskórny
Gniazda nowotworowe różnej wielkości i różnego kształtu naciekają głęboko skórę właściwą.
Poroma eccrinale intradermale (10x)
Dermal duct tumor

Gruczolak poroidalny ekrynowy śródskórny
Gniazda nowotworowe, utworzone przez komórki poroidalne, nie są otaczane przez palisadowato układające się komórki podstawne (cecha różnicująca z rakami podstawnokomórkowymi). W ogniskach nowotworowych widoczne są natomiast grupy komórek oskórkowych, tworzące wakuole śródplazmatyczne i małe torbielki.
Poroma eccrinale clarocellulare(4×)
Eccrine clear cell poroma

Poroidalny gruczolak jasnokomórkowy ekrynowy
Rzadka postać tego gruczolaka ma budowę mieszaną: poza ogniskami z nielicznymi wakuolami akrosyryngialnymi spotyka się obszary komórek o jasnej cytoplazmie.
Poroma eccrinale clarocellulare(20×)
Eccrine clear cell poroma

Poroidalny gruczolak jasnokomórkowy ekrynowy
W górnym lewym rogu mikrofotografii widoczne są grupki komórek oskórkowych z licznymi małemi wakuolami; poniżej - pole komórek jasnych.
Acrospiroma (hidradenoma) solidum (2×)
Acrospiroma (hidradenoma), solid type

Gruczolak potowy lity
Guz jest złączony z lejkiem pochewki zewnętrznej włosa. Jest on dobrze odgraniczony od otoczenia. W sąsiedztwie głównej masy guza widoczne jest mniejsze ognisko satelitarne (dolny prawy róg mikrofotografii).
Acrospiroma (hidradenoma) solidum (10×)
Acrospiroma (hidradenoma), solid type

Gruczolak potowy lity
Guz jest utworzony z nisko zróżnicowanych komórek, wśród których wytwarzają się liczne cewki wysłane jednorzędowym nabłonkiem bez cech wydzielania.
Acrospiroma (hidradenoma) clarocellulare (2×)
Acrospiroma (hidradenoma), clear cell type

Gruczolak potowy jasnokomórkowy
Guz w górnej części jest kulisty i nie łączy się z naskórkiem.
Acrospiroma (hidradenoma) clarocellulare (10×)
Acrospiroma (hidradenoma), clear cell type

Gruczolak potowy jasnokomórkowy
Komórki guza są jasne, gdyż zawierają dużo glikogenu. W niektórych ogniskach dostrzec można tworzenie struktur cewkowych.
Acrospiroma (hidradenoma) clarocellulare (4×)
Acrospiroma (hidradenoma), clear cell type

Gruczolak potowy jasnokomórkowy
Niemal wszystkie komórki guza mają obfitą, przejrzystą cytoplazmę bogatą w glikogen. Mikrofotografia przedstawia ścianę dużej torbieli.
Acrospiroma (hidradenoma) clarocellulare (4×)
Acrospiroma (hidradenoma), clear cell type

Gruczolak potowy jasnokomórkowy
Nowotwór może mieć wzrost rzekomo naciekający, co jest wynikiem szkliwienia zrębu.
Spiradenoma eccrinale (4×)
Eccrine spiradenoma

Kłębkowy gruczolak potowy ekrynowy
Ogniska tego nowotworu są dobrze odgraniczone. Często, głęboko w skórze występuje obok siebie kilka ognisk. Ogniska te nigdy nie łączą się z naskórkiem.
Spiradenoma eccrinale (10×)
Eccrine spiradenoma

Kłębkowy gruczolak potowy ekrynowy
Strukturę guza stanowią głównie wąskie, splatające się ze sobą przewody, zbudowane z dwóch rodzajów komórek. Warstwę zewnętrzną stanowią małe komórki o ciemnych jądrach, a warstwę wewnętrzną jaśniejsze komórki o pęcherzykowatych jadrach.
Spiradenoma eccrinale (2×)
Eccrine spiradenoma

Kłębkowy gruczolak potowy ekrynowy
W zrębie guza występują zwykle rozszerzone cienkościenne naczynia krwionośne, a często także wylewy krwawe.
Spiradenoma eccrinale (10×)
Eccrine spiradenoma

Kłębkowy gruczolak potowy ekrynowy
Zrąb guza często ulega obrzękowi lub zwyrodnieniu śluzowemu, wskutek czego cewki gruczolaka ulegają rozsunięciu.
Cylindroma dermale (2×)
Dermal cylindroma

Oblak skórny
Jest to guz wieloogniskowy, nie mający łączności z naskórkiem. Rozmieszczenie ognisk nowotworowych przypomina układankę (puzzle).
Cylindroma dermale (4×)
Dermal cylindroma

Oblak skórny
Ogniska nowotworowe są otoczone grubą błoną podstawną, ujawniającą się wyraźnie w barwieniu paS (dodatni odczyn w barwieniu kawasem nadjodowym i odczynnikiem Schiffa).
Cylindroma dermale (2×)
Dermal cylindroma

Oblak skórny
W małym powiększeniu widoczne są bardzo liczne krople materiału szklistego (hialiny) w zrazikach guza.
Cylindroma dermale (4×)
Dermal cylindroma

Oblak skórny
W dużym powiększeniu widoczne są kuliste skupiska materiału szklistego (prawa strona mikrofotografii) oraz cewkowe struktury (po lewej stronie).
Cylindroma dermale micronodulare (2×)
Micronodular dermal cylindroma

Oblak skórny drobnoguzkowy
Guz zbudowany z niewielkich kulistych ognisk i pasm nabłonkowych.
Cylindroma dermale micronodulare (4×)
Micronodular dermal cylindroma

Oblak skórny drobnoguzkowy
Obok kulistych ognisk nabłonkowych widoczne są struktury cewkowe utworzone przez dwurzędowy nabłonek.
Hidradenoma eccrinale atypicum (10×)
Atypical eccrinal hidradenoma or "dark cell" eccrinoma

Atypowy gruczolak ekrynowy
Jest to rzadko występujący nowotwór, zbudowany z luźno powiązanych ze sobą, ciemnych komórek o nadbarwliwych jadrach i obfitej, kwasochłonnej cytoplazmie. Figury mitotyczne mogą być liczne. Po niepełnym usunięciu guza obserwuje się nawroty.
Hidradenoma eccrinale atypicum (20×)
Atypical eccrinal hidradenoma or "dark cell" eccrinoma

Atypowy gruczolak ekrynowy
Jest to rzadko występujący nowotwór, zbudowany z luźno powiązanych ze sobą, ciemnych komórek o nadbarwliwych jadrach i obfitej, kwasochłonnej cytoplazmie. Figury mitotyczne mogą być liczne. Po niepełnym usunięciu guza obserwuje się nawroty.
Tumor mixtus eccrinalis (2×)
Eccrine mixed tumour

Guz mieszany ekrynowy
Rzadko występująca postać guza mieszanego skóry, który jest dobrze odgraniczony od otoczenia.
Tumor mixtus eccrinalis (4×)
Eccrine mixed tumour

Guz mieszany ekrynowy
W skład tego nowotworu wchodzą drobne cewki gruczołowe, wysłane pojedynczą warstwą komórek. Prócz tego obecne są pojedyncze komórki rozsiane w obrzękniętym podścielisku, mogącym mieć charakter chondroidalny (przypominający substancję podstawową chrząstki).
Tumor mixtus apocrinalis(2×)
Apocrine mixed tumour

Guz mieszany apokrynowy
W guzie można wyodrębnić struktury torbielowate, gruczołowo-przewodowe oraz obszar przemiany rzekomochrzęstnej podścieliska.
Tumor mixtus apocrinalis(4×)
Apocrine mixed tumour

Guz mieszany apokrynowy
W rozrostach gruczołowych widać wyraźnie dwuwarstwowość nabłonka oraz cechy wydzielania apokrynowego (łac. decapitatio cytoplasmatis).
Syringofibroadenoma eccrinale (Mascaro) (2×)
Eccrine syringofibroadenoma (Mascaro)

Włókniakogruczolak ekrynowy (Mascaro)
Guz rozwija się w powierzchownych i środkowych warstwach skóry właściwej> jest utworzony przez pasma łączących się ze sobą pasm nabłonka płaskiego, otaczających łącznotkankowy zrąb. Nowotwór nie sięga do głębokich warstw skóry.
Syringofibroadenoma eccrinale (Mascaro) (4×)
Eccrine syringofibroadenoma (Mascaro)

Włókniakogruczolak ekrynowy (Mascaro)
Nabłonkową część nowotworu stanowią kostkowe komórki, nieco mniejsze od dojrzałych keratynocytów naskórka. W tym nabłonku niekiedy tworzą się struktury cewkowe. Pasma nabłonkowe otaczają kulisto uformowany zrąb łącznotkankowy, który jest dobrze unaczyniony.
Fibroadenoma apocrinale (4×)
Apocrine fibroadenoma

Włókniakogruczolak apokrynowy
Tkanka łączna wpuklająca się pomiędzy przewody gruczołowe jest bogatokomórkowa i nie ulega szkliwieniu.
Fibroadenoma apocrinale (4×)
Apocrine fibroadenoma

Włókniakogruczolak apokrynowy
Tkanka łączna wpuklająca się pomiędzy przewody gruczołowe jest bogatokomórkowa i nie ulega szkliwieniu.
Fibroadenoma apocrinale (2×)
Apocrine fibroadenoma

Włókniakogruczolak apokrynowy
W obrębie guza widoczne jest duże ognisko metaplazji kostnej.
Fibrolipoadenoma apocrinale (10×)
Apocrine fibrolipoadenoma

Włókniakotłuszczakogruczolak apokrynowy
Pomiędzy pasma nabłonkowe wrasta tkanka łączna włóknista i tkanka tłuszczowa.




 
 

Złośliwe[edytuj]

Porocarcinoma eccrinale (10×)
Eccrine porocarcinoma (malignant eccrine poroma)

Ekrynowy rak poroidalny
Ogniska raka naciekają destrukcyjnie podłoże i wywołują desmoplazję.
Porocarcinoma eccrinale (20×)
Eccrine porocarcinoma (malignant eccrine poroma)

Ekrynowy rak poroidalny
Ogniska raka są utworzone przez małe komórki pororoidalne oraz przez komórki oskórkowe o obfitszej cytoplazmie. W cytoplazmie komórek oskórkowych widoczne są wodniczki (wykładnik różnicowania się w kierunku szczytowej części przewodu gruczołowego; łac. acrosyringium).
Porocarcinoma eccrinale (10×)
Eccrine porocarcinoma (malignant eccrine poroma)

Ekrynowy rak poroidalny
Rak rozrasta się destrukcyjnie. Naciekające skórę ogniska mają różne kształty i różną wielkość.
Porocarcinoma eccrinale (20×)
Eccrine porocarcinoma (malignant eccrine poroma)

Ekrynowy rak poroidalny
Ognisko raka zbudowane z dwóch rodzajów komórek: mniejsze z nich mają wygląd komórek poroidalnych, a większe - o obfitszej cytoplazmie - oskórkowych. Zrąb stanowi dojrzała tkanka łączna.
Porocarcinoma eccrinale atypicum (4×)
Atypical eccrine porocarcinoma

Ekrynowy rak poroidalny z dużą atypią
W dolnej części mikrofotografii typowe utkanie raka poroidalnego, w części górnej komórki z cechami nasilonej atypii.
Porocarcinoma eccrinale atypicum (20×)
Atypical eccrine porocarcinoma

Ekrynowy rak poroidalny z dużą atypią
W górnej części mikrofotografii duża atypia komórkowa i patologiczne mitozy. Ponadto liczne, duże wakuole w cytoplazmie komórek oskórkowych.
Spiradenocarcinoma eccrinale (4×)
Malignant eccrine spiradenoma (eccrine spiradenocarcinoma)

Rak ekrynowy na podłożu kłębkowego gruczolaka potowego
Nowotwór zachowuje ślady architektonicznej struktury kłębkowego gruczolaka potowego (łac. spiradenoma).
Spiradenocarcinoma eccrinale (20×)
Malignant eccrine spiradenoma (eccrine spiradenocarcinoma)

Rak ekrynowy na podłożu kłębkowego gruczolaka potowego
W poszczególnych ogniskach mozna stwierdzić ślady dwuelementowego składu komórek gruczolaka kłębkowego: na obwodzie ognisk kostkowe komórki o ciemniejszych jądrach, a w środku ognisk komórki mają jądra pęcherzykowe. Atypia stosunkowo nieduża.
Tumor mixtus eccrinalis malignus (4×)
Malignant chondroid eccrine syringioma (malignant eccrine mixed tumor)

Złośliwy ekrynowy guz mieszany
Niezmiernie rzadki nowotwór, źle odgraniczony od otoczenia, naciekający skórę i tkankę podskórną.
Tumor mixtus eccrinalis malignus (20×)
Malignant chondroid eccrine syringioma (malignant eccrine mixed tumor)

Złośliwy ekrynowy guz mieszany
Ogniska nowotworu są utworzone z małych struktur cewkowych, wysłanych jedną warstwą komórek nabłonkowych oraz z pasm i krótkich wstęg nabłonka rozproszonych w szkliwiejącym lub śluzakowato zmienionym zrębie.
Carcinoma eccrinale, typus reticularis (4×)
Eccrine carcinoma, reticular type

Rak ekrynowy, typ siateczkowy
Komórki raka rozrastają się w pasmach tworzących obszary siateczkowe, zatopione w zrębie z cechami zwyrodnienia śluzakowatego. Przypomina to rzekomogruczołową postać raka podstawnokomórkowego.
Carcinoma eccrinale, typus reticularis (20×)
Eccrine carcinoma, reticular type

Rak ekrynowy, typ siateczkowy
Atypowe komórki raka mają jasną cytoplazmę i pęcherzykowe jądra. Figury podziału są częste, a wiele z nich to figury patologiczne. Zrąb ulega zwyrodnieniu śluzakowatemu.
Carcinoma eccrinale, typus alveolaris (10×)
Eccrine carcinoma, alveolar type

Rak ekrynowy, typ pęcherzykowy
Mimo organoidnej budowy pęcherzykowej i niewielkiej atypii komórkowej guz ma wzrost inwazyjny. Ten typ jest rzadką odmianą raka ekrynowego.
Carcinoma eccrinale, typus alveolaris (20×)
Eccrine carcinoma, alveolar type

Rak ekrynowy, typ pęcherzykowy
Oprócz naciekania przez ogniska guza, po stronie lewej mikrofotografii widoczny jest obszar martwicy.
Carcinoma eccrinale, typus alveolaris (10×)
Eccrine carcinoma, alveolar type

Rak ekrynowy, typ pęcherzykowy
Ogniska raka mają zróżnicowaną wielkość, a swym kształtem przypominają kłębuszki gruczołów potowych. pomiędzy nimi widoczne są pasma endofitycznie rozrastającego się naskórka.
Carcinoma eccrinale, typus alveolaris (20×)
Eccrine carcinoma, alveolar type

Rak ekrynowy, typ pęcherzykowy
W poszczególnych ogniskach guza widoczny jest dwuwarstwowy układ komórek nabłonkowych: warstwa zewnętrzna składa się z komórek ciemniejszych, odpowiadających mioepitelialnym, warstwa wewnętrzna utworzona jest przez komórki o jasnej cytoplazmie.
Carcinoma apocrinale papilliferum (2×)
Apocrine carcinoma, papillary type

Rak apokrynowy brodawkowaty
W małym powiększeniu uwidoczniono brodawkowatą część guza, dowodzącą, że rozwinął się on na podłożu gruczolakotorbielaka brodawkowatego.
Carcinoma apocrinale papilliferum (20×)
Apocrine carcinoma, papillary type

Rak apokrynowy brodawkowaty
W cewach gruczołowych raka wyraźne są cechy wydzielania apokrynowego (określane terminem łac. decapitatio cytoplasmatis).
Carcinoma apocrinale partim tubulare, partim solidum (10×)
Apocrine carcinoma, tubular and solid type

Rak apokrynowy cewkowy, częściowo lity
Fragment utkania o wyraźnej strukturze cewkowej z cechami wydzielania apokrynowego. Komórki raka mają obfitą cytoplazmę i pęchrzykowate jądra.
Carcinoma apocrinale partim tubulare, partim solidum (20×)
Apocrine carcinoma, tubular and solid type

Rak apokrynowy cewkowy, częściowo lity
Obszar w przeważającej części o litej strukturze, z obecnością dużych komórek o jasnej cytoplazmie i pęcherzykowatym jądrze.
Carcinoma apocrinale solidum et atypicum (10×)
Apocrine carcinoma, solid and atypical type

Rak apokrynowy lity atypowy
Komórki raka tworzą lite ogniska o bardzo dużej atypii. Brak wyraźnych cech różnicowania gruczołowego.
Carcinoma apocrinale solidum et atypicum (20×)
Apocrine carcinoma, solid and atypical type

Rak apokrynowy lity, atypowy
Atypowe komórki raka nie ulegają rogowaceniu ani nie tworzą struktur cewkowych.
Carcinoma apocrinale intraepidermale (20×)
Apocrine carcinoma, intraepidermal type

Rak apokrynowy śródnaskórkowy
Obraz typowy dla pozasutkowej postaci choroby Pageta.
Carcinoma apocrinale intraepidermale (20×)
Apocrine carcinoma, intraepidermal type

Rak apokrynowy śródnaskórkowy
Komórki rakowe rozrastają się w obrębie naskórka. Ujawnione zostały w odczynie immunohistochemicznym z użyciem przeciwciała na cytokeratynę CK 7.
Hidradenocarcinoma clarocellulare (10×)
Clear cell hidradenocarcinoma

Rak potowy jasnokomórkowy
Guz rozwija się w skórze właściwej.
Hidradenocarcinoma clarocellulare (20×)
Clear cell hidradenocarcinoma

Rak potowy jasnokomórkowy
W dużym ognisku większość komórek ma małe jądra i jasną cytoplazmę, zawierającą glikogen. W małym ognisku widoczna jest atypia.
Carcinoma syringiomatosum bene differentiatum (epithelioma eccrinale) (2×)
Syringiomatous carcinoma, well differentiated (eccrine epithelioma, McKee)

