Rachunkowość/Czym jest rachunkowość?/Historia rachunkowości

Spis treści

Zalążkiem i przyczyną wykształcenia się nauki rachunkowości była potrzeba ewidencji różnych zjawisk. Potrzeba ta pojawiła się, aby wspomóc ludzką pamięć w postaci różnych zapisków i notatek. Pierwsze zapisy znane są już ze Starożytności, m.in. w Babilonii, Grecji czy Rzymie. Wielu historyków uważa właśnie zapiski z tamtych okresów za podstawę przyszłej księgowości.

Średniowiecze było przełomem w rozwoju rachunkowości. Związane to było przede wszystkim z dynamicznym rozwojem życia gospodarczego, przede wszystkim kupiectwa i bankierstwa. Od IX wieku rozwijał się handel włoskich miast: Genui, Wenecji i Florencji z innymi krajami śródziemnomorskimi, a także Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Bujny okres rozwoju rachunkowości datuje się na okres Wypraw Krzyżowych oraz rozwoju handlu w basenie Morza Śródziemnego pomiędzy Imperium Osmańskim a państwami-miastami włoskimi. Pomocne było również powstanie i rozwój pierwszych sieci banków (pierwszy bank powstał w Genui w 1406 roku – Bank św. Jerzego) w Europie.

Kolejnym impulsem do rozwoju księgowości był rozwój kolonializmu i związany z tym powstawanie spółek i kompani handlowych pomiędzy XVI a XVIII wiekiem. Najszybszy zaś i mający największy wpływ na rozwój dzisiejszej rachunkowości etap miał miejsce w XIX wieku wraz z rozwojem rewolucji przemysłowej na świecie i rozwojem teorii kapitalizmu.