Pszczelarstwo/Produkty/Miód koniczynowy

Pochodzenie

Miód koniczynowy powstaje z nektaru kwiatów koniczyny, szczególnie białej koniczyny (Trifolium repens) oraz z nostrzyka (Melilotus). Głównymi producentami miodu koniczynowego są Kanada, Nowa Zelandia i Argentyna. W Europie pozyskiwany jest w niewielkich ilościach. W spektrum pyłkowym 80% stanowi pyłek koniczyny, poza nim często występujące pyłki pochodzą z lipy, roślin kapustowatych (Brassicaceae) i chabra (Centaurea).

Właściwości

Miód koniczynowy ma łagodny smak z wyraźnym, niespotykanym w innych miodach, kwaskowatym posmakiem oraz aromatem. W stanie płynnym ma barwę słomkowo-żółtą i zapachem przpomina kwiaty koniczyny. Po skrystalizowaniu ma barwę jasnożółtą, smak bardzo słodki, łagodny, ale nieco mdły. Miód z koniczyny czerwonej jest jaśniejszy i długo pozostaje w stanie płynnym. Krystalizuje drobnoziarnisto i jednorodnie, po skrystalizowaniu jest prawie biały. Miody koniczynowe wykazują niską przewodność elektryczną (0,2 mS/cm).

Działanie

W → apiterapii miód koniczynowy jest ceniony ze względu na działanie wykrztuśne, uspakajające, moczopędne oraz przeciwzapalne. Stosuje się go w zapaleniu oskrzeli, biegunkach, wyczerpaniu nerwowym.