Rak syringoidalny, dobrze zróżnicowany (nabłoniak ekrynowy, McKee)
Nowotwór ten rozwija się w głębi skóry, bez związku z naskórkiem. Złośliwość guza niewielka.
Carcinoma syringiomatosum bene differentiatum (epithelioma eccrinale) (10×)
Syringiomatous carcinoma, well differentiated (eccrine epithelioma, McKee)

Rak syringoidalny, dobrze zróżnicowany (nabłoniak ekrynowy, McKee)
Komórki nowotworowe tworzą małe cewki gruczołowe lub pasemka nabłonkowe, otoczone szkliwiejącym zrębem łącznotkankowym.
Carcinoma syringiomatosum bene differentiatum (epithelioma eccrinale) (20×)
Syringiomatous carcinoma, well differentiated (eccrine epithelioma, McKee)

Rak syringoidalny, dobrze zróżnicowany (nabłoniak ekrynowy, McKee)
Guz ten jest zbudowany z małych cewek gruczołowych, wysłanych jedną warstwą nabłonka, z mało wyraźną atypią. Otacza je szkliwiejący zrąb. Ogniska raka naciekają zwykle tkankę podskórną, a nawet mięśnie.
Carcinoma syringiomatosum bene differentiatum (epithelioma eccrinale) (40×)
Syringiomatous carcinoma, well differentiated (eccrine epithelioma, McKee)

Rak syringoidalny, dobrze zróżnicowany (nabłoniak ekrynowy, McKee)
Guz ten jest zbudowany z małych cewek gruczołowych, wysłanych jedną warstwą nabłonka, z mało wyraźną atypią. Otacza je szkliwiejący zrąb. Ogniska raka naciekają zwykle tkankę podskórną, a nawet mięśnie.
Carcinoma adenoides cysticum cutis (4×)
Primary cutaneous adenoid cystic carcinoma

Pierwotny gruczolakorak torbielowaty skóry
Guz rozwija się w skórze właściwej, bez związku z naskórkiem. Zbudowany jest ognisk sitowatych oraz z mniejszych ognisk litych lub cewkowych utworzonych przez komórki bazaloidne.
Carcinoma adenoides cysticum cutis (20×)
Primary cutaneous adenoid cystic carcinoma

Pierwotny gruczolakorak torbielowaty skóry
Ognisko sitowate utworzone przez komórki bazaloidne, otaczają koliście przestrzenie rzekomogruczołowe zawierające kwas hialuronowy.
Carcinoma adenoides cysticum cutis (10×)
Primary cutaneous adenoid cystic carcinoma

Pierwotny gruczolakorak torbielowaty skóry
Guz rozwija się w skórze właściwej, bez związku z naskórkiem. Zbudowany jest ognisk sitowatych oraz z mniejszych ognisk litych lub cewkowych utworzonych przez komórki bazaloidne.
Carcinoma adenoides cysticum cutis (10×)
Primary cutaneous adenoid cystic carcinoma

Pierwotny gruczolakorak torbielowaty skóry
Drobne ogniska nowotworu naciekają skórę głęboko, wnikając do tkanki podskórnej i szerząc się, często wzdłuż naczyń krwionośnych i nerwów.
Carcinoma adnexale microcysticum (4×)
Microcystic adnexal carcinoma

Drobnotorbielowaty rak przydatkowy
Guz rozwija się w skórze właściwej (w tym wypadku w wardze górnej) i nacieka głębiej położone tkanki (preparat udostępniony przez dr Jacka Syguta).
Carcinoma adnexale microcysticum (10×)
Microcystic adnexal carcinoma

Drobnotorbielowaty rak przydatkowy
Oprócz ognisk torbielkowatych, widoczne są lite pasma nabłonkowe, naciekające mięśnie poprzecznie prążkowane wargi (preparat udostępniony przez dr Jacka Syguta).
Carcinoma adnexale microcysticum (4×)
Microcystic adnexal carcinoma

Drobnotorbielowaty rak przydatkowy
Część torbielek jest wypełniona łuskami rogowymi. Poza torbielkami skóra jest naciekana przez drobne pasemka nabłonkowe, bez cech atypii.
Carcinoma adnexale microcysticum (20×)
Microcystic adnexal carcinoma

Drobnotorbielowaty rak przydatkowy
Część torbielek jest wysłanych pojedynczą warstwą nabłonka która łączy się z grupą komórek przypominających naskórkowy zawiązek przydatków z życia płodowego (ang. primordial epidermal germ).
Adenocarcinoma papillare digitorum (4×)
Digital papillary adenocarcinoma or aggressive digital papillary adenoma

Gruczolakorak brodawkowaty palców
Tkanka nowotworowa rozrasta się zazwyczaj wewnątrz torbieli. Często rozwija się na palcach stóp lub rąk.
Adenocarcinoma papillare digitorum (10×)
Digital papillary adenocarcinoma or aggressive digital papillary adenoma

Gruczolakorak brodawkowaty palców
Poza rozrostami brodawkowatymi, komórki guza tworzą takze cewy gruczołowe. Guz nie odznacza się dużą atypią komórkową, ale przebiega złośliwie.
Hidradenocarcinoma micronodulare (2×)
Micronodular hidradenocarcinoma

Drobnoguzkowy rak potowy
Nowotwór występujący wyjątkowo rzadko. Rozwija się w skórze właściwej, bez związku z naskórkiem.
Hidradenocarcinoma micronodulare (4×)
Micronodular hidradenocarcinoma

Drobnoguzkowy rak potowy
Ogniska tego nowotworu utworzone są przez pasma atypowych komórek nabłonkowych, zwijających się w kłebki.
Hidradenocarcinoma micronodulare (20×)
Micronodular hidradenocarcinoma

Drobnoguzkowy rak potowy
Ogniska tego nowotworu są utworzone przez pasma atypowych komórek nabłonkowych, często zwijających się w kłębki.
Hidradenocarcinoma micronodulare (40×)
Micronodular hidradenocarcinoma

Drobnoguzkowy rak potowy
Zwinięte w kłębek komórki nabłonkowe cechują się wyraźną atypią z atypowymi mitozami. Otacza je luźna tkanka łączna.




 
 




 
 

ROZROSTY I NOWOTWORY MELANOCYTARNE[edytuj]

Niezłośliwe[edytuj]

Lentigo solaris (2x)
Solar lentigo

Plama soczewicowata słoneczna
Wydłużenie wpukleń międzybrodawkowych zawierających dużo melaniny i przybierających postać poronnych zawiązków włosowo-łojowych. W skórze właściwej nacieki zapalne.
Lentigo solaris (4x)
Solar lentigo

Plama soczewicowata słoneczna
Wydłużenie wpukleń międzybrodawkowych przybierających postać poronnych zawiązków włosowo-łojowych. Złogi melaniny w komórkach warstwy podstawnej. Wokół wpukleń kolagenizacja tkanki łącznej (ang.eosinophylic fibroplasia).
Naevus melanocyticus lentiginalis (naevus melnocyticus iunctionalis/marginalis) (10x)
Lentiginous melanocytic naevus

Znamię soczewicowate (znamię melanocytarne łączące/brzeżne
Wydłużenie wpukleń miedzybrodawkowych, w których zewnętrzną warstwę stanowią rozrastające się melanocyty.
Naevus melanocyticus lentiginalis (naevus melnocyticus iunctionalis/marginalis) (20x)
Lentiginous melanocytic naevus

Znamię soczewicowate (znamię melanocytarne łączące/brzeżne
Granice wpukleń wyznaczają komórki warstwy podstawnej naskórka wypełnione melaniną. Na granicy skórno-naskórkowej widoczny jest szereg gęsto ułożonych, normotypowych melanocytów.
Naevus melanocyticus lentiginalis (naevus melnocyticus iunctionalis/marginalis) (10x)
Lentiginous melanocytic naevus

Znamię soczewicowate (znamię melanocytarne łączące/brzeżne
Wpuklenia międzybrodawkowe naskórka (ang. rete ridges) znacznie wydłużone, zawierają dość równomiernie rozmieszczone melanocyty (jasne komórki). Obfite złogi melaniny widoczne są w warstwie podstawnej i przypodstawnej naskórka.
Naevus melanocyticus lentiginalis (naevus melnocyticus iunctionalis/marginalis) (10x)
Lentiginous melanocytic naevus

Znamię soczewicowate (znamię melanocytarne łączące/brzeżne
Plama soczewicowata zwykła albo znamię soczewicowate (dawniej: znamię melanocytarne łaczące/brzeżne)
Duża liczba minimalnie odróznicowanych melanocytów w warstwie podstawnej naskórka, głównie w obrębie wpukleń międzybrodawkowych. W skórze właściwej limfocyty i melanofagi.
Naevus melanocyticus iunctionalis vel marginalis, typus epithelioidalis (4x)
Junction naevus, epithelioid type

Znamię melanocytarne łączące albo brzeżne, typ nabłonkowaty
Liczne, duże gniazda melanocytów rozrastających się na granicy skórno-naskórkowej, zarówno w obrebie pochewek mieszków włosowych, jak i pomiędzy nimi. Nazwa odnosi się do lokalizacji ognisk, a nie do typu znamienia.
Naevus melanocyticus iunctionalis vel marginalis, typus epithelioidalis (10x)
Junction naevus, epithelioid type

Znamię melanocytarne łączące albo brzeżne, typ nabłonkowaty
Gniazda melanocytów w naskórku bez cech atypii. Taka lokalizacja ognisk pojawia się zazwyczaj we wczesnych okresach rozwoju znamion różnego typu.
Naevus melanocyticus compositus (4x)
Compound naevus

Znamię melanocytarne złożone
Wczesny okres tworzenia się znamienia złożonego. Gniazda melanocytów na granicy skórno-naskórkowej w szczytach brodawek skórnych oraz w skórze właściwej.
Naevus melanocyticus compositus (10x)
Compound naevus

Znamię melanocytarne złożone
Duże gniazda melanocytów typu A w warstwie brodawkowatej i w warstwie siatkowatej skóry właściwej.
Naevus melanocyticus congenitalis (profundus) (10x)
Deep congenital melanocytic naevus

Znamię melanocytarne wrodzone, głębokie
Jest to przykład głębokiego znamienia melanocytranego. Rozproszone melanocyty typu C otaczają naczynia krwionośne na granicy skóry i tkanki podskórnej.
Naevus melanocyticus congenitalis (profundus) (20x)
Deep congenital melanocytic naevus

Znamię melanocytarne wrodzone, głębokie
W tkance podskórnej pomiędzy adipocytami widoczne są różnokształtne melanocyty typu C.
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (2x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Struktury neuroidalne w powierzchownych warstwach znamienia. Melanocyty nie stykają się z naskórkiem.
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (20x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Struktury neuroidalne z głębszych warstw znamienia. Przypominają one przekrój ciałek Meissnera.
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (2x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Struktury neuroidalne (franc. lammes foliacées) w powierzchownych warstwach znamienia śródskórnego. Twory lamelarne wyłaniają się z gniazd melanocytów typu A i B.
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (20x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Struktury neuroidalne z głębszych warstw znamienia otoczone obrzęknietą (śluzowaciejącą) tkanką łączną. Przypominają one ciałka Meissnera.
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (4x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Melanocyty rozrastają się zarówno w powierzchownych jak i głębokich warstwach skóry, otaczając struktury nabłonkowe. Gniazda rozrostu melanocytów ulegają rozwarstwieniom.
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (10x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Struktury neuroidalne z głębszych warstw znamienia przypominają przekrój nerwu z rozrostem komórek Schwanna (lemmocytów).
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (2x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Duże, rzekomotorbielowate przestrzenie zwierają złuszczone melanocyty (mała kohezja komórek znamienia).
Naevus pigmentosus intradermalis (typus Miescher) (10x)
Intradermal pigmented naevus (Miescher type)

Znamię barwnikowe śródskórne (typ Mieschera)
Zjawisko tzw. dojrzewania melanocytów (ang. maturation). Gęsto ułożone średniej wielkości melanocyty typu B w górnej prawej części ryciny rozpraszają się i przyjmują postać komórek o bardziej obfitej cytoplazmie (melanocyty typu C).
Naevus melanocyticus intradermalis verrucosus (typus Unna)(2 x)
Intradermal verrucous pigmented naevus

Znamię melanocytarne śródskórne brodawkowate (typ Unna)
Brodawkowato rozrośnięte znamię typu Unny. Pomiędzy brodawkami wypełnionymi melanocytami, stwierdza się duże nagromadzenie mas rogowych.
Naevus melanocyticus intradermalis verrucosus (typus Unna)(4 x)
Intradermal verrucous pigmented naevus

Znamię melanocytarne śródskórne brodawkowate (typ Unna)
Ogniska melanocytarne w pobliżu naskórka zawierają dużo melaniny. W naskórku liczne melanocyty w warstwie podstawnej.
Naevus melanocyticus verrucosus (typus Unna)(2 x)
Verrucous pigmented naevus

Znamię melanocytarne brodawkowate (typ Unna)
Wewnątrz tworów brodawkowatych gęsto ułożone melanocyty, nie wnikające do warstwy siatkowatej. Krypty miedzy brodawkami są wypełnione masami rogowymi.
Naevus melanocyticus verrucosus (typus Unna)(10 x)
Verrucous pigmented naevus

Znamię melanocytarne brodawkowate (typ Unna)
Komórki melanocytarne naciekają skórę pojedynczo i w postaci gniazd, „wkraplając się” od naskórka wgłąb warstwy brodawkowatej.
Naevus circumferentiatus (Sutton) (4x)
Halo naevus (Sutton)

Znamię obwódkowe Suttona
Komórki znamienia, rozrastające się pod naskórkiem, tylko częściowo zawierają melaninę. W głębi skóry właściwej widoczny jest gęsty naciek z limfocytów i histiocytów, w którym są rozproszone melanocyty.
Naevus circumferentiatus (Sutton) (10x)
Halo naevus (Sutton)

Znamię obwódkowe Suttona
Rozrost melanocytów na granicy skórno-naskórkowej. Część komórek, wśród których widoczne są liczne melanofagi, zawiera dużo melaniny. W głębszych warstwach skóry obfity naciek limfohistiocytarny.
Naevus circumferentiatus (Sutton) (20x)
Halo naevus (Sutton)

Znamię obwódkowe Suttona
Melanocyty rozrastające się pod naskórkiem otoczone naciekiem limfohistiocytarnym nie zawierają melaniny lub jej minimalną ilość.
Naevus circumferentiatus (Sutton) (10x)
Halo naevus (Sutton)

Znamię obwódkowe Suttona
Melanocyty otoczone i porozdzielane przez naciek zapalny. Ponieważ melanocyty nie zawierały melaniny, uwidocznione zostały za pomocą odczynu immunohistochemicznego przeciwko białku S 100 z użyciem DAB.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (4 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Gniazda komórek znamienia zajmują strefę graniczną naskórka oraz warstwę brodawkowatą skóry. Naskórek z cechami acanthosis, granulosis i hyperkeratosis.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (10 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Gniazda komórek znamienia rozrastające się na granicy skórno-naskórkowej, również w otoczeniu przewodu potowego. Trzy przekroje światła tego przewodu odzwierciedlają jego wężykowaty przebieg. Po lewej stronie tzw. ciałko eozynochłonne Kamino w łączności z wpukleniem naskórka. Niektóre z komórek znamienia zawierają kule jądrowe.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (10 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Melanocyty o kształtach nabłonkowatych w strefie brzeżnej naskórka oraz gniazda w skórze właściwej ujawniają wyraźną dyskohezję, co jest przyczyną "kanciastych" kształtów komórek.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (20 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
W pełni uformowane ciałko eozynochłonne Kamino leżące nad brodawką skóry. Jest ono utworzone ze składników uszkodzonej błony podstawnej naskórka
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (10 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Tzw. „pagetoidalny” sposób szerzenia się komórek znamienia w naskórku. Melanocyty występują nie tylko w warstwie podstawnej, ale i w wyższych warstwach naskórka. Zjawisko to, spotykane w znamionach typu Spitz, nie jest oznaką złośliwości.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (20 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Cechy aktywności proliferacyjnej melanocytów w warstwie podstawnej naskórka. Jeden z nich ma wianuszkowaty układ jąder, charakterystyczny dla znamienia typu Spitz.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (4 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Znamię to jest zbudowane z komórek wrzecionowatych, które nie wnikają do naskórka, lecz w kilku miejscach stykają się z nim. W powierzchownej warstwie skóry widoczny jest charakterystyczny obrzęk dookoła rozszerzonych naczyń krwionośnych.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (10 x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Wrzecionowate komórki znamienia o obfitej, kwasochłonnej cytoplazmie tworzą wir. Są one oddzielone od naskórka strefą obrzęku. Dość liczne figury podziałowe mogą mogą nasuwać mylne rozpoznanie czerniaka.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis desmoplasticus et hyalinisans(Spitz) (4x)
Desmoplastic spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz (postać desmoplastyczna ze szkliwieniem)
Drobne ogniska i pojedyncze komórki znamienia rozsiane są w desmoplastycznym i częściowo szkliwiejącym zrębie.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis desmoplasticus et hyalinisans(Spitz) (20x)
Desmoplastic spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz (postać desmoplastyczna ze szkliwieniem)
We włókniejącym zrębie zatopione są rzekomogruczołowe ogniska znamienia, utworzone przez duże komórki o kwasochłonnej cytoplaźmie z cechami dyskohezji. Niektóre komórki są wielojądrowe.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis desmoplasticus (Spitz) (10x)
Desmoplastic spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz (postać desmoplastyczna)
Komórki znamienia rozsiane są pojedynczo we włóknistym zrębie.
Naevus melanocyticus epithelioides et/aut fusocellularis (Spitz) (10x)
Spindle and epitheliod cell naevus Spitz

Znamię melanocytarne typu Spitz
Rozszerzenie naczyń krwionośnych jest częstą cechą znamienia Spitz. Na rycinie widoczne są liczne drobne gniazda i pojedyncze melanocyty o obfitej kwasochłonnej cytoplaźmie, rozproszone w luźnej tkance łącznej.
Naevus pigmentosus fusocellularis (Reed) (4x)
Pigmented spindle cell naevus Reed

