Przejdź do zawartości

Pszczelarstwo/Produkty/Miód kasztanowy

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.



Miód kasztanowy (maronowy)

[edytuj]

Pochodzenie

[edytuj]

Miód kasztanowy pochodzi z nektaru i spadzi kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum) i kasztana jadalnego (Castanea sativa). Tradycyjnym rejonem produkcji miodu maronowego są Włochy i Francja. Niewielkie ilości są produkowane na południu Niemiec.

Właściwości

[edytuj]

Smak miodu kasztanowego z kasztanowca i kasztana jest specyficznie słodko-gorzki, a barwa intensywnie ciemnobrunatna. Podobnie jak miód akacjowy i miody spadziowe krystalizuje powoli. Miód kasztanowy ma niezwykle wysoką przewodność elektryczną wynoszącą ponad 1000 μs/cm[1].

Spożywanie miodu kasztanowego prawdopodobnie poprawia funkcjonowanie wątroby i woreczka żółciowego. Czasem mianem miodu kasztanowego (maronowego) określany jest miód obojętnego pochodzenia zmieszany z mączką maronową (jedna część obranych ze skórki, rozdrobnionych owoców kasztana jadalnego i trzy części miodu). Przy kuracji wątroby tym miodem Hildegarda z Bingen zaleca jego spożywanie 2-3 razy dziennie po jednej do dwóch łyżek stołowych przez okres miesiąca.

Bibliografia

[edytuj]
  1. Pechhacker, H, et al., Der natürliche Oxalsäuregehalt österreichischer Honige, Bienenvater 7/8, 2004