Miejsca zerowe trójmianu kwadratowego
[edytuj]
miejsce zerowe funkcji kwadratowej
Dowód (informacje dodatkowe)
Wyjdźmy z postaci kanonicznej trójmianu, którą już wcześniej udowodniliśmy i przyrównajmy ją do zera, aby znaleźć miejsca zerowe:
Przyjrzyjmy się teraz podanej postaci. Po lewej stronie mamy wyrażenie nieujemne (bo: dowolna liczba (w nawiasie) podniesiona do kwadratu da nam liczbę nieujemną). Po prawej stronie mianownik wyrażenia jest zawsze dodatni (). Wszystko więc zależy od licznika. Rozpatrzmy wszystkie przypadki:
- 1. Gdy , to po prawej mamy wartość ujemną (iloraz dodatniej i ujemnej daje ujemną), a skoro po lewej mieliśmy wartość dodatnią - sprzeczność. Równość nie jest spełniona nigdy (w twierdzeniu: nie ma miejsc zerowych).
- 2. Gdy , wyrażenie po prawej stronie przyjmuje wartość zero, otrzymujemy:
- / Pierwiastkujemy obustronnie
- Jest to nasze miejsce zerowe. Zwróć uwagę, że jest to druga współrzędna wierzchołka paraboli funkcji (ponieważ by parabola miała jedno miejsce wspólne z osią OX to wierzchołek musi leżeć na tejże osi OX).
- 3. Gdy , otrzymujemy:
- / Pierwiastkujemy obustronnie i korzystamy z
- Rozwiązujemy równanie z wartością bezwzględną:
- Przypadek 1: dla - opuszczamy moduł bez zmiany znaku.
- Przypadek 2: dla - opuszczamy moduł ze zmianą znaku:
- więc, dla rozwiązaniami są oraz .
Równania kwadratowe - w skrócie
[edytuj]
- Wzory na miejsca zerowe
- dla 2 miejsca zerowe: ,
- dla 1 miejsce zerowe: ,
- dla miejsca zerowe nie istnieją.
- Metoda wyłączania wspólnego czynnika
- równanie postaci np.
- przekształcamy do , po czym rozwiązujemy: x=0 oraz (x+1) = 0.
- Wzory skróconego mnożenia
- np.
- np.
- Równanie dwukwadratowe
- równanie postaci rozwiązujemy metodą podstawiania,
- przy założeniu rozwiązujemy ,
- uzyskane pierwiastki , które spełniają założenie (tzn. musi być t>0) są pierwiastkami równania dwukwadratowego.
Przykłady - równania kwadratowe
[edytuj]
równanie kwadratowe, wyróżnik trójmianu kwadratowego
Rozwiąż równania:
- Przykład 1.
- Przykład 2.
- Przykład 3.
- Przykład 4.
- Przykład 5.
- Przykład 6.
- Przykład 7. (równanie dwukwadratowe)
- Przykład 8.
- Przykład 9. (równanie z modułem)
Każde równanie kwadratowe można rozwiązać wykorzystując wyróżnik trójmianu kwadratowego. W powyższym przykładzie współczynniki a, b oraz c wynoszą: .
Teraz, gdy już wyliczyliśmy deltę, korzystamy ze wzorów na pierwiastki trójmianu kwadratowego (miejsca zerowe).
Równanie ma więc dwa rozwiązania: i .
Powyższe równanie można również rozwiązać przy użyciu delty, gdzie . Aby jednak pokazać inne metody liczenia pierwiastków trójmianu, skorzystamy ze wzoru skróconego mnożenia:
Korzystamy z niego i zamieniamy trójmian na postać iloczynową:
Z tego miejsca już możemy zobaczyć pierwiastki (miejsca zerowe). Jeśli zamiast x podstawimy 2 lub -2, równanie się wyzeruje (sprawdź!). Więc rozwiązaniami są: 2 oraz -2.
Powyższe równanie rozwiążemy dwoma sposobami. Przez deltę oraz przez wzór skróconego mnożenia.
Pierwszy sposób - przez deltę:
Delta jest równa zeru, więc równanie ma jedno rozwiązanie:
Drugi sposób - przez wzór skróconego mnożenia:
Przyrównujemy w myślach i ...
Otrzymujemy:
Podobnie jak w poprzednim przykładzie, widzimy miejsca zerowe. Jeśli podstawimy za x cyfrę 3, równanie się wyzeruje. Rozwiązaniem jest więc 3.