Znamię barwnikowe wrzecionowatokomórkowe typu Reeda
Wrzecionowate melanocyty tworzą liczne, łączące się ze sobą gniazda na granicy skórno- naskórkowej. Zarówno gniazda melanocytarne jak i podścielisko obfitują w melanofagi, rozmieszczone pojedynczo oraz w skupiskach.
Naevus pigmentosus fusocellularis (Reed) (10x)
Pigmented spindle cell naevus Reed

Znamię barwnikowe wrzecionowatokomórkowe typu Reeda
Wrzecionowate melanocyty tworzą duże gniazda wewnątrznabłonkowe (otoczone przez keratynocyty). Melanina gromadzi się we wrzecionowatych melanocytach oraz w owalnych melanofagach, a nawet w komórkach naskórka. W keratynocytach warstwy kolczystej jest ona gromadzona w postaci charakterystycznych „czapeczek” okołojądrowych, a w warstwie rogowej w postaci skupisk barwnika.
Naevus pigmentosus fusocellularis (Reed) (4x)
Pigmented spindle cell naevus Reed

Znamię barwnikowe wrzecionowatokomórkowe typu Reeda
Żywy odczyn immunohistochemiczny na HMB45 jest typowy dla tego znamienia, w którym komórki wrzecionowate zajmują granicę skórno-naskórkową. Odczyn immunohistochemiczny na HMB45 z użyciem DAB.
Naevus pigmentosus fusocellularis (Reed) (10x)
Pigmented spindle cell naevus Reed

Znamię barwnikowe wrzecionowatokomórkowe typu Reeda
Melanocyty mają bardzo różne kształty, rózną zawartość melaniny i układają sie chaotycznie na granicy skórno-naskórkowej oraz w obrębie naskórka. Melanina gromadzi się obficie we wszystkich warstwach naskórka.
Naevus melanocyticus clonalis (4x)
Clonal melanocytic naevus or inverted melanocytic naevus

Znamię melanocytarne klonalne
Ogniska nietypowych melanocytów typu A rozrastają się na obrzeżu znamienia melanocytaranego, poniżej grup komórek typu B. Tego typu znamienia nie należy pomylić z czerniakiem w znamieniu (łac. melanoma in naevo).
Naevus melanocyticus clonalis (20x)
Clonal melanocytic naevus or inverted melanocytic naevus

Znamię melanocytarne klonalne
Wśród monomorficznych komórek znamieniowych typu B znajduje się gniazdo polimorficznych melanocytów typu A, ale bez figur podziałowych jąder.
Naevus bullocellularis (4x)
Balloon-cell naevus

Znamię balonowatokomórkowe
Gniazda balonowatych melanocytów zapełniają skórę właściwą.
Naevus bullocellularis (20x)
Balloon-cell naevus

Znamię balonowatokomórkowe
W utkaniu znamienia przeważają komórki balonowate o zwakuolizowanej cytoplaźmie. Część melanocytów zawiera drobnoziarnistą (pyłkowatą) melaninę w cytoplazmie.
Naevus melanocyticus congenitalis (2x)
Congenital melanocytic naevus

Znamię melanocytarne wrodzone
Przedstawiono jeden z wielu typów znamienia wrodzonego. Pod naskórkiem obecne pokłady melanocytów zawierających melaninę, a warstwie siatkowatej skóry właściwej płaszczynowy rozrost melanocytów bez barwnika.
Naevus melanocyticus congenitalis (2x)
Congenital melanocytic naevus

Znamię melanocytarne wrodzone
Melanocyty o niewielkich rozmiarach naciekają głębokie warstwy skóry wokół przydatków.
Naevus melanocyticus dysplasticus Clark (4x)
Dysplastic naevus Clark

Znamię melanocytarne dysplastyczne typu Clarka
Liczne wyłużone i łączące się ze sobą wpuklenia międzybrodawkowe (jak w plamie soczewicowatej - lentigo simplex) zawierają liczne, rozrastające się melanocyty i dużo melaniny, która przechodzi do warstwy rogowej. W skórze właściwej naciek zapalny. Jest to obraz tzw. łac. naevus lentiginalis
Naevus melanocyticus dysplasticus Clark (10x)
Dysplastic naevus Clark

Znamię melanocytarne dysplastyczne typu Clarka
Liczne, chaotycznie rozrastające się melanocyty w warstwie podstawnej naskórka łączą się ze sobą, lecz nie tworzą gniazd. Wpuklenia międzybrodawkowe zrastają się ze sobą (ang. bridging). W skórze właściwej naciek zapalny.
Naevus melanocyticus dysplasticus Clark (10x)
Dysplastic naevus Clark

Znamię melanocytarne dysplastyczne typu Clarka
Rozrastające i łączące się ze sobą gniazda melanocytów cechują się znacznym pleomorfizmem komórkowym. Gniazda te otoczone są silnie skolagenizowaną tkanką łączną (ang. concentric eosinophilic fibroplasia).
Naevus melanocyticus dysplasticus Clark (10x)
Dysplastic naevus Clark

Znamię melanocytarne dysplastyczne typu Clarka
Gniazda melanocytów ułożonych równolegle do powierzchni skóry, rozrastają się u podstawy wpukleń miedzybrodawkowych naskórka, łącząc je ze sobą (ang. bridging).
Naevus coeruleus (2x)
Naevus coeruleus

Znamię błękitne
Wrzecionowate i dendrytyczne melanocyty są nierównomiernie rozproszone i zajmują całą grubość skóry.
Naevus coeruleus (4x)
Naevus coeruleus

Znamię błękitne
Bardzo małe gniazdo dendrytycznych i silnie ubarwionych melanocytów w powierzchownych warstwach skóry.
Naevus coeruleus cellularis (2x)
Cellular naevus coeruleus

Znamię błękitne bogatokomórkowe
Zbite gniazda melanocytów, kulistego kształtu (podobne do buław) wpuklają się w tkankę tłuszczową, ale jej nie naciekają.
Naevus coeruleus cellularis (10x)
Cellular naevus coeruleus

Znamię błękitne bogatokomórkowe
Krzyżujące się wiązki wrzecionowatych melanocytów (o jasnej cytoplazmie) porozdzielane są przez pasma melanofagów obładowanych melaniną.
Naevus coeruleus cellularis cum degeneratione myxoides stromae (4x)
Cellular blue naevus with stromal myxoid changes

Znamię błękitne bogatokomórkowe ze śluzowaceniem podścieliska
Odmiana znamienia błękitnego bogatokomórkowego, w którym obserwuje się rozrost nowotworu w gniazdach, pomiędzy którymi widać śluzakowato zmienione podścielisko.
Naevus coeruleus cellularis cum degeneratione myxoides stromae (20x)
Cellular blue naevus with stromal myxoid changes

Znamię błękitne bogatokomórkowe ze śluzowaceniem podścieliska
Gniazdo melanocytów tworzące strukturę neuroidalną przypominającą ciałko Pacciniego, otoczone jest przez śluzowaciejące podścielisko.
Naevus coeruleus epithelioides (10x)
Epithelioid blue naevus

Znamię błękitne nabłonkowatkomórkowe
Komórki znamieniowe ułożone w gniazdach różnej wielkości nie są wyraźnie odgraniczone od otoczenia. Miejscami melanocyty zawierające barwnik ulegają rozproszeniu.
Naevus coeruleus epithelioides (20x)
Epithelioid blue naevus

Znamię błękitne nabłonkowatkomórkowe
Komórki znamieniowe często są ułożone w gniazdach o różnej wielkości i na obwodzie ulegają rozproszeniu.
Naevus coeruleus epithelioides (40x)
Epithelioid blue naevus

Znamię błękitne nabłonkowatkomórkowe
Pomiędzy komórkami zawierającymi duże ilości melaniny (przede wszystkim melanofagami) widnieją duże jądra melanocytów nabłonkowatych z wyraźnymi jąderkami.
Naevus coeruleus epithelioides (40x)
Epithelioid blue naevus

Znamię błękitne nabłonkowatkomórkowe
Nabłonkowate melanocyty w obrębie znamienia błękitnego posiadają duże jądra umiejscowione w środku komórki o obfitej cytoplazmie. Melanina znajduje się głównie w melanofagach.
Naevus coeruleus hyperpigmentosus (2x)
Hyperpigmented blue naevus

Znamię błękitne przebarwione
Wrzecionowate komórki znamienia są całkowicie wypełnione melaniną. Jest to prawdopodobnie odmiana znamienia błękitnego nabłonkowatokomórkowego.
Naevus coeruleus hyperpigmentosus (10x)
Hyperpigmented blue naevus

Znamię błękitne przebarwione
Wrzecionowate komórki znamienia są całkowicie wypełnione melaniną.
Naevus acralis (10x)
Acral naevus

Znamię dystalne
Pod silnie zrogowaciałym naskórkiem na stopie widoczne silnie wydłużone sople naskórka. Wzdłuż granicy skórno-naskórkowej układają się gniazda nabłonkowatych melanocytów. Brak odczynu zapalnego w skórze.
Naevus acralis (20x)
Acral naevus

Znamię dystalne
Gniazda melanocytów mają podobną wielkość i nie wnikają w skórę właściwą.
Naevus acralis (20x)
Acral naevus

Znamię dystalne
W niektórych miejscach wydłużone sople naskórkowe zlewają się ze sobą. Na mikrofotografii widoczne jest również wnikanie melanocytów w bardziej powierzchowne warstwy naskórka (ang. Melanocytic acral naevus with intraepidermal ascent cells; MANIAC) co może skłaniać do błędnego rozpoznania czerniaka.
Naevus acralis (40x)
Acral naevus

Znamię dystalne
Mimo dużego polimorfizmu kształtu i barwliwości jąder, mitozy są bardzo nieliczne albo ich brak.




 
 

Złośliwe (czerniaki)[edytuj]

Czerniaki szerzące się powierzchniowo (radialnie)[edytuj]

Melanoma in situ (lentigo maligna) (4x)
Melanoma in situ (lentigo maligna)

Czerniak przedinwazyjny (plama soczewicowata złośliwa)
Liczne, pojedyncze melanocyty rozmieszczone są głównie w warstwie podstawnej naskórka. W skórze właściwej widoczne zmiany o typie elastosis oraz nacieki zapalne.
Melanoma in situ (lentigo maligna) (10x)
Melanoma in situ (lentigo maligna)

Czerniak przedinwazyjny (plama soczewicowata złośliwa)
Liczne, częściowo atypowe melanocyty gęsto ułożone w warstwie podstawnej naskórka. W skórze właściwej cechy zwyrodnienia elastoidalnego skóry.
Melanoma in situ (lentigo maligna) (10x)
Melanoma in situ (lentigo maligna)

Czerniak przedinwazyjny (plama soczewicowata złośliwa)
Atypowe melanocyty zajmują całą warstwę podstawną naskórka i otoczenie acrosyryngium. Mimo, że poszczególne melanocyty stykają się ze sobą, nie tworzą wyraźnych gniazd. Jasne obrzeże poszczegółnych melanocytów jest artefaktem (ang. retraction artifact).
Melanoma in situ (lentigo maligna) (10x)
Melanoma in situ (lentigo maligna)

Czerniak przedinwazyjny (plama soczewicowata złośliwa)
Atypowe melanocyty są nieregularnie rozsiane: pojedynczo lub w postaci małych grup (gniazd). Obejmują one całą strefę brzeżną naskórka i warstwę zewnętrzną pochewki włosa (tu o nieprawidłowej budowie łac. pilus bigeminus). W skórze właściwej widoczne nacieki zapalne. Jasne obrzeże poszczegółnych melanocytów jest artefaktem (ang. retraction artifact).
Melanoma in situ (lentigo maligna) (20x)
Melanoma in situ (lentigo maligna)

Czerniak przedinwazyjny (plama soczewicowata złośliwa)
Poza licznymi małymi i regularnie rozmieszczonymi melanocytami widoczne są melanocyty atypowe, o obfitej, jasnej cytoplazmie i często powiększonym, nadbarwliwym jądrze. Są one zlokalizowane głównie we wpukleniach między brodawkami naskórka.
Melanoma in situ (lentigo maligna) (20x)
Melanoma in situ (lentigo maligna)

Czerniak przedinwazyjny (plama soczewicowata złośliwa)
Liczne atypowe melanocyty są zlokalizowane w strefie brzeżnej naskórka. Za rozpoznaniem czerniaka przemawia różnokształtność i różna wielkość melanocytów i ich jąder. Melanina jest widoczna w dużych ilościach w melanofagach oraz w formie pyłu w melanocytach strefy brzeżnej.
Melanoma lentiginosum in situ (10x)
In situ lentiginous melanoma)

Czerniak przedinwazyjny lentiginalny
Rzadka postać czerniaka przedinwazyjnego, w której atypowe melanocyty zajmują zarówno warstwę podstawną naskórka jak i wpuklenia międzybrodawkowe (ang. rete ridges). Zwraca uwagę brak zwyrodnienia elastoidalnego w skórze właściwej.
Melanoma lentiginosum in situ (10x)
In situ lentiginous melanoma)

Czerniak przedinwazyjny lentiginalny
Znacznie wydłużone wpuklenia międzybrodawkowe naskórka (ang. rete ridges) są otoczone melanocytami o dużym stopniu atypii i obwodowym przejaśnieniem (tzw. artefakty retrakcyjne).
Melanoma infiltrans e lentigine maligna (10x)
Lentigo maligna melanoma (LMM)

Czerniak na podłożu plamy soczewicowatej złośliwej
Rozrosty melanocytów nie zawierających barwnika obserwuje się w naskórku (szerzenie się pagetoidalne), oraz poniżej granicy skórno-naskórkowej.
Melanoma infiltrans e lentigine maligna (20x)
Lentigo maligna melanoma (LMM)

Czerniak na podłożu plamy soczewicowatej złośliwej
Początek inwazji: gniazda atypowych melanocytów w naskórku i w skórze właściwej objętej naciekiem zapalnym z limfocytów.
Melanoma superficiale expandens (4x)
Superficial spreading melanoma (SSM)

Czerniak o wzroście powierzchownym
Duże gniazda atypowych melanocytów rozrastają się w naskórku (tzw. pagetoidalny rozrost melanocytów). W podścielisku intensywny naciek zapalny, a w warstwie rogowej złogi melaniny
Melanoma superficiale expandens (10x)
Superficial spreading melanoma (SSM)

Czerniak o wzroście powierzchownym
Atypowe melanocyty są rozsiane w naskórku pojedynczo, albo skupione w postaci większych gniazd utworzonych z kilku do kilkudziesięciu komórek (tzw. rozrost pagetoidalny melanocytów).
Melanoma superficiale expandens (4x)
Superficial spreading melanoma (SSM)

Czerniak o wzroście powierzchownym
Gniazda melanocytów naciekają skórę powierzchownie. Na granicy skórno-naskórkowej skupiska melanocytów w warstwie podstawnej naskórka.
Melanoma superficiale expandens (10x)
Superficial spreading melanoma (SSM)

Czerniak o wzroście powierzchownym
Atypowe melanocyty są rozsiane pojedynczo lub w gniazdach w powierzchownych warstwach skóry właściwej oraz w naskórku.
Melanoma superficiale expandens (10x)
Superficial spreading melanoma (SSM)

Czerniak o wzroście powierzchownym
Melanocyty zawierające dużo drobnoziarnistej melaniny, rozrastają się w sposób rozproszony lub w postaci gniazd w obrębie naskórka. Pod nim, w głębszych warstwach widoczne są melanofagi zawierające zbryloną melaninę.
Melanoma superficiale expandens (10x)
Superficial spreading melanoma (SSM)

Czerniak o wzroście powierzchownym
Ogniska i pojedyncze komórki czerniaka naciekają powierzchownie naskórek i skórę. Odczyn na HMB45 z użyciem fuksyny.
Melanoma superficiale expandens, varietas microfusocellularis (2x)
Superficial spreading melanoma(SSM)(small spindle cell variant)

Czerniak o wzroście powierzchownym, drobnowrzecionowatokomórkowy
Czerniak o powierzchownym (radialnym) typie wzrostu, utworzony przez małe komórki wrzecionowate, rozrastające się tuż pod naskórkiem.
Melanoma superficiale expandens, varietas microfusocellularis (20x)
Superficial spreading melanoma(SSM)(small spindle cell variant)

Czerniak o wzroście powierzchownym, drobnowrzecionowatokomórkowy
Czerniak o powierzchownym (radialnym) typie wzrostu, utworzony przez małe komórki wrzecionowate, rozrastające się tuż pod naskórkiem.
Melanoma acrale lentiginosum (4x)
Acral lentiginous melanoma (ALM)

Czerniak dystalny
Rozrost atypowych melanocytów, głównie na granicy skórno-naskórkowej. W skórze nacieki zapalne, naskórek nadmiernie zrogowaciały. W brodawkach skóry właściwej rozszerzone naczynia krwionośne.
Melanoma acrale lentiginosum (10x)
Acral lentiginous melanoma (ALM)

Czerniak dystalny
Wczesna faza rozwoju guza. Gniazda atypowych melanocytów rozrastają się w naskórku, zwłaszcza w warstwie podstawnej (ang. lentiginous proliferation). W brodawkach skóry właściwej liczne melanofagi.




