Przyczyny upadku Polski w XVIII wieku sięgają już czasów dynastii Jagiellonów, a konkretnie Kazimierza Jagiellończyka, który wydał jeden dekret dający dość dużo szlachcie. Drugą przyczyną, dla której K. Jagiellończyk wydał ten dekret, była próba zmotywowania szlachciców do walki.
W roku 1505 szlachta ograniczyła króla wydając konstytucję "Nihil novi" czyli "Nic nowego", która właściwie dała maximum uprawnień szlachcie - bez zgody szlachciców, król w państwie nie mógł nic zrobić. Właśnie ta konstytucja zakończyła proces kształtowania się demokracji szlacheckiej.
