Przejdź do zawartości

Pszczelarstwo/Produkty/Miód z nektaru drzew owocowych

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.



Miód z nektaru drzew owocowych

[edytuj]

Pochodzenie

[edytuj]

Mianem miodu z nektaru drzew owocowych określa się miód powstały w sadach i ogrodach owocowych, przeważnie z nektaru jabłoni (Malus) i grusz (Prunus). [1]. Czyste miody tego gatunku o zawartości pyłków powyżej 60% są pozyskiwane tylko w dużych plantacjach drzew owocowych. Pozostałe pyłki w warunkach Europy Środkowej pochodzą z wierzby (Salix), rzepaku (Brassica) i mniszka (Taraxacum)[1].

Właściwości

[edytuj]

Miody z sadów owocowych mają delikatnie żółtą barwę i delikatny aromat.

Początkowo miody te zawierają stosunkowo dużo wody, ale późniejsze domieszki innych pożytków zagęszczają ich konsystencję. Charakteryzuje je niska przewodność elektryczna (0,2 mS/cm)[1].

Działanie

[edytuj]

Bibliografia

[edytuj]
  1. 1,0 1,1 1,2 Dustmann, J., Honigsorten-Bezeichnungen, Informacka Niemieckiego Związku Pszczelarskiego, 2005