 
 

Czerniaki szerzące się wgłębnie (wertykalnie)[edytuj]

Melanoma nodulare (2x)
Nodular melanoma

Czerniak, postać guzkowa
Nowotwór rozrasta się nie tylko wgłębnie (wertykalnie), ale z jednego boku (lewa strona mikrofotografii) także powierzchniowo (radialnie). Melanina jest rozmieszczona nierównomiernie.
Melanoma nodulare (2x)
Nodular melanoma

Czerniak, postać guzkowa
W tym przypadku nowotwór ma kształt dużego guza utworzonego przez splatające się ze sobą pasma melanocytów. Budowa histocytologiczna tych czerniaków może być bardzo różnorodna, co odzwierciedla się w nazewnictwie odmian czerniaków.
Melanoma policlonale (4x)
Policlonal melanoma

Czerniak guzowaty poliklonalny
Lity guz utworzony przez różnokształtne komórki (rozrost poliklonalny).
Melanoma policlonale (10x)
Policlonal melanoma

Czerniak guzowaty poliklonalny
W utkaniu guza widoczne są grupy atypowych melanocytów zawierających melaninę jak i komórki bezbarwnikowe, przypominające komórki A, B i C zwykłych znamion barwnikowych.
Melanoma microglobocellulare (2x)
Small-cell melanoma

Czerniak drobnookrągłokomórkowy
Guz ten występuje rzadko, cechuje się dużą złośliwością, rozrasta się w nieregularnych ogniskach, często ulega owrzodzeniu.
Melanoma microglobocellulare (20x)
Small-cell melanoma

Czerniak drobnookrągłokomórkowy
Komórki tego czerniaka są bardzo małe. Ich jądra są nadbarwliwe, a cytoplazma bardzo skąpa. Przeważnie są to guzy bezbarwnikowe.
Melanoma desmoplasticum (4x)
Desmoplastic melanoma

Czerniak desmoplastyczny
Ten typ czerniaka jest klasycznym przykładem rozrostu wgłębnego (wertykalnego). Zdjęcie pokazuje wczesną fazę rozwoju nowotworu. Melanocyty wrastające w skórę są trudne do odróżnienia od fibroblastów. Naskórek jest zgrubiały i wrasta endofitycznie.
Melanoma desmoplasticum (4x)
Desmoplastic melanoma

Czerniak desmoplastyczny
Dodatni odczyn HMB45 widoczny jest zarówno w melanocytach naskórka jak i w melanocytach wrastających w skórę właściwą. Odczyn immunohistochemiczny z użyciem DAB.
Melanoma desmoplasticum (10x)
Desmoplastic melanoma

Czerniak desmoplastyczny
Powierzchnia guza owrzodziała. Pod strupem (górna część obrazu) widoczne są wydłużone komórki o różnokierunkowym ułożeniu.
Melanoma desmoplasticum (20x)
Desmoplastic melanoma

Czerniak desmoplastyczny
Wrzecionowate melanocyty wnikają w tkankę łączną, w której grube włókna kolagenowe stykają się fibroblastami i atypowymi melanocytami.
Melanoma desmoplasticum (10x)
Desmoplastic melanoma

Czerniak desmoplastyczny
Niekiedy atypowe melanocyty rosną w skórze właściwej "de novo", bez rozrostu atypowych melanocytów naskórka.
Melanoma desmoplasticum et neurotropicum (40x)
Desmoplastic and neurotropic melanoma

Czerniak desmoplastyczny okołonerwowy
W głębi skóry atypowe melanocyty naciekają perineurium oraz intraneurium.
Melanoma naevoides (2x)
Nevoid melanoma

Czerniak znamieniopodobny
Rozrosty melanocytów porozdzielane są pasmami nabłonka i tworzą małe skupiska komórek, przypominających melanocyty typu A lub typu B obecne w zwykłych znamionach barwnikowych.
Melanoma naevoides (40x)
Nevoid melanoma

Czerniak znamieniopodobny
Atypowe komórki czerniaka dość często mogą układać się w małe gniazdka utworzone z kilku komórek, co przypomina strukturę znamienia barwinkowego. Jądra melanocytów są bardzo duże i zawierają wyraźne jąderka.
Melanoma naevoides (2x)
Nevoid melanoma

Czerniak znamieniopodobny
Zmiana o charakterze guzkowym, wrastająca wgłębnie (wertkalnie). Na obrzeżu zmiana jest ograniczona wydłużonymi wypustkami naskórkowymi.
Melanoma naevoides (10x)
Nevoid melanoma

Czerniak znamieniopodobny
Gniazda małych melanocytów pozbawionych barwnika, otoczone są naciekami z komórek limfoidalnych. Nie stwierdza się wyraźnego pleomorfizmu komórek. Ten typ czerniaka nazywano czasami czerniakami nieznacznie odróżnicowanymi (ang. minimal deviation melanoma)
Melanoma pseudovasculare (4x)
Pseudovascular melanoma

Czerniak rzekomonaczyniowy
Po lewej stronie ryciny rozległy, wgłębny (wertykalny) rozrost melanocytów, zawierający zatokowate przestrzenie wypełnione krwią. Po prawej stronie powierzchowne (radialne) szerzenie się komórek czerniaka pod naskórkiem (tzw. "ramiona", ang. shoulders).
Melanoma pseudovasculare (10x)
Pseudovascular melanoma

Czerniak rzekomonaczyniowy
Naczynia krwionośne w czerniaku są cienkościennymi naczyniami włosowatymi (zwykle rozszerzonymi) lub źle odgraniczonymi przestrzeniami zatokowatymi, wypełnionymi krwią.
Melanoma pseudovasculare (4x)
Pseudovascular melanoma

Czerniak rzekomonaczyniowy
Rozlewiska krwi są otoczone melanocytami, a nie komórkami śródbłonka (stąd określenie "rzekomonaczyniowy").
Melanoma pseudovasculare (10x)
Pseudovascular melanoma

Czerniak rzekomonaczyniowy
Zatokowate ognisko rozluźnienia struktury czerniaka. Melanocyty „pływają” w jamkach, tak jak komórki akantolityczne w pęcherzycy. Przypomina to naczynia wysłane śródbłonkiem.
Melanoma pseudoglandulare (adenoides) (10x)
Adenoid (pseudoglandular) melanoma

Czerniak rzekomogruczołowy
Komórki czerniakowe tworzą układy rzekomogruczołowe, co jest następstwem częściowej dyskohezji.
Melanoma pseudoglandulare (adenoides) (20x)
Adenoid (pseudoglandular) melanoma

Czerniak rzekomogruczołowy
Komórki czerniakowe tworzą układy rzekomogruczołowe, co jest następstwem częściowej dyskohezji.
Melanoma myxoides (40x)
Myxoid melanoma

Czerniak, typ śluzowaty
Melanocyty czerniaka są porozsuwane w następstwie zwyrodnienia śluzowatego (łac. degeneratio myxoides) substancji międzykomórkowej. Zmiany śluzakowate mogą dotyczyć całego guza, bądź jego części.
Melanoma myxoides (40x)
Myxoid melanoma

Czerniak, typ śluzowaty
Wielowypustkowe komórki czerniaka, chaotycznie rozmieszczone, tworzą siatkowaty układ przypominający śluzaka. Substancja międzykomórkowa jest bogata w mukopolisacharydy. Barwienie mucykarminem.
Melanoma clarocellulare (20x)
Clear cell melanoma

Czerniak jasnokomórkowy
Komórki czerniaka mają obfitą, jasną, jakby „wypłukaną” cytoplazmę, co jest efektem dużej zawartości glikogenu. Granice komórek są wyraźne.
Melanoma clarocellulare (20x)
Clear cell melanoma

Czerniak jasnokomórkowy
Czerniak jasnokomórkowy, podobnie jak inne postacie czerniaka, zawiera w cytoplazmie białko S100. Odczyn immunohistochemiczny z użyciem DAB.
Melanoma aëroglobosocellularis (20x)
Baloon cell melanoma

Czerniak balonowatokomórkowy
Komórki czerniaka tego typu mają obfitą, jasną lub ziarnistą cytoplazmę i małe, centralnie położone jądra. Mogą naciekać zarówno skórę jak i naskórek.
Melanoma aëroglobosocellularis (20x)
Baloon cell melanoma

Czerniak balonowatokomórkowy
Ognisko przerzutowe czerniaka balonowatokomórkowego w skórze: w tym przypadku jądra komórkowe są większe a cytoplazma zawiera melaninę rozproszoną pyłkowo.
Melanoma neuroides (20x)
Neuroid melanoma

Czerniak neuroidalny
W tym typie czerniaka komórki nowotworowe układają się palisadowato, tworząc struktury neuroidalne (tj. poronne, olbrzymie rozetki).
Melanoma neuroides (20x)
Neuroid melanoma

Czerniak neuroidalny
Układ melanocytów może niekiedy przypominać struktury nerwowe, takie jak np. ciałka Pacciniego.
Melanoma rhabdoides (10x)
Rhabdoid melanoma

Czerniak typu rabdoidalnego
Komórki tego czerniaka cechują się całkowitą dyskohezją, obfitą, kwasochłonną cytoplazmą i atypią jądrową. Nie wytwarzają melaniny. Zmiany tego typu mogą dotyczyć całego guza lub tylko jego części.
Melanoma rhabdoides (20x)
Rhabdoid melanoma

Czerniak typu rabdoidalnego
Widoczna całkowita dyskohezja, obfita, kwasochłonna cytoplazma komórek i cechy znacznej atypii jąder. W wielu jądrach widoczne są tzw. kule jądrowe, będące wgłobieniami cytoplazmy do jąder. W cytoplazmie natomiast stwierdza się kwasochłonne inkluzje (wtręty).
Melanoma gigantocellulare (20x)
Giant-cell melanoma

Czerniak olbrzymiokomórkowy
Czasami komórki czerniaka charakteryzu-ją się skrajną atypią z obecnoscią komórek o „potworniastych”, dziwacznych kształtach (ang. bizzare-cells) i atypowych figurach podziałowych. Niektóre z jąder zawierają wpuklenia cytoplazmy, tzw. kule jądrowe.
Melanoma gigantocellulare (40x)
Giant-cell melanoma

Czerniak olbrzymiokomórkowy
Komórki czerniaka miewają jądra kształtu rogalikowatego, odpchane na obwód przez deutoplazmę. Zjawisko to może być skutkiem łączenia się kilku, wianuszkowato ułożonych, jader i/lub etapem tworzenia się kuli jądrowej.
Melanoma signetocellulare (10x)
Signet-ring cell melanoma

Czerniak sygnetokomórkowy
Atypowe melanocyty tworzą struktury przypominające gniazda naczyniakomięsaka (łac., ang. angiosarcoma).
Melanoma signetocellulare (20x)
Signet-ring cell melanoma

Czerniak sygnetokomórkowy
Komórki czerniakowe przylegają do obrzeża przestrzeni naczyniopodobnej tylko jednym bokiem lub złuszczają się do jej światła, co przypomina akantolizę. Komórki te cechują się obfitą, często jasną cytoplazmą, dużym jądrem, zwykle odsuniętym ku obwodowi (podobieństwo do sygnetu).
Melanoma hyperpigmentosum (40x)
Hyperpigmented melanoma

Czerniak przebarwiony
Nabłonkowate komórki czerniaka mogą gromadzić duże ilości gruboziarnistej melaniny, lokalizującej się głównie na obwodzie cytoplazmy. Obraz przypomina bardzo rzadko spotykaną postać czerniaka nazywaną ang. pigment synthesizing melanoma (equine or animal type melanoma)(PSM) oraz nabłonkowate znamię błękitne.
Melanoma hyperpigmentosum (40x)
Hyperpigmented melanoma

Czerniak przebarwiony
Czerniaki te mogą być utworzone przez wrzecionowate komórki obładowane gruboziarnistą, czarno-brunatną melaniną (eumelanianę).
Melanoma simile naevus Spitz (10x)
Spitzoid melanoma

Czerniak podobny do znamienia Spitz
Gniazda komórek czerniakowych są rozsiane w skórze właściwej, nie łącząc się z melanocytami naskórka. Mitozy są liczne. Stopień atypii i wielkość komórek strefy głębokiej i strefy podnaskórkowej są podobne (brak tzw. "dojrzewania", typowego dla znamienia Spitz).
Melanoma simile naevus Spitz (20x)
Spitzoid melanoma

Czerniak podobny do znamienia Spitz
Komórki tego czerniaka maja obfitą, kwasochłonną cytoplazmę, kanciasty kształt i układają się luźno (dyskohezja). Jądra z cechami znacznej dyskariozy, są nadbarwliwe i niekształtne, co upodabnia je do znamienia Spitz.
Melanoma simile naevus Reed(4x)
Reed-naevus like melanoma

Czerniak podobny do znamienia Reeda
Atypowe, wrzecionowate melanocyty rozrastają się w warstwie brodawkowatej skóry, wnikając do wpukleń międzybrodawkowych (ang. rete ridges). Często widoczne są mitozy.
Melanoma simile naevus Reed(20x)
Reed-naevus like melanoma

Czerniak podobny do znamienia Reeda
Atypowe, wrzecionowate melanocyty rozrastają się w warstwie brodawkowatej skóry, wnikając do wpukleń międzybrodawkowych (ang. rete ridges). Często widoczne są mitozy.
Melanoma fusocellulare (20x)
Spindle-cell melanoma

Czerniak wrzecionowatokomórkowy
W licznych przypadkach czerniaków obserwuje się budowę wrzecionowatokomórkową. W nowotworach tych, w przeciwieństwie do znamienia Spitz, wiązki komórek mogą układać się równolegle do naskórka.
Melanoma fusocellulare (40x)
Spindle-cell melanoma

Czerniak wrzecionowatokomórkowy
Wrzecionowate komórki czerniaka mogą zawierać zróżnicowane ilości melaniny. Bywa ona delikatnie, pyłkowato rozproszona w ich cytoplazmie. Innymi komórkami z dużą ilością melaniny są melanofagi, gromadzące ją w postaci zbitych, gruboziarnistych mas.
Melanoma microfusocellulare (2x)
Small spindle-cell melanoma

Czerniak drobnowrzecionowatokomórkowy
Nowotwór ma kształt guzka. Po prawej stronie, na jego obwodzie widoczne ognisko brzeżne (tzw. ramiono, ang. shoulder).
Melanoma microfusocellulare (20x)
Small spindle-cell melanoma

Czerniak drobnowrzecionowatokomórkowy
Komórki mają wąskie, wrzecionowate jądra, skąpą cytoplazmę i układają się pasmowato. Rozpoznanie wymaga potwierdzenia odczynami immunohistochemicznymi i/lub histochemicznymi.
Melanoma pseudosarcomatosum (10x)
Pseudosarcomatous melanoma

Czerniak rzekomomięsakowy
Wiatraczkowate (ang. propeller-like) układy komórek czerniaka przypominają histoarchitektonikę włókniakomięsaka skórnego (łac., ang. dermatofibrosarcoma). Czerniaki tego typu często rozwijają się na stopach, będąc guzowatą postacią czerniaków dystalnych (ang. acral lentiginous melanoma, ALM).
Melanoma pseudosarcomatosum (40x)
Pseudosarcomatous melanoma

Czerniak rzekomomięsakowy
Drobne, wrzecionowate komórki czerniaka tworzą krótkie wiązki przeplatające się ze sobą, co stwarza podobieństwo do włókniakomięsaka skórnego (łac., ang. dermatofibrosarcoma). O rozpoznaniu decyduje dodatni odczyn immunohistochemiczny np. na HMB45. Odczyn immunohistochemiczny z użyciem DAB.
Melanoma pseudosarcomatosum (20x)
Pseudosarcomatous melanoma

Czerniak rzekomomięsakowy
Wiązki drobnych komórek wrzecionowatych porozdzielane przez nacieki z komórek limfoidalnych przypominają włokniakomięsaka (łac., ang. fibrosarcoma).
Melanoma pseudosarcomatosum (20x)
Pseudosarcomatous melanoma

Czerniak rzekomomięsakowy
Odczyn na białko S100p jest wyraźnie dodatni. Odczyn immunohistochemiczny z użyciem DAB.
Naevus coeruleus malignus (4x)
Malignant blue naevus

Czerniak na podłożu znamienia błękitnego
"Buławowaty" kształt ognisk rozrostu melanocytów wskazuje na typ zmiany, tak jak w znamieniu błękitnym.
Naevus coeruleus malignus (10x)
Malignant blue naevus

Czerniak na podłożu znamienia błękitnego
Komórki ognisk guza mają znaczny indeks proliferacyjny, w tym wypadku indeks Ki67+ wynosi ok. 10%. Odczyn immunohistochemiczny z użyciem DAB.
Naevus coeruleus malignus (40x)
Malignant blue naevus

Czerniak na podłożu znamienia błękitnego
Wrzecionowate melanocyty o pasmowatym układzie zawieraja sporo melaniny. O rozpoznaniu zadecydował stopień atypii komórkowej, duży stosunek jądrowo-cytoplazmatyczny oraz duża liczba mitoz, obecność atypowych figur podziałowych (np. w środku ryciny).
Naevus coeruleus malignus (40x)
Malignant blue naevus

Czerniak na podłożu znamienia błękitnego
Na rycinie widoczne są nabłonkowate, atypowe melanocyty z bardzo dużymi, pęcherzykowatymi jądrami i powiększonymi jąderkami. Liczne atypowe mitozy dopełniają cytologicznych kryteriów złośliwości.
Melanoma in statu regressionis (20x)
Regression of melanoma

Czerniak w stanie regresji
Zwyrodniałe melanocyty są otoczone zbitym naciekiem z komórek limfoidalnych.
Melanoma in statu regressionis (20x)
Regression of melanoma

Czerniak w stanie regresji
Komórki czerniaka rozpraszają się w nacieku z komórek limfoidalnych i ulegają zwyrodnieniu oraz apoptozie.
Melanoma in statu regressionis (10x)
Regression of melanoma

Czerniak w stanie regresji
Gniazda czerniaka ulegają dezintegracji, a jego komórki zwyrodnieniu w następstwie naciekania przez komórki limfoidalne.
Melanoma in statu regressionis (40x)
Regression of melanoma

Czerniak w stanie regresji
Czerniak w stanie regresji
Pełna dezintegracja utkania czerniaka, którego komórki ulegają zwyrodnieniu wskutek nacieczenia przez komórki limfoidalne.
Status post regressionem melanomatis (4x)
Melanoma post regressionem

Stan po regresji czerniaka
Ujście mieszka włosowego (łac. infindibulum pili) otoczone przez komórki nacieku zapalnego z dużą liczbą melanofagów. Naskórek w stanie zaniku.
Status post regressionem melanomatis (10x)
Melanoma post regressionem

Stan po regresji czerniaka
Pod większym powiększeniem nie stwierdza się komórek czerniakowych.
Melanoma metastaticum (20x)
Metastatic melanoma

Czerniak przerzutowy
Gniazda atypowych melanocytów w skórze nie stykają się z nie zmienionym naskórkiem.
Melanoma metastaticum (40x)
Metastatic melanoma

Czerniak przerzutowy
Czop z atypowych melanocytów czerniaka w naczyniu w otoczeniu guza. W jednym miejscu atypowe melanocyty wydostają się poza obręb naczynia.
Melanoma epidermotropicum metastaticum (40x)
Epidermotropic metastatic melanoma

Epidermotropowy czerniak przerzutowy
W postaci epidermotropowej przerzutu czerniaka do skóry, atypowe komórki niszczą błonę podstawną i są obecne zarówno w skórze właściwej jak i w naskórku.
Melanoma epidermotropicum metastaticum (40x)
Epidermotropic metastatic melanoma

Epidermotropowy czerniak przerzutowy
Epidermotropizm wyrażony naciekaniem naskórka przez pojedyncze, atypowe melanocyty (tzw. pagetoidalny rozrost melanocytów).




 
 




 
 

GUZY SKÓRY WŁAŚCIWEJ I TKANKI PODSKÓRNEJ (GUZY MEZENCHYMALNE I NERWOWE)[edytuj]

Pierwotne chłoniaki skóry i rozrosty pokrewne[edytuj]

Rozrosty niezłośliwe[edytuj]

Pseudolymphoma cutis (lymphocytoma cutis; lymphadenosis cutis benigna) (4x)
Cutaneous pseudolymphoma (cutaneous lymphocytoma)

Chłoniak rzekomy skóry
Grudki chłonne rozrastające chaotycznie w skórze właściwej wśród rozproszonych komórek limfoidalnych typu B i T.
Pseudolymphoma cutis (lymphocytoma cutis; lymphadenosis cutis benigna) (10x)
Cutaneous pseudolymphoma (cutaneous lymphocytoma)

Chłoniak rzekomy skóry
Duża grudka odczynowa zawiera centrocyty, komórki linii T oraz makrofagi.
Pseudolymphoma cutis (lymphocytoma cutis; lymphadenosis cutis benigna) (10x)
Cutaneous pseudolymphoma (cutaneous lymphocytoma)

Chłoniak rzekomy skóry
Wycinek skóry (w tym wypadku ucha) zawiera chaotycznie rozsiane limfocyty B oraz T, a także liczne makrofagi.
Pseudolymphoma cutis (lymphocytoma cutis; lymphadenosis cutis benigna) (10x)
Cutaneous pseudolymphoma (cutaneous lymphocytoma)

Chłoniak rzekomy skóry
Odczynowa grudka zawiera liczne makrofagi nadające jej wygląd tzw "gwiaździstego nieba" (ang. star sky).




 
 

Guzy złośliwe[edytuj]

Mycosis fungoides recens (20x)
Mycosis fungoides (patch stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres wczesny)
Obraz mikroskopowy we wczesnym okresie choroby jest mało charakterystyczny. W skórze właściwej stwierdza się chaotycznie rozsiane limfocyty T (zwykle CD3+ i CD4+ oraz CD8-). Część z nich ma pofałdowane jądra (ang. cerebriform - "jak kora mózgowa") i jasną cytoplazmę ("halo") - są to komórki Lutznera. Zwykle lokalizują się wzdłuż dolnej granicy naskórka.
Mycosis fungoides recens (40x)
Mycosis fungoides (patch stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres wczesny)
Obraz mikroskopowy we wczesnym okresie choroby jest mało charakterystyczny. W skórze właściwej stwierdza się chaotycznie rozsiane limfocyty T (zwykle CD3+ i CD4+ oraz CD8-). Część z nich ma pofałdowane jądra (ang. cerebriform - "jak kora mózgowa") i jasną cytoplazmę ("halo") - są to komórki Lutznera. Zwykle lokalizują się wzdłuż dolnej granicy naskórka.
Mycosis fungoides recens (10x)
Mycosis fungoides (patch stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres wczesny)
Niekiedy nacieki limfocytarne utworzone przez komórki Lutznera (z pofałdowanymi jadrami) skupiają się głownie w naskórku. Jest to odmiana Ketron-Goodman. Patologiczne limfocyty są zwykle CD4+
Mycosis fungoides recens (20x)
Mycosis fungoides (patch stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres wczesny)
Niekiedy nacieki limfocytarne utworzone przez komórki Lutznera (z pofałdowanymi jadrami) skupiają się głownie w naskórku. Jest to odmiana Ketron-Goodman. Patologiczne limfocyty są zwykle CD4+ (odczyn immunohistochemiczny na CD4 z wykorzystaniem DAB)
Mycosis fungoides, stadium infiltrativum (10x)
Mycosis fungoides (plaque stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres naciekowy)
Nacieki utworzone przez patologiczne limfocyty T zajmują zwykle wszystkie warstwy skóry właściwej. Wnikają też do naskórka tworząc małe skupiska składające się głównie z komórek Lutznera. ("mikroropnie" Pautiera).
Mycosis fungoides, stadium infiltrativum (10x)
Mycosis fungoides (plaque stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres naciekowy)
Nacieki utworzone przez patologiczne limfocyty T zajmują zwykle wszystkie warstwy skóry właściwej. Wnikają też do naskórka tworząc małe skupiska składające się głównie z komórek Lutznera. ("mikroropnie" Pautiera).
Mycosis fungoides, stadium infiltrativum (20x)
Mycosis fungoides (plaque stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres naciekowy)
Patologiczne limfocyty T wnikają też do naskórka tworząc małe skupiska składające się głównie z komórek Lutznera. Ze względu na nieregularny kształt jąder tych komórek (przypominający nieco granulocyty), są one nazywane "mikroropniami" Pautiera.
Mycosis fungoides, stadium infiltrativum (20x)
Mycosis fungoides (plaque stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres naciekowy)
Naciekanie naskórka i skóry właściwej przez patologiczne limfocyty T CD4 dodatnie (odczyn immunohistochemiczny na CD4 z wykorzystaniem DAB)
Mycosis fungoides, stadium infiltrativum (60x)
Mycosis fungoides (plaque stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres naciekowy)
Różne postacie "mikroropni" Pautiera - oznaki epidermotropizmu nacieku limfoidalnego. Mniejsze komórki są nazywane komórkami Lutznera, wieksze - komórkami Sezary'ego. Mają one nieregularny kształt i wyraźne jąderka
Mycosis fungoides, stadium infiltrativum (40x)
Mycosis fungoides (plaque stage)

Ziarniniak grzybiasty (okres naciekowy)
Różne postacie "mikroropni" Pautiera - oznaki epidermotropizmu nacieku limfoidalnego. Mniejsze komórki są nazywane komórkami Lutznera, wieksze - komórkami Sezary'ego. Mają one nieregularny kształt i wyraźne jąderka
Mycosis fungoides, stadium tumorale (10x)
Mycosis fungoides (tumour stage)

Ziarniniak grzybiasty, okres guzowaty
Ogniska atypowych limfocytów znajdują sie w skórze właściwej na różnych głębokościach. Poszczególne ogniska nowotworowe mogą mieć różną wielkość i często łączą się sobą.
Mycosis fungoides, stadium tumorale (40x)
Mycosis fungoides (tumour stage)

Ziarniniak grzybiasty, okres guzowaty
W dużym powiększeniu widoczna jest anizokarioza znacznego stopnia. Atypowe jądra należą do komórek anaplastycznych oraz do immunoblastów (często CD30+).Określenie charakteru atypowych komórek wymaga zastosowania specjalnych metod immunohistochemicznych.
Mycosis fungoides, typus folliculotropicus (10x)
Mycosis fungoides, folliculotropic variant

Ziarninak grzybiasty, odmiana mieszkowo-włosowa
Odmiana ta cechuje się dużą złośliwością. Mikroskopowo stwierdza się naciekanie mieszków włosowych i związanych z nimi gruczołów łojowych przez atypowe limfocyty T, co prowadzi do powstawania mukofanerozy i gromadzenia się złogów śluzu w mieszkach włosowych i w gruczołach łojowych.
Mycosis fungoides, typus folliculotropicus (20x)
Mycosis fungoides, folliculotropic variant

Ziarninak grzybiasty, odmiana mieszkowo-włosowa
Naciekanie mieszków włosowych i związanych z nimi gruczołów łojowych przez atypowe limfocyty T, prowadzi do powstawania mukofanerozy i gromadzenia się złogów śluzu w mieszkach włosowych i w gruczołach łojowych (łac., ang. mucinosis follicularis) (barwienie kwaśnych mukopolisacharydów błękitem astra wg Blooma i Kelly'ego).
Reticulosis pagetoidalis (morbus Woringer -Kolopp) (4x)
Pagetoid reticulosis (Woringer -Kolopp disease)

Siatkowica pagetoidalna (choroba Woringera -Koloppa)
Ta rzadka jednostka chorobowa jest przez wielu autorów traktowana jako specyficzna odmiana ziarniniaka grzybiastego. Zmiany są zwykle zlokalizowane na kończynach dolnych i polegają na naciekaniu naskórka przez atypowe limfocyty T, immunofenotypowo identyczne jak limfocyty naciekające skórę w ziarniniaku grzybiastym.
Reticulosis pagetoidalis (morbus Woringer -Kolopp) (10x)
Pagetoid reticulosis (Woringer -Kolopp disease)

Siatkowica pagetoidalna (choroba Woringera -Koloppa)
Ta rzadka jednostka chorobowa jest przez wielu autorów traktowana jako specyficzna odmiana ziarniniaka grzybiastego. Zmiany są zwykle zlokalizowane na kończynach dolnych i polegają na naciekaniu naskórka przez atypowe limfocyty T, immunofenotypowo identyczne jak limfocyty naciekające skórę w ziarniniaku grzybiastym.
Reticulosis pagetoidalis (morbus Woringer -Kolopp) (10x)
Pagetoid reticulosis (Woringer -Kolopp disease)

Siatkowica pagetoidalna (choroba Woringera -Koloppa)
Atypowe limfocyty naciekają naskórek podobnie jak komórki raka pagetoidalnego brodawki sutkowej. Aktywność mitotyczna atypowych komórek limfoidalnych jest duża.
Reticulosis pagetoidalis (morbus Woringer -Kolopp) (40x)
Pagetoid reticulosis (Woringer -Kolopp disease)

Siatkowica pagetoidalna (choroba Woringera -Koloppa)
Atypowe limfocyty naciekają naskórek podobnie jak komórki raka pagetoidalnego brodawki sutkowej. Aktywność mitotyczna atypowych komórek limfoidalnych jest duża.
Lymphoma T-cellulare (typus panniculitis) (10x)
Subcutaneous panniculitis-like T-cell lymphoma

Chłoniak z komórek T typu zapalenia tkanki podskórnej
Tkanka podskórna jest naciekana przez atypowe limfocyty T o nietypowym immunofenotypie: CD3+, CD4-, CD8+. W odróżnieniu od zapalenia tkanki podskórnej w toczniu rumieniowatym układowym - (ang. lupus panniculitis), w naciekach chłoniakowych nie spotyka się limfocytów B (CD20+).
Lymphoma T-cellulare (typus panniculitis) (40x)
Subcutaneous panniculitis-like T-cell lymphoma

Chłoniak z komórek T typu zapalenia tkanki podskórnej
Tkanka podskórna jest naciekana przez atypowe limfocyty T o nietypowym immunofenotypie: CD3+, CD4-, CD8+. W odróżnieniu od zapalenia tkanki podskórnej w toczniu rumieniowatym układowym - (ang. lupus panniculitis), w naciekach chłoniakowych nie spotyka się limfocytów B (CD20+).
Lymphoma cutis T-cellulare (CD4+) (20x)
Primary cutaneous T-cell lymphoma (CD4+)

Pierwotny chłoniak skórny T-komórkowy (CD4+)
Komórki tego guza są limfocytami T o średniej wielkosci i dają wyraźnie dodatni odczyn na CD4 oraz CD3. Wykazują one wyraźne cechy epidermotropizmu (odczyn immunohistochemiczny na CD43 z wykorzystaniem DAB).
Lymphoma cutis T-cellulare (CD4+) (20x)
Primary cutaneous T-cell lymphoma (CD4+)

Pierwotny chłoniak skórny T-komórkowy (CD4+)
Komórki tego guza są limfocytami T o średniej wielkosci i dają wyraźnie dodatni odczyn na CD4 oraz CD3. Wykazują one wyraźne cechy epidermotropizmu (odczyn immunohistochemiczny na CD43 z wykorzystaniem DAB).
Lymphoma anaplasticum macrocellulare cutis (40x)
Cutaneous anaplastic large cell lymphoma (ALCL)

Pierwotny anaplastyczny chłoniak skórny wielkokomórkowy
Atypowe komórki są pleomorficzne i są bezładnie rozsziane w skórze właściwej, czasem wykazując cechy dermatotropizmu.
Lymphoma anaplasticum macrocellulare cutis (20x)
Cutaneous anaplastic large cell lymphoma (ALCL)

Pierwotny anaplastyczny chłoniak skórny wielkokomórkowy
W przeważajacej części komórkami guza są anaplastyczne komórki limfoidalne CD30+ (odczyn immunohistochemiczny na CD30 w wykorzystaniem DAB).
Leucaemia lymphocytica chronica B cellulare (10x)
Chronic lymphocytic leukaemia

Przewlekła białaczka limfatyczna B-komórkowa
Gęste nacieki z małych komórek limfoidalnych otaczają naczynia krwionośne. Strefa podnaskórkowa jest zwykle nie zajęta (objaw "strefy granicznej", z niem. Die Grenz zone).
Leucaemia lymphocytica chronica B cellulare (20x)
Chronic lymphocytic leukaemia

Przewlekła białaczka limfatyczna B-komórkowa
Gęste nacieki z małych komórek limfoidalnych otaczają naczynia krwionośne. Strefa podnaskórkowa jest zwykle nie zajęta (objaw "strefy granicznej", z niem. Die Grenz zone).
Lymphoma malignum B-cellulare cutis (typus follicularis) (10x)
Cutaneus follicle centre lymphoma (FCCL)

Pierwotny skórny chłoniak B-komórkowy
W utkaniu guza pojawiają się często kuliste struktury przypominające grudkowe ośrodki rozmnażania tkanki chłonnej. Ogniska te są utworzone prze duże i małe centrocyty i mniej liczne centroblasty, zmieszane z małymi limfocytami.
Lymphoma malignum B-cellulare cutis (typus follicularis) (20x)
Cutaneus follicle centre lymphoma (FCCL)

Pierwotny skórny chłoniak B-komórkowy
W utkaniu guza pojawiają się często kuliste struktury przypominające grudkowe ośrodki rozmnażania tkanki chłonnej. Ogniska te są utworzone prze duże i małe centrocyty i mniej liczne centroblasty, zmieszane z małymi limfocytami.
Lymphoma malignum B-cellulare cutis (typus follicularis) (40x)
Cutaneus follicle centre lymphoma (FCCL)

Pierwotny skórny chłoniak B-komórkowy
W utkaniu guza pojawiają się często kuliste struktury przypominające grudkowe ośrodki rozmnażania tkanki chłonnej. Ogniska te są utworzone prze duże i małe centrocyty i mniej liczne centroblasty, zmieszane z małymi limfocytami.
Lymphoma malignum B-cellulare cutis (typus follicularis) (20x)
Cutaneus follicle centre lymphoma (FCCL)

Pierwotny skórny chłoniak B-komórkowy
W utkaniu guza pojawiają się często kuliste struktury przypominające grudkowe ośrodki rozmnażania tkanki chłonnej. Ogniska grudkowe są wyraźnie widoczne w odczynach immunohistochemicznych (np. CD20, CD22) (odczyn immunohistochemiczny z CD20 z wykorzystaniem DAB).
Lymphoma malignum B cellulare cutis (typus macrocellularis) (20x)
Cutaneous diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL)

Pierwotnie skórny chłoniak z dużych komórek B
Guz jest utworzony z dużych i średniej wielkości komórek B, przypominających centroblasty lub immunoblasty. Mitozy bywają liczne.
Lymphoma malignum B cellulare cutis (typus macrocellularis) (40x)
Cutaneous diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL)

Pierwotnie skórny chłoniak z dużych komórek B
W utkaniu guza pojawiają się często kuliste struktury przypominające grudkowe ośrodki rozmnażania tkanki chłonnej. Ogniska grudkowe są wyraźnie widoczne w odczynach immunohistochemicznych (np. CD20, CD22) (odczyn immunohistochemiczny z CD20 z wykorzystaniem DAB).
Lymphoma malignum B cellulare cutis (typus macrocellularis) (20x)
Cutaneous diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL)

Pierwotnie skórny chłoniak z dużych komórek B
Odczyn z CD20 jest dodatni prawe we wszystkich komórkach nowotworowych (odczyn immunohistochemiczny na CD 20 z wykorzystaniem DAB).
Lymphoma malignum B cellulare cutis (typus macrocellularis) (20x)
Cutaneous diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL)

Pierwotnie skórny chłoniak z dużych komórek B
Aktywność proliferacyjna wyrażona dodatnim odczynem na Ki67 ujawnia się w 30 - 40% komórek guza (odczyn immunohistochemiczny na Ki67 z wykorzystaniem DAB).
Lymphoma malignum cutis B cellulare (typus marginalis) (4x)
Primary cutaneous marginal zone B - cell lymphoma (PCMZL)

Pierwotnie skórny chłoniak strefy brzeżnej
We wczesnym okresie choroby widoczne są szczątkowe grudki odczynowe otoczone przez masywny rozrost komórek monocytoidalnych lub/i komórek limfoplazmocytoidalnych.
Lymphoma malignum cutis B cellulare (typus marginalis) (10x)
Primary cutaneous marginal zone B - cell lymphoma (PCMZL)

Pierwotnie skórny chłoniak strefy brzeżnej
We wczesnym okresie choroby widoczne są szczątkowe grudki odczynowe otoczone przez masywny rozrost komórek monocytoidalnych lub/i komórek limfoplazmocytoidalnych.
Lymphoma malignum cutis B cellulare (typus marginalis) (10x)
Primary cutaneous marginal zone B - cell lymphoma (PCMZL)

Pierwotnie skórny chłoniak strefy brzeżnej
Odczyn CD20 wyraźnie ujawnia komórki linii B zarówno w resztkowej (zanikowej) grudce, jak i w jej otoczeniu (odczyn immunohistochemiczny CD20 z wykorzystaniem DAB).
Lymphoma malignum cutis B cellulare (typus marginalis) (10x)
Primary cutaneous marginal zone B - cell lymphoma (PCMZL)

Pierwotnie skórny chłoniak strefy brzeżnej
Komórki monocytoidalne w otoczeniu resztkowej grudki chłonnej (odczyn immunohistochemiczny CD20 z wykorzystaniem DAB).




 
 

Rozrosty histiocytarne i z komórek tucznych[edytuj]

Histiocytosis X (Langerhans) (10x)
Langerhans cell histiocytosis

Histiocytoza z komórek Langerhansa
Rozrost histiocytów o dużych, blado wybarwionych i pofałdowanych jądrach (często o nerkowatym kształcie i obojętnochłonnej cytoplazmie. U dzieci przebiega łagodnie jako choroba Hashimoto-Pritzkera (ang. Congenital Self-Healing Reticulohistiocytosis - CSHRH), natomiast u dorosłych często przebiega złośliwie.
Histiocytosis X (Langerhans) (10x)
Langerhans cell histiocytosis

Histiocytoza z komórek Langerhansa
Na zdjęciu widoczny naciek w głębi skóry w przebiegu choroby Handa-Schullera-Christiana u 36-letniego chorego.
Mastocytosis cutanea maculo-papullosa ("urticaria pigmentosa") (10x)
Cutaneous mastocytosis

Mastocytoza skóry plamisto-grudkowa ("pokrzywka barwnikowa")
Komórki tuczne rozsiane są w górnych warstwach skóry, zwłaszcza w otoczeniu drobnych naczyń.
Mastocytosis cutanea maculo-papullosa ("urticaria pigmentosa") (10x)
Cutaneous mastocytosis

Mastocytoza skóry plamisto-grudkowa ("pokrzywka barwnikowa")
Barwienie błekitem Astra ujawnia mukopolisacharydy kwaśne w cytoplazmie komórek tucznych (barwienie kwaśnych mukopolisacharydów błękitem Astra wg Blooma i Kelly'ego).
Mastocytoma solitare (40x)
Solitary mastocytoma

Mastocytoma (guz tucznokomórkowy)
Guz skóry który może osiągać duże rozmiary i jest utworzony przez gęsto ułożone komórki. Ich jądro jest duże i silnie wybarwione, a cytoplazma jest obfita, jasna i lekko kwasochłonna. Nie stwierdza się pleomorfizmu cytologicznego.
Mastocytoma solitare (40x)
Solitary mastocytoma

Mastocytoma (guz tucznokomórkowy)
W barwieniu metodą Giemsy widoczne są metachromatycznie zabarwione ziarnistości w cytoplazmie komórek tucznych, otaczające niezabarwiony obszar jądra (barwienie metodą Giemsy).




 
 

Guzy neuroektodermalne[edytuj]

Guzy łagodne[edytuj]

Neuroma post traumam (pseudoneuroma) (4x)
Traumatic neuroma

Nerwiak pourazowy (rzekomy albo poamputacyjny)
Rozrost nerwów otoczonych torebką łącznotkankową.
Neuroma post traumam (pseudoneuroma) (10x)
Traumatic neuroma

Nerwiak pourazowy (rzekomy albo poamputacyjny)
Gęsto ułożone wiązki nerwowe nie splatające się ze sobą, są porozdzielane tkanką łączną włoknistą.
Neuroma post traumam (pseudoneuroma) (10x)
Traumatic neuroma

Nerwiak pourazowy (rzekomy albo poamputacyjny)
Gęsto ułożone wiązki nerwowe, nie splatające się ze sobą są porozdzielane tkanką łączną włoknistą.
Neuroma post traumam (pseudoneuroma) (40x)
Traumatic neuroma

Nerwiak pourazowy (rzekomy albo poamputacyjny)
W srebrzeniu wg Bielschowskiego uwidoczniają się włókna osiowe w obrębie nerwów.
Neuroma solitare circumscriptum (10x)
Solitary circumscribed neuroma (palisaded encapsulated neuroma)

Nerwiak pojedynczy odgraniczony
Palisadowaty układ jąder komórkowych nie zawsze jest wyraźny.
Neuroma solitare circumscriptum (20x)
Solitary circumscribed neuroma (palisaded encapsulated neuroma)

Nerwiak pojedynczy odgraniczony
Ciemno barwiące się jadra komórek są wydłużone i często układają się palisadowato. Guz zawiera zazwyczaj liczne włókna nerwowe widoczne w preparatach srebrzonych.
Neurilemmoma (schwannoma) (2x)
Neurilemmoma (schwannoma)

Osłoniak nerwowy
Guz rozwija się w skórze właściwej i jest dobrze odgraniczony od otoczenia.
Neurilemmoma (schwannoma) (10x)
Neurilemmoma (schwannoma)

Osłoniak nerwowy
Pasma wrzecionowatych komórek osłoniaka dobrze uwidoczniają się w odczynie immunohistochemicznym na białko S100p.
Neurilemmoma (schwannoma) (10x)
Neurilemmoma (schwannoma)

Osłoniak nerwowy
Obszar typu Antony A zawiera charakterystyczne układy palisadowate jader komórkowych (tzw. ciałka Verrocay'a).
Neurilemmoma (schwannoma) (20x)
Neurilemmoma (schwannoma)

Osłoniak nerwowy
Obszar typu Antony A zawiera charakterystyczne układy palisadowate jader komórkowych (tzw. ciałka Verrocay'a).
Neurofibroma diffusum (4x)
Neurofibroma

Nerwiakowłókniak
Często występujący guz osłonek nerwowych, nie posiada torebki i jest źle odgraniczony od skóry właściwej.
Neurofibroma diffusum (20x)
Neurofibroma

Nerwiakowłókniak
Komórki guza są małe, ich jądra są przecinkowate i mają zwykle układ chaotyczny.
Neurofibroma myxoides(4x)
Myxoid neurofibroma

Nerwiakowłókniak śluzowaty
Jest to jedna z wielu odmian nerwiakowłókniaka. Komórki tego nowotworu są porozsuwane przez substancję śluzowatą.
Neurofibroma myxoides(20x)
Myxoid neurofibroma

Nerwiakowłókniak śluzowaty
Jest to jedna z wielu odmian nerwiakowłókniaka. Komórki tego nowotworu są porozsuwane przez substancję śluzowatą.
Angioneurofibroma (4x)
Angioneurofibroma

Nerwiakowłokniak bogatonaczyniowy
Jest to jedna z odmian nerwiakowłókniaka.
Angioneurofibroma (4x)
Angioneurofibroma

Nerwiakowłokniak bogatonaczyniowy
Drobne, wrzecionowate komórki nerwiaka otaczają koliście małe naczynia krwionośne.
Neurotheceoma (10x)
Neurotheceoma

Otoczkowiak nerwowy
Guz rozwija się śródskórnie, często w postaci mnogich zrazików.
Neurotheceoma (20x)
Neurotheceoma

Otoczkowiak nerwowy
Komórki guza maja kształty wrzecionowate lub nabłonkowate, układające się w gwiazdkowate twory. Podścielisko ma charakter śluzowaty.
Tumor granulocellularis (Abrikosow) (4 x)
Granular cell tumour (Abrikossoff)

Guz z komórek ziarnistych (guz Abrikosowa)
Guz neuroektodermalny utworzony przez komórki ziarniste. Może rozrastać sie w postaci litej lub w gniazdach tworzących układy przypominające pączki.
Tumor granulocellularis (Abrikosow) (40 x)
Granular cell tumour (Abrikossoff)

Guz z komórek ziarnistych (guz Abrikosowa)
Komórki guza maja obfitą, eozynochłonną, ziarnistą cytoplazmę i małe, ciemno barwiące się jądra.




 
 

Nowotwory półzłośliwe i złośliwe[edytuj]

Tumor granulocellularis atypicus (Abrikosow) (40x)
Atypical granular cell tumour (Abrikossoff)

Atypowy guz z komórek ziarnistych (guz Abrikosowa)
Jeśli guz jest zlokalizowany w pobliżu naskórka, może stymulować jego rzekomonowotworowy rozrost.
Tumor granulocellularis atypicus (Abrikosow) (40x)
Atypical granular cell tumour (Abrikossoff)

Atypowy guz z komórek ziarnistych (guz Abrikosowa)
Układ komórek jest chaotyczny, komórki są polimorficzne, często w okresie mitozy. Ten guz moze mieć złosliwy przebieg.
Neurilemmoma (schwannoma) malignum (20 x)
Malignant neurilemmoma (schwannoma)

Złośliwy osłoniak nerwowy
Mimo dużego zagęszczenia atypowych lemnocytów, mozna dostrzec (np. w środku fotografii) struktury przypominające zdeformowane ciałka Verocay'a.
Neurilemmoma (schwannoma) malignum (40 x)
Malignant neurilemmoma (schwannoma)

Złośliwy osłoniak nerwowy
Wśród atypowych lemmocytów widoczne są mitozy.
Tumor malignus tunicae externae nervi (20x)
Malignant peripherial nerve sheath tumor

Nowotwór złośliwy z osłonki nerwu obwodowego
Guz jest zbudowany z polimorficznych komórek wrzecionowatych,wśród których często występują atypowe figury podziałowe. Komórki te rozrastają się w środowisku śluzowatym.
Tumor malignus tunicae externae nervi (20x)
Malignant peripherial nerve sheath tumor

Nowotwór złośliwy z osłonki nerwu obwodowego
W utkaniu guza pojawiają się często tzw. wiry okołonaczyniowe, złożone z atypowych komórek.
Tumor ex cellulibus Merkel (tumor endocrinalis cutis primitivum) (4x)
Merkel cell tumor (primary neuroendocrine carcinoma of the skin)

Guz z komórek Merkela (pierwotny guz neuroendokrynny skóry).
Nowotwór rozrasta się w skórze właściwej w postaci splatających się pasm (beleczek) atypowych, małych komórek, co spowodowało stworzenie dawnej nazwy "raka beleczkowego" (łac. carcinoma trabeculare). Nowotwór nie wnika do naskórka.
Tumor ex cellulibus Merkel (tumor endocrinalis cutis primitivum) (20x)
Merkel cell tumor (primary neuroendocrine carcinoma of the skin)

Guz z komórek Merkela (pierwotny guz neuroendokrynny skóry).
Atypowe komórki o nadbarwliwym jądrze i bardzo skąpej cytoplazmie mogą tworzyć zarówno beleczki jak i rozetki podobne do poronnych cew gruczołowych.
Tumor ex cellulibus Merkel (tumor endocrinalis cutis primitivum) (4x)
Merkel cell tumor (primary neuroendocrine carcinoma of the skin)

Guz z komórek Merkela (pierwotny guz neuroendokrynny skóry).
Lite ogniska o różnej wielkości naciekającego guza zatopione są w zrębie z cechami zwyrodnienia śluzakowatego, które nie ulega desmoplazji.
Tumor ex cellulibus Merkel (tumor endocrinalis cutis primitivum) (40x)
Merkel cell tumor (primary neuroendocrine carcinoma of the skin)

Guz z komórek Merkela (pierwotny guz neuroendokrynny skóry).
Luźno rozmieszczone komórki guza cechują się pęcherzykowatym, kulistym jądrem i bardzo skąpą cytoplazmą. Widoczne są figury mitotyczne, ciałka apoptotyczne oraz sfałdowania błony jądrowej (ang. moldings or groves)




 
 

Guzy naczyń krwionośnych[edytuj]

Guzy łagodne[edytuj]

Granuloma angioplasticum (pyogenicum) (2x)
Pyogenic granuloma
Ziarniniak naczyniowy
Jest to brodawkowato uformowany rozrost naczyń włosowatych.
Granuloma angioplasticum (pyogenicum) (10x)
Pyogenic granuloma
Ziarniniak naczyniowy
Pączkowanie naczyń włosowatych odbywa się wokół drobnych, cienkosciennych naczyń krwionośnych, które często ulegają znacznemu rozszerzeniu. Stąd pochodzi inna nazwa łac. granuloma teleangictaticum.
Haemangioma senile (4x)
Cherry haemangioma
Naczyniak starczy
Niewielki guzek barwy czerwonej jest utworzony przez włosowate naczynia krwionośne.
Haemangioma senile (20x)
Cherry haemangioma
Naczyniak starczy
Naczynia krwionośne mają szerokie światło. Ich gęstość jest zróżnicowana.
Angiomatosis cutis (4 x)
Cutaneous angiomatosis
Naczyniakowatość skórna
Nieregularny, ławicowaty rozrost naczyń krwionośnych (głównie żylnych, zatokowatych i włosowatych) w głębszych warstwach skóry, któremu zwykle towarzyszą nacieki zapalne i martwica.
Angiomatosis cutis (20 x)
Cutaneous angiomatosis
Naczyniakowatość skórna
Szczeliny naczyniowe bez wyraźnych granic, a miedzy nimi widoczne są nacieki zapalne.
Angiokeratoma scroti (Fordyce) (2x)
Angiokeratoma of the scrotum (Fordyce type)
Rogowiec krwawy moszny (Fordyce)
Liczne guzki skóry moszny są utworzone przez rozszerzone włosowate naczynia krwionośne, pokryte akantotycznie rozrośniętym naskórkiem.
Angiokeratoma scroti (Fordyce) (10x)
Angiokeratoma of the scrotum (Fordyce type)
Rogowiec krwawy moszny (Fordyce)
Utkanie guzka stanowią jamiste naczynia włosowate wypełnione krwinkami. Naskórek rozrasta się akantotycznie i nie ma cech atypii.
Angiokeratoma (Mibelli) (2x)
Angiokeratoma (Mibelli type)
Rogowiec krwawy typu Mibelliego
Rozszerone naczynia krwionosne zlokalizowane są tuż pod naskórkiem, który ulega regularnemu rozrostowi akantotycznemu (bez cech atypii) i nadmiernemu rogowaceniu.
Angiokeratoma (Mibelli) (4x)
Angiokeratoma (Mibelli type)
Rogowiec krwawy typu Mibelliego
Rozszerone naczynia krwionosne zlokalizowane są tuz pod naskórkiem, który ulega regularnemu rozrostowi akantotycznemu (bez cech atypii) i nadmiernemu rogowaceniu.
Haemangioma arteriovenosum ("aneurysma" cirsoides) (2x)
Arteriovenous haemangioma (cirsoid "aneurysma")
Naczyniak tętniczo-żylny ("tętniak" groniasty)
Guz o charakterze zaburzenia rozwojowego (łac. ang. hamartoma) złożony z cienkościennych i grubościennych naczyń, zarówno tętniczych jak i żylnych.
Haemangioma arteriovenosum ("aneurysma" cirsoides) (4x)
Arteriovenous haemangioma (cirsoid "aneurysma")
Naczyniak tętniczo-żylny ("tętniak" groniasty)
Guz o charakterze zaburzenia rozwojowego (łac. ang. hamartoma) złożony z cienkościennych i grubościennych naczyń, zarówno tętniczych jak i żylnych.
Haemangioma cavernosum (2x)
Cavernous haemangioma
Naczyniak krwionośny jamisty
Guz jest utworzony przez znacznie porozszerzane, cienkościenne naczynia krwionośne, które w preparatach histologicznych nie zawsze są wypełnione krwią.
Haemangioma cavernosum (4x)
Cavernous haemangioma
Naczyniak krwionośny jamisty
Jamiste przestrzenie naczyniowe są wysłane jedna warstwą śródbłonka.
Haemangioma verrucosum (2x)
Verrucous haemangioma
Naczyniak brodawkowaty
Guz utworzony przez mieszaninę naczyń jamistych i włosowatych, zajmujących skórę i tkankę podskórną. Na mikrofotografii pod naskórkiem widoczne naczynia jamiste, w głębi skóry - włosowate.
Haemangioma verrucosum (4x)
Verrucous haemangioma
Naczyniak brodawkowaty
Jamisto rozszerzone naczynia włosowate oraz żylne są częściowo wypełnione krwią lub zakrzepami.
Haemangioma infantum naevoides (10 x)
Strawberry naevus
Znamię naczyniakowe truskawkowe
Ognisko naczyniakowate jest dobrze odgraniczone w skórze.
Haemangioma infantum naevoides (20 x)
Strawberry naevus
Znamię naczyniakowe truskawkowe
Rozrastające się naczynia włosowate mają bardzo wąskie światło, co sprawia wrażenie litego guza. Mitozy mogą być liczne.
Angioblastoma foetale (4x)
Tufted angioblastoma
Naczyniak płodowy kępkowy
Ogniska rozrostu naczyniaka widoczne są zarówno w skórze jak i w tkance podskórnej. Półksiężycowate naczynia limfatyczne otaczają zraziki naczyniaka krwionośnego.
Angioblastoma foetale (10x)
Tufted angioblastoma
Naczyniak płodowy kępkowy
Gniazda naczyniaka rozrastają sie w tkance tłuszczowej. Światła naczyń są słabo widoczne, co sprawia wrażenie guza litego.
Haemangioma epithelioides (10 x)
Epithelioid haemangioma or angiolymphoid hyperplasia with eosinophilia
Naczyniak nabłonkowatokomórkowy
Dookoła naczyń krwionośnych, w których śródbłonek przybiera wygląd komórek nabłonkowatych, obserwuje się obfite nacieki z granulocytów kwasochłonnych, obojętnochłonnych i limfocytów.
Haemangioma epithelioides (20 x)
Epithelioid haemangioma or angiolymphoid hyperplasia with eosinophilia
Naczyniak nabłonkowatokomórkowy
Nacieki z limfocytów i granulocytów są rozsiane wokół komórek nabłonkowatych będących zmienionymi śródbłonkami naczyniowymi.
Angioleiomyoma (2x)
Angioleiomyoma
Naczyniakomięśniak gładkokomórkowy
Guz jest wyraźnie odgraniczony od otaczającej skóry i tkanki podskórnej.
Angioleiomyoma (10x)
Angioleiomyoma
Naczyniakomięśniak gładkokomórkowy
Mięśnie gładkie otaczają koliście szczelinowate naczynia krwionośne tworzące ich ścianę.
Glomangioma (4 x)
Glomus tumor
Kłębczak
Komórki kłębczaka - którymi są prawdopodobnie zmodyfikowane komórki mięśniowe - otaczają cienkościenne, rozszerzone naczynia krwionośne albo tworzą wydłużone, nieregularne pasma.
Glomangioma (10 x)
Glomus tumor
Kłębczak
Komórki kłębczaka otaczające naczynia są wyraźnie oddalone od ich ściany.




 
 

Guzy półzłośliwe i złośliwe[edytuj]

Haemangioendothelioma retiforme (4 x)
Retiform haemangioendothelioma
Naczyniakośródbłoniak sieciowaty
Guz o niewielkiej złośliwości, przypomina nieco wewnątrznaczyniowego śródbłoniaka brodawkowatego (łac. angioendothelioma endovasculare papillare) (tzw. guz Dąbskiej, ang. Dabska tumor). Utworzony jest przez cienkościenne, nieregularne szczeliny naczyniowe otoczone włóknistym zrębem.
Haemangioendothelioma retiforme (20 x)
Retiform haemangioendothelioma
Naczyniakośródbłoniak sieciowaty
Szczeliny naczyniowe, otoczone włoknistym zrębem, są wysłane pączkujacymi, podobnymi do hufnali, dużymi komórkami śródbłonka. Z tego powodu guz ten bywa nazywany (ang.) hobnail haemangioma. Inną nazwą ang. jest targetoid haemangioma.
Haemangiopericytoma (10 x)
Haemangiopericytoma
Obłoniak
Guz o niejasnej histogenezie, gdyż istnienie nowotworów wywodzących się z przydanki (pericytów) jest sprawą kontrowersyjną. Rozrost dotyczy wrzecionowatych komórek układających się promieniście wokół szczelinowatych naczyń, których ułożenie porównywane jest do "jelenich rogów" (ang. staghorn pattern).
Haemangiopericytoma (10 x)
Haemangiopericytoma
Obłoniak
Guz o niejasnej histogenezie, gdyż istnienie nowotworów wywodzących się z przydanki (pericytów) jest sprawą kontrowersyjną. Rozrost dotyczy wrzecionowatych komórek układających się promieniście wokół szczelinowatych naczyń.
Haemangiopericytoma (4 x)
Haemangiopericytoma
Obłoniak
W przypadkach o mało wyraźnym obrazie przekrojów naczyń, przydatne jest srebrzenie włókien retikulinowych, ujawniające ich zarysy (impregnacja solami srebra wg Gomoriego)
Haemangiopericytoma (20 x)
Haemangiopericytoma
Obłoniak
Komórki tego nowotworu rozchodzą się promieniście od świateł drobnych naczyń, ale nie łączą się ze śródbłonkami. Mają kształty wrzecionowate, duże nadbarwliwe jądra, figury mitotyczne są spotykane, ale nie są liczne.
Sarcoma Kaposi, stadium maculosum (4x)
Kaposi sarcoma, patch stage
Mięsak Kaposiego, okres plamisty
Wczesny okres tego mięsaka ma obraz histologiczny mało charakterystyczny. Obserwuje się chaotyczny rozrost drobnych naczyń i okołonaczyniowych komórek łącznotkankowych w warstwie brodawkowatej skóry właściwej. W obszarze nacieku widoczne ziarna hemosyderyny.
Sarcoma Kaposi, stadium maculosum (10x)
Kaposi sarcoma, patch stage
Mięsak Kaposiego, okres plamisty
Wczesny okres tego mięsaka ma obraz histologiczny mało charakterystyczny. Obserwuje się chaotyczny rozrost drobnych naczyń i okołonaczyniowych komórek łącznotkankowych w warstwie brodawkowatej skóry właściwej. W obszarze nacieku widoczne ziarna hemosyderyny.
Sarcoma Kaposi, stadium lammellare (4x)
Kaposi sarcoma, plaque stage
Mięsak Kaposiego, okres tarczkowy
Rozrastające się naczynia i mezenchymalne komórki okołonaczyniowe tworzą stwardniały naciek w powierzchownych warstwach skóry.
Sarcoma Kaposi, stadium lammellare (4x)
Kaposi sarcoma, plaque stage
Mięsak Kaposiego, okres tarczkowy
Rozrastające sie naczynia, widoczne na mikrofotografii mają chaotyczny układ i są rozdzielone łącznotkankowymi komórkami okołonaczyniowymi. Odczyn immunohistochemiczny na aktynę mięśni gładkich (SMA) ujawnia zarysy naczyń (odczyn immunohistochemiczny z użyciem DAB).
Sarcoma Kaposi, stadium nodulare (2x)
Kaposi sarcoma, nodular stage
Mięsak Kaposiego, okres guzkowy
Masywny rozrost naczyń i komórek okołonaczyniowych wyraźnie odcina się od skolagenizowanej tkanki łącznej skóry.
Sarcoma Kaposi, stadium nodulare (20x)
Kaposi sarcoma, nodular stage
Mięsak Kaposiego, okres guzkowy
W rozroście nowotworowym mięsaka biorą udział zarówno atypowe komórki śródbłonkowe, wpuklajace sie do światła naczyń jak i wrzecionowate komórki okołonaczyniowe typu histiocytów i fibroblastów.
Angiosarcoma endotheliale (20x)
Angiosarcoma, endothelial type
Mięsak naczyniowy albo śródbłoniak złośliwy
Szczeliny naczyniowe są szerokie, wypełnione dużymi, nieforemnymi atypowymi komórkami śródbłonkowymi, które znajdują się także poza naczyniami.
Angiosarcoma endotheliale (20x)
Angiosarcoma, endothelial type
Mięsak naczyniowy albo śródbłoniak złośliwy
W świetle naczyń poza złuszczającymi się komórkami śródbłonka widoczne są także składniki komórkowe krwi.
Angiosarcoma epithelioides (40x)
Angiosarcoma, epithelioid type
Mięsak naczyniowy nabłonkowatokomórkowy
Szczeliny naczyniowe są szerokie, wypełnione dużymi, nieforemnymi atypowymi komórkami śródbłonkowymi, które znajdują się także poza naczyniami.
Angiosarcoma epithelioides (40x)
Angiosarcoma, epithelioid type
Mięsak naczyniowy nabłonkowatokomórkowy
Na mikrofotografii widoczne są nieregularne, szczelinowate przestrzenie naczyniowe wysłane obrzmiałym śródbłonkiem, którego komórki mają jasną, obfitą cytoplazę i pęcherzykowate jądra. Widoczne są atypowe mitozy.




 
 

Guzy naczyń chłonnych[edytuj]

Guzy łagodne[edytuj]

Lymphangioma circumscriptum (4 x)
Lymphangioma circumscriptum
Odgraniczony naczyniak chłonny jamisty
Rozrosty naczyń chłonnych tworzą się na ograniczonej przestrzeni, często uwypuklonej w postaci brodawki lub guzka. Mogą być one wieloogniskowe.
Lymphangioma circumscriptum (4 x)
Lymphangioma circumscriptum
Odgraniczony naczyniak chłonny jamisty
Naczyniak dotyczy tylko warstwy brodawkowatej skóry, a naczynia są bardzo znacznie rozszerzone.
Lymphangioma cavernosum (2x)
Cavernous lymphangioma
Naczyniak chłonny jamisty
Nieregularne, szczelinowate naczynia chłonne znajdują się w skórze właściwej.
Lymphangioma cavernosum (4x)
Cavernous lymphangioma
Naczyniak chłonny jamisty
Szczeliny naczyniowe wysłane są bardzo małymi, płaskimi komórkami lub nie posiadają wcale wyściółki śródbłonkowej.




 
 

Guzy półzłośliwe i złośliwe[edytuj]

Lymphangioma proliferans (4x)
Proliferating lymphangioma
Naczyniak chłonny proliferujący
W rzadkich przypadkach dochodzi do wyraźnej proliferacji komórek śródbłonkowych w łączących się ze sobą, porozszerzanych przestrzeniach chłonnych.
Lymphangioma proliferans (20x)
Proliferating lymphangioma
Naczyniak chłonny proliferujący
W rzadkich przypadkach dochodzi do wyraźnej proliferacji komórek śródbłonkowych w łączących się ze sobą, porozszerzanych przestrzeniach chłonnych.
Angiosarcoma (20x)
Angiosarcoma
Mięsak naczyniowy
Guz ten może mieć bardzo różny obraz histopatologiczny w zależności od miejsca pobrania wycinka. Na mikrofotografiach tworzy on gąszcz szczelin naczyniowych, do których wpuklają się atypowe komórki śródbłonka.
Angiosarcoma (40x)
Angiosarcoma
Mięsak naczyniowy
W świetle przestrzeni naczyniowych nie ma erytrocytów. Dlatego trudne jest odróżnienie mięsaka naczyniowego krwionośnego (łac., ang. haemangiosarcoma) od miesaka naczyniowego limfatycznego (łac., ang. lymphangiosarcoma).




 
 

Guzy włóknisto-histiocytarne[edytuj]

Guzy łagodne[edytuj]

Acrochordon (fibroma molle) (2x)
Acrochordon (skin tag)
Polip włóknisto-nabłonkowy (brodawka miękka skóry)
Zmiana uszypułowana, pokryta naskórkiem o różnej grubości. Zasadniczą część guza stanowi tkanka łączna włóknista z licznymi naczyniami a czasem z tkanką tłuszczową.
Fibroma keloides (10x)
Keloid
Keloid
Istotnym składnikiem guza są bardzo grube, zeszkliwiałe włókna kolagenowe, między którymi widnieją fibroblasty.
Fibroma pleomorphicum (4x)
Pleomorphic fibroma
Włókniak polimorficzny
W ubogokomórkowej tkance łącznej włóknistej widnieją nieregularnie rozmieszczone, atypowe, różnokształtne i nadbarwliwe jądra fibroblastów.
Fibroma pleomorphicum (20x)
Pleomorphic fibroma
Włókniak polimorficzny
W ubogokomórkowej tkance łącznej włóknistej widnieją nieregularnie rozmieszczone, atypowe, różnokształtne i nadbarwliwe jądra fibroblastów.
Collagenoma storeaforme (fibroma sclerosans) (10x)
Storiform collagenoma
Włókniak kolagenowy plecionkowaty
Fibroblasty są nieliczne i rozmieszczone pomiędzy "wiatraczkowato' ukształtowanymi pasmami kolagenu, co przypomina słomianą plecionkę. Uważa się, że jest to zanikowa forma włókniaka, utworzonego z krótkich wiązek kolagenu.
Collagenoma storeaforme (fibroma sclerosans) (10x)
Storiform collagenoma
Włókniak kolagenowy plecionkowaty
W barwieniu trójbarwnym tkanki łacznej widoczne są grube lecz krótkie, przeplatające się ze sobą włókna kolagenowe (niebieskie). (barwienie trójbarwne wg Mallory'ego).
Elastofibroma (10x)
Elastofibroma
Włókniak sprężystowłóknisty
Ubogokomórkowy guz składający się ze szkliwiejacego kolagenu oraz grubych, krzyżujących się włókien sprężystych.
Elastofibroma (10x)
Elastofibroma
Włókniak sprężystowłóknisty
W barwieniu orceiną widoczne są zbite i zgrubiałe włókna sprężyste o brunatnej barwie (barwienie orceiną i hematoksyliną).
Cicatrix hypertrophica (10x)
Hypertrophic cicatrix
Blizna przerośnięta
Fibroblasty rozrastają się równolegle do powierzchni skóry, a naskórek ulega wygładzeniu (bez wpukleń międzybrodawkowych).
Fibromatosis desmoides (10x)
Desmoid fibromatosis
Włókniakowatość desmoidalna albo włókniec
Ten rodzaj rozrostu włókniakowego ma różne formy kliniczne i rozmaitą lokalizację. Jedną z częstszych są powłoki brzucha, z których pochodzi guz widoczny na mikrofotografii. Guz może być bogatokomórkowy z licznymi włóknami kolagenowymi oraz może naciekać otoczenie. Jądra komórkowe są wydłużone, a mitozy bardzo nieliczne.
Dermatomyofibroma solitare (4x)
Solitary myofibroma
Włókniakomięśniak skóry odosobniony
Nowotwór jest zbudowany z krzyżujących się pasm łącznotkankowych i mięśniowych. W naskórku pojawiają się rozrosty akantotyczne i/lub rzekomoadneksoblastyczne.
Dermatomyofibroma solitare (4x)
Solitary myofibroma
Włókniakomięśniak skóry odosobniony
Nowotwór jest zbudowany z krzyżujących się pasm łącznotkankowych i mięśniowych.
Dermatomyofibroma solitare (4x)
Solitary myofibroma
Włókniakomięśniak skóry odosobniony
Podłużne włókna zbudowane są z mięśni gładkich, a pomiędzy nimi widnieją włókna kolagenowe.
Dermatomyofibroma solitare (4x)
Solitary myofibroma
Włókniakomięśniak skóry odosobniony
Włókna mięśniowe ujawnia wyraźnie odczyn na aktynę mięsni gładkich (ang. smooth muscle actin - SMA). Pomiędzy nimi widoczne poprzeczne przekroje włókien kolagenowych (odczyn immunohistochemiczny z wykorzystaniem DAB).
Histiocytoma fibrosum (dermatofibroma) (10x)
Fibrous histiocytoma (dermatofibroma)
Włókniak twardy albo histiocytarny
Naskórek nad włókniakiem jest nieregularnie zgrubiały, a jego warstwa podstawna przebarwiona melaniną. Strefa bezpośrednio pod naskórkiem nie jest zajmowana przez rozrost guza.
Histiocytoma fibrosum (dermatofibroma) (10x)
Fibrous histiocytoma (dermatofibroma)
Włókniak twardy albo histiocytarny
Rozrosty rzekomoadneksoblastyczne naskórka nad włókniakiem.
Histiocytoma fibrosum (dermatofibroma) (4x)
Fibrous histiocytoma (dermatofibroma)
Włókniak twardy albo histiocytarny
Skóra właściwa jest przerośnięta przez gęsto ułożone fibrocyty i histiocyty. Naskórek akantotycznie zgrubiały.
Histiocytoma fibrosum (dermatofibroma) (10x)
Fibrous histiocytoma (dermatofibroma)
Gęste nacieki fibro-histiocytarne otaczają liczne naczynia krwionośne (dawna nazwa guza to "naczyniak twardniejacy" - łac. haemangioma sclerosans)
Histiocytoma fibrosum aneurysmaticum (10x)
Fibrous histiocytoma (aneurysmatic type)
Tętniakowaty włókniak twardy
Pomiędzy rozrastajacymi się komórkami guza są widoczne zatoki naczyniowe (często bez wyściółki śródbłonkowej), wypełnione krwią. Obok widoczne są złogi hemosyderyny.
Histiocytoma fibrosum aneurysmaticum (20x)
Fibrous histiocytoma (aneurysmatic type)
Tętniakowaty włókniak twardy
Pomiędzy rozrastajacymi się komórkami guza są widoczne zatoki naczyniowe (często bez wyściółki śródbłonkowej), wypełnione krwią. Obok widoczne są złogi hemosyderyny.
Histiocytoma fibrosum lipoides (10x)
Lipoidised fibrous histiocytoma
Włókniak histiocytarny z komórek żółtakowych
Jest to rzadka odmiana włokniaka skóry, zdominowana przez histiocyty obładowane substancjami lipidowymi. Na mikrofotografii widać zarówno komórki zółtakowe jak i przestrzenie po wypłukanych kryształach kwasów tłuszczowych.
Histiocytoma fibrosum lipoides (20x)
Lipoidised fibrous histiocytoma
Włókniak histiocytarny z komórek żółtakowych
Na mikrofotografii dominują "kostkowe" (ang. ankle-type) histiocyty zawierające w cytoplazmie lipidy.
Histiocytoma fibrosum epithelioides (20x)
Fibrous histiocytoma (epitheloid type)
Włókniak twardy nabłonkowatokomórkowy
Komórki tego rzadko występującego guza mają obfitą cytoplazmę i mogą przypominać komórki nabłonkowe lub komórki znamienia melanocytarnego typu Spitz.
Histiocytoma fibrosum epithelioides (20x)
Fibrous histiocytoma (epitheloid type)
Włókniak twardy nabłonkowatokomórkowy
W diagnostyce różnicowej przydatne są odczyny immunohistochemiczne: na mikrofotografii widoczny dodatni odczyn na wimentynę, natomiast reakcja na białko S 100p jest ujemna (odczyn immunohistochemiczny z użyciem DAB).
Histiocytoma fibrosum xanthocellulare (10x)
Fibrous histiocytoma (xanthocellular type)
Włókniak twardy z komórkami żółtakowymi
Część guza jest podobna do ziarniniaka żółtakowego młodzieńczego (łac. xanthogranuloma iuvenile), zawierając zarówno komórki żółtakowe jak i komórki olbrzymie typu Toutona.
Xanthogranuloma iuvenile (10x)
Juvenile xanthogranuloma
Ziarniniak żółtakowy młodzieńczy
Mała grudka utworzona przez histiocyty różnego typu. w tym liczne komórki wielojądrowe typu Toutona i limfocyty. Komórki typu Toutona mogą wykazywać brzeżną wakuolizację oraz obwodowe przejaśnienie (tzw. halo).
Histiocytoma fibrosum atypicum (10x)
Atypical (pseudosacomatous) fibrous histiocytoma
Atypowy włókniak twardy
Utkanie guza składa się głównie z atypowych histiocytów (w tym komórek ksantomatycznych i olbrzymich komórek wielojądrowych) oraz z wiązek fibroblastów o chaotycznym układzie. Często można spostrzec mitozy.
Histiocytoma fibrosum atypicum (10x)
Atypical (pseudosacomatous) fibrous histiocytoma
Atypowy włókniak twardy
Utkanie guza składa się głównie z atypowych histiocytów (w tym komórek ksantomatycznych i olbrzymich komórek wielojądrowych) oraz z wiązek fibroblastów o chaotycznym układzie. Często można spostrzec mitozy.
Reticulohistiocytoma (20x)
Reticulohistiocytoma
Guz z komórek histio-monocytarnych
Guz zawiera komórki pochodzenia siateczkowego (jedno- i wielojądrowe) oraz komórki limfoidalne. Może zawierać liczne naczynia krwionośne.
Reticulohistiocytoma (20x)
Reticulohistiocytoma
Guz z komórek histio-monocytarnych
Guz zawiera komórki pochodzenia siateczkowego (jedno- i wielojądrowe) oraz komórki limfoidalne. Może zawierać liczne naczynia krwionośne.
Fibroxanthoma atypicum (10x)
Atypical fibroxanthoma
Atypowy żółtak włóknisty
Guz jest zwykle dobrze odgraniczony i nie nacieka głębiej położonych tkanek.
Fibroxanthoma atypicum (20x)
Atypical fibroxanthoma
Atypowy żółtak włóknisty
Komórki tworzące ten niezłośliwy guz są niezwykle polimorficzne.
Fibroxanthoma atypicum (10x)
Atypical fibroxanthoma
Atypowy żółtak włóknisty
Mikrofotografia ilustruje bardzo duży polimorfizm tego niezłośliwego nowotworu.
Fibroxanthoma atypicum (20x)
Atypical fibroxanthoma
Atypowy żółtak włóknisty
Wśród komórek tego guza spotyka się małe histiocyty oraz komórki olbrzymie o nadbarwliwym, niekształtnym jądrze i piankowatej cytoplazmie. Część komórek ma kształty wrzecionowate.
Histiocytoma fibrosum atypicum (4x)
Atypical fibrous histiocytoma
Atypowy włókniak twardy
Jest to bogatokomórkowa odmiana włokniaka histiocytarnego, zbudowana z komórek fibrohistiocytarnych z rozsianymi postaciami atypowymi (łac. macro- et hypernucleosis).
Histiocytoma fibrosum atypicum (10x)
Atypical fibrous histiocytoma
Atypowy włókniak twardy
Jest to bogatokomórkowa odmiana włokniaka histiocytarnego, zbudowana z komórek fibrohistiocytarnych z rozsianymi postaciami atypowymi (łac. macro- et hypernucleosis).




 
 

Nowotwory półzłośliwe i złośliwe[edytuj]

Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (10x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP )
Włókniakomięsak guzowaty
Guz rozrasta się w skórze, dochodząc do naskórka.
Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (4x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP)
Włókniakomięsak guzowaty
Guz rozrasta się w skórze, naciekając w miarę rozwoju tkankę podskórną. Mimo tego jest to nowotwór zwykle o złośliwości miejscowej, rzadko dający przerzuty odległe.
Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (4x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP)
Włókniakomięsak guzowaty
Utkanie guza jest zwykle monotonne i utworzone przez splatające się ze sobą krótsze lub dłuższe wiązki fibroblastów (ang. plexiform structures)
Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (20x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP)
Włókniakomięsak guzowaty
Poszczególne wiązki nowotworowych fibroblastów tworzą struktury "wiatraczkowate", których część centralną stanowią komórki z obfitą cytoplazmą.
Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (10x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP)
Włókniakomięsak guzowaty
W wielu przypadkach utkanie mięsaka stanowią dłuższe wiązki fibroblastów, nie tworzące układu plecionki. W dolnej części mikrofotografii widoczne złogi hemosyderyny.
Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (20x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP)
Włókniakomięsak guzowaty
PW wielu przypadkach utkanie mięsaka stanowią dłuższe wiązki fibroblastów, nie tworzące układu plecionki.
Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (20x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP)
Włókniakomięsak guzowaty
Niektóre włókniakomięsaki o utkaniu krótkowiazkowym zbudowane są zarówno z fibroblastów jak i z histiocytów.
Dermatofibrosarcoma protuberans et recidivans (40x)
Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP)
Włókniakomięsak guzowaty
Niektóre włókniakomięsaki o utkaniu krótkowiazkowym zbudowane są zarówno z fibroblastów jak i z histiocytów.
Myofibrosarcoma (10x)
Myoid dermatofibrosarcoma
Włókniakomięsak mięśniopodobny
Guz ten może być odmianą włókniakomięsaka guzowatego, lub naciekać skórę wtórnie, wywodząc się często z tkanek otaczajacych stawy ręki.
Myofibrosarcoma (20x)
Myoid dermatofibrosarcoma
Włókniakomięsak mięśniopodobny
Wiązki wrzecionowatych komórek wykazują dodatni odczyn na aktynę mięśni gładkich (ang. smooth muscle actin, SMA)
Fibrosarcoma (10x)
Fibrosarcoma
Włókniakomięsak
Guz zazwyczaj rozwija się w tkankach miękkich i nacieka skórę wtórnie (na zdjęciu widać owrzodzenie).
Fibrosarcoma (20x)
Fibrosarcoma
Włókniakomięsak
Rozrastające się atypowe fibroblasty tworzą nieregularne, krzyżujące się ze sobą pasma.
Fibrohistiocytoma malignum (varietas fibroblasticum) (4x)
Malignant fibrohistiocytoma (MFH) (fibroblastic variant)
Włókniakomięsak histiocytarny (odmiana fibroblastyczna)
Fibrohistiocytoma malignum (varietas fibroblasticum) (10x)
Malignant fibrohistiocytoma (MFH) (fibroblastic variant)
Włókniakomięsak histiocytarny (odmiana fibroblastyczna)
Fibrohistiocytoma malignum (varietas myxoides) (10x)
Malignant fibrohistiocytoma (MFH) (myxoid variant)
Włókniakomięsak histiocytarny (odmiana śluzakowata)
Fibrohistiocytoma malignum (varietas myxoides) (20x)
Malignant fibrohistiocytoma (MFH) (myxoid variant)
Włókniakomięsak histiocytarny (odmiana śluzakowata)
Fibrohistiocytoma malignum (varietas gigantocellularis) (10x)
Malignant fibrohistiocytoma (MFH) (giant cell variant)
Włókniakomięsak histiocytarny (odmiana olbrzymiokomórkowa)
Fibrohistiocytoma malignum (varietas gigantocellularis) (20x)
Malignant fibrohistiocytoma (MFH) (giant cell variant)
Włókniakomięsak histiocytarny (odmiana olbrzymiokomórkowa)




 
 

Guzy adipocytarne[edytuj]

Guzy łagodne[edytuj]

Lipoma (4 x)
Lipoma
Tłuszczak
Guz najczęściej rozwija się w tkance podskórnej, jest zwykle utworzony przez zraziki adipocytów jednakowej wielkości, porozdzielane przez naczynia włosowate.
Lipoma (10 x)
Lipoma
Tłuszczak
Guz najczęściej rozwija się w tkance podskórnej, jest zwykle utworzony przez zraziki adipocytów jednakowej wielkości, porozdzielane przez naczynia włosowate.
Lipomatosis dermalis (4x)
Dermal lipomatosis
Tłuszczakowatość skóry
Małe, nieregularne zraziki tkanki tłuszczowej mogą występować we wszystkich warstwach skóry właściwej. Często towarzyszą im rozrosty naczyń krwionośnych.
Lipomatosis dermalis (10x)
Dermal lipomatosis
Tłuszczakowatość skóry
Małe nieregularne zraziki tkanki tłuszczowej mogą występować we wszystkich warstwach skóry właściwej. Często towarzyszą im rozrosty naczyń krwionośnych.
Lipoma dermale pendulum (2x)
Lipomatous dermal polyp
Tłuszczak polipowaty (uszypułowany)
Uszypułowane brodawki skóry mogą zawierać tkankę tłuszczową otoczoną włóknistą tkanką łączną.
Lipoma dermale pendulum (10x)
Lipomatous dermal polyp
Tłuszczak polipowaty (uszypułowany)
Na obrzeżu brodawki są widoczne zmiany w naskórku (epidermolysis) często występujace w zaburzeniach rozwojowych skóry.
Angiolipoma (4x)
Angiolipoma
Naczyniakotłuszczak
Skupiska adipocytów porozdzielane są przez małe naczynia krwionośne.
Angiolipoma (4x)
Angiolipoma
Naczyniakotłuszczak
Skupiska adipocytów porozdzielane są przez małe naczynia krwionośne.
Lipoadenoma (4x)
Lipoadenoma
Gruczolakotłuszczak
Jest to rzadka odmiana gruczolaka apokrynowego. Pomiędzy nabłonkowymi pasmami gruczolaka (typu guza mieszanego apokrynowego, łac. tumor mixtus apocrinalis) rozrasta się tkanka łaczna i tłuszczowa.
Lipoadenoma (10x)
Lipoadenoma
Gruczolakotłuszczak
Jest to rzadka odmiana gruczolaka apokrynowego. Pomiędzy nabłonkowymi pasmami gruczolaka (typu guza mieszanego apokrynowego, łac. tumor mixtus apocrinalis) rozrasta się tkanka łaczna i tłuszczowa.
Hibernoma(10x)
Hibernoma
Zimowiak
Zraziki nowotworu składają się z komórek zawierających w kwasochłonnej cytoplazmie drobne kropelki tłuszczu. Obraz mikroskopowy przypomina tkankę tłuszczową brunatną zwierząt lub płodową tkankę tłuszczową u ludzi.
Hibernoma(20x)
Hibernoma
Zimowiak
Zraziki nowotworu składają się z komórek zawierających w kwasochłonnej cytoplazmie drobne kropelki tłuszczu. Obraz mikroskopowy przypomina tkankę tłuszczową brunatną zwierząt lub płodową tkankę tłuszczową u ludzi.
Lipoma pleomorphicum (vel atypicum) (10x)
Pleomorphic lipoma
Tłuszczak wielopostaciowy (pleomorficzny)
Guz składa się z różnej wielkości adipocytów porozdzielanych tkanką łączną. Ze względu na obecność atypowych lipoblastów bywa niekiedy określany mianem "wysoko zróżnicowanego tłuszczakomięsaka" (ang. well differentiated lipoma-like liposarcoma).
Lipoma pleomorphicum (vel atypicum) (20x)
Pleomorphic lipoma
Tłuszczak wielopostaciowy (pleomorficzny)
Obok dużych adipocytów widoczne są także lipoblasty, czasami wielojądrowe (tzw. floret giant cells).




 
 

Nowotwory półzłośliwe i złośliwe[edytuj]

Lipoblastoma(10x)
Lipoblastoma
Lipoblastoma
Jest to rzadko występujący guz u dzieci. Utworzony przez mieszaninę różnej wielkości adipocytów, wśród których rozsiane są lipoblasty (niekiedy kilkujądrowe), czasem zawierające liczne wodniczki.
Lipoblastoma(20x)
Lipoblastoma
Lipoblastoma
Jest to rzadko występujący guz u dzieci. Utworzony przez mieszaninę różnej wielkości adipocytów, wśród których rozsiane są lipoblasty (niekiedy kilkujądrowe), czasem zawierające liczne wodniczki.
Lipoblastoma(40x)
Lipoblastoma
Lipoblastoma
W niektórych obszarach zróżnicowanie części komórek w kierunku lipoblastów może być słabo zaznaczone.
Lipoblastoma(40x)
Lipoblastoma
Lipoblastoma
Guz wykazuje niewielką aktywność proliferacyjną, tak jak w tym miejscu w którym dwie komórki wykazują dodatni odczyn z Ki67. Odczyn immunohistochemiczny z Ki67 z użyciem DAB.
Lipoblastoma(20x)
Lipoblastoma
Lipoblastoma
Guz nacieka miejscowo i powoduje wznowy (naciekanie powięzi przedramienia u trzyletniego dziecka)
Lipoblastoma(20x)
Lipoblastoma
Lipoblastoma
Guz nacieka miejscowo i powoduje wznowy (naciekanie mięśni przedramienia u trzyletniego dziecka)
Liposarcoma myxoides(10x)
Myxoid liposarcoma
Tłuszczakomięsak śluzowaty
Guz jest utworzony przez atypowe lipoblasty, czasem wielojądrowe, nieregularnie rozsiane w śluzowato zmienionym podścielisku, w którym widać porozsuwane włókna kolagenowe.
Liposarcoma myxoides(10x)
Myxoid liposarcoma
Tłuszczakomięsak śluzowaty
Guz jest utworzony przez atypowe lipoblasty, czasem wielojądrowe, nieregularnie rozsiane w śluzowato zmienionym podścielisku, w którym widać liczne, drobne naczynia krwionośne.
Liposarcoma myxoides, varietas adipocytica (4x)
Myxoid liposarcoma, adipocytic type
Tłuszczakomięsak śluzowaty, odmiana adipocytarna
Wśród rozsianych, na ogół drobnych komórek mięsaka widać liczne komórki przypominające dojrzałe adipocyty.
Liposarcoma myxoides, varietas adipocytica (10x)
Myxoid liposarcoma, adipocytic type
Tłuszczakomięsak śluzowaty, odmiana adipocytarna
Wśród rozsianych, na ogół drobnych komórek miesaka widać liczne komórki przypominające dojrzałe adipocyty.
Liposarcoma myxoides, varietas lipoblastica (10x)
Myxoid liposarcoma, lipoblastic type
Tłuszczakomięsak śluzowaty, odmiana lipoblastyczna
Większość komórek miesaka to atypowe, często wielowodniczkowe lipoblasty z dziwacznymi jądrami, które mogą być mnogie
Liposarcoma myxoides, varietas lipoblastica (20x)
Myxoid liposarcoma, lipoblastic type
Tłuszczakomięsak śluzowaty, odmiana lipoblastyczna
Większość komórek mięsaka to atypowe, często wielowodniczkowe lipoblasty z dziwacznymi jądrami, które mogą być mnogie
Liposarcoma pleomorphicum (10x)
Pleomorphic liposarcoma
Tłuszczakomięsak wielopostaciowy
Lite ognisko atypowych lipoblastów. Niektóre z nich posiadają duże, silnie nadbarwliwe jądra. Cytoplazma bywa zwakuolizowana i zawiera tłuszcz.
Liposarcoma pleomorphicum (20x)
Pleomorphic liposarcoma
Tłuszczakomięsak wielopostaciowy
Lite ognisko atypowych lipoblastów. Niektóre z nich posiadają duże, silnie nadbarwliwe jądra. Cytoplazma bywa zwakuolizowana i zawiera tłuszcz.
Liposarcoma pleomorphicum (20x)
Pleomorphic liposarcoma
Tłuszczakomięsak wielopostaciowy
W tej odmianie tłuszczakomięsaka dominują drobne komórki wrzecionowate. Atypowe lipoblasty są mniej liczne.
Liposarcoma pleomorphicum (20x)
Pleomorphic liposarcoma
Tłuszczakomięsak wielopostaciowy
Skupisko dużych, atypowych komórek z obfitą cytoplazmą zawierającą tłuszcz. Jądra tych komórek charakteryzują się dyskariozą i dużymi jąderkami.




 
 




 
 

PODSTAWOWA BIBLIOGRAFIA[edytuj]

  1. Pascual Abenoza, A.Bernard Ackerman: Neoplasms with Eccrine Differentiation, Lippincott Williams and Wilkins, 1990, ISBN 9780812112368
  2. A. Bernard Ackerman, Pierre A. de Viragh, Nidhi Chongchitnant: Neoplasms with Follicular Differentiation, Lea&Febiger, Philadelphia, 1993, ISBN 9780812115420
  3. A. Bernard Ackerman, J. L. Troy, L.B. Rosen, S. Jerasutus, C.R. White jr. ,D.F. King: Differential Diagnosis in Dermatopathology vol. II, Lea&Febiger, Philadelphia, 1988
  4. Bernard A. Cohen, Christoph U. Lehmann, Shahbaz Ahmad Janjua, Gregory Hosler, Muhammad Waseem (editors) Dermatology Image Atlas Dermatlas.org, Johns Hopkins University, 2000-2011 (http://dermatlas.med.jhmi.edu/derm/)
  5. David E Elder: Precursors to melanoma and their mimics: nevi of special sites, Modern Pathology, 2006, 19: S4–S20 (http://www.nature.com/modpathol/journal/v19/n2s/pdf/3800515a.pdf)
  6. Philip E LeBoit, Gunter Burg, David Weedon, Alain Sarasin (red.): Pathology and Genetics of Skin Tumours (IARC WHO Classification of Tumours Series), World Health Organization, 2006, ISBN 9789283224143.
  7. Phillip H. McKee: Atlas patologii skóry wyd I pol, pod red. Anastazego Omuleckiego, Urban&Partner, Wrocław, 2003, ISBN 83-87944-44-0
  8. Phillip H. McKee, Eduardo Calonje, Scott R. Granter: Pathology of the Skin with Clinical Correlations Elsevier Limited, 2008, ISBN 9780323036726
  9. Phillip H. McKee, Eduardo Calonje: Diagnostic Atlas of Melanocytic Pathology, Elsevier Inc., 2009, ISBN 978-0-323-04813-2
  10. Luis Requena, Hiromaro Kiryu, A. Bernard Ackerman: Neoplasms with Apocrine Differentiation, Lippincott-Raven, 1997, ISBN 978-0397587933
  11. Charles G. Steffen, A.Bernard Ackerman: Neoplasms with Sebaceous Differentiation, Lippincott Williams and Wilkins, 1994, ISBN 9780812114591
  12. Leszek Woźniak, Iwona Giryn: Atlas histopatologii skóry. Wydawnictwo PZWL, Warszawa, 1987, ISBN 83-200-1024-1
  13. Leszek Woźniak, Krzysztof W. Zieliński: Nowotwory melanocytarne skóry. Atlas i leksykon histopatologicznych określeń diagnostycznych. Wydawnictwo Olympus-Poland, Warszawa, 2001, ISBN 83-915159-0-7