Uwaga: rozwiązywanie metodą wzorów skróconego mnożenia ma przydatną zaletę - przyspiesza obliczanie miejsc zerowych, można je niemal znajdować 'w pamięci'. Niestety, nie wszystkie równania dają się rozwiązać tym sposobem (wówczas trzeba wrócić do rozwiązywania z użyciem delty).
Najpierw przenosimy wszystkie wyrazy na jedną stronę (aby mieć 0 po drugiej stronie) i je redukujemy:
Rozwiązaniami tego równania są liczby
Powyższy przykład rozwiążemy poprzez wyciągnięcie wspólnego czynnika przed nawias:
Powyższe równanie zachodzi gdy:
lub
Udało się nam więc wyznaczyć rozwiązania wyciągając x przed nawias i uzyskując 2 równania liniowe (których rozwiązania są rozwiązaniami naszego przykładu).
Pierwiastkami są więc liczby 0 oraz -2.
Uwaga: powyższy sposób rozumowania będzie niezbędny do rozkładania niektórych wielomianów na czynniki pierwsze. Taki sposób skraca także czas liczenia pierwiastków.
Policzmy deltę:
Wystarczy zauważyć, że - równanie nie ma więc rozwiązań.
Powyższe równanie jest równaniem stopnia czwartego i jest nazywane równaniem dwukwadratowym. Można je rozwiązać poprzez wstawienie pomocniczej zmiennej t.
Po podstawieniu otrzymamy następujące wyrażenie:
Tym sposobem, możemy rozwiązać pomocnicze równanie kwadratowe, a jego pierwiastki (o ile będą spełniały przyjęte założenie) będą też pierwiastkami równania dwukwadratowego.
Dalej rozwiązujemy, wyznaczając pierwiastki oraz .
Wyliczyliśmy wartości zmiennych pomocniczych. Jednak mamy policzyć wartość x. Wróćmy więc do równania (a jednośnie naszego założenia):
Jeśli podstawimy obliczone wcześniej wartości, będziemy w stanie policzyć x.
Najpierw, dla t=-1
Otrzymaliśmy następna funkcję kwadratową, która musimy rozwiązać by obliczyć wartość x.
Powyższe równanie nie ma pierwiastków, ponieważ Zauważmy, że samo równanie jest sprzeczne - wartość podniesiona do kwadratu nigdy nie będzie liczbą ujemną.
Podstawmy więc drugą wartość t równą 4.
Korzystamy z wzorów skr. mnożenia i otrzymujemy
Równanie ma dwa rozwiązania: i (patrz na przykład nr 2).
Po obliczeniu pierwiastków i dochodzimy do wniosku, że całe równanie ma tylko dwa rozwiązania chociaż równanie stopnia czwartego może mieć tych rozwiązań 4. Bardzo ważną rzeczą jest to, że rozwiązania t ujemne nie spełniają równania. Dlatego też przy stawianiu założenia można dodać warunek . Warunek ten sam wyjdzie podczas podstawiania wartości t (tak jak w przykładzie), jednak taki sposób jest wygodniejszy. Można więc powiedzieć, że równanie dwukwadratowe będzie miało 4 pierwiastki wtedy i tylko wtedy, gdy po podstawieniu zmiennej pomocniczej otrzymamy 2 pierwiastki dodatnie.
Materiał ten dotyczy wiadomości na poziomie rozszerzonym.
Ten przykład zrobimy dosyć nietypowym sposobem. Pomimo, że nie można tutaj zastosować bezpośrednio wzoru skróconego mnożenia to użyjemy go - w "sprytny" sposób. Mianowicie -
Gdybyśmy chcieli to równanie "zwinąć" zgodnie ze wzorami skróconego mnożenia (nie patrząc na wyraz wolny), to widać, że wyszłoby wyrażenie:
Co teraz zrobić, aby równość zaszła? Wystarczy, że odejmiemy ", czyli w tym przypadku 9,do tego odejmujemy jeszcze nasze "prawdziwe" 7.
Teraz po kolei liczymy:
/ Pierwiastkujemy obustronnie
Korzystamy z własności: , po czym zostaje nam obliczyć równanie z wart. bezwzględną.
W ten sposób policzyliśmy pierwiastki równania w nieco nietypowy sposób. Oczywiście, można przecież wszystko wyliczyć przez deltę, jednak taki sposób bardzo rozwija umiejętność rachowania. Pozwala także zrozumieć "naturę" funkcji kwadratowej oraz rozwija w nas umiejętność logicznego stosowania wzorów skróconego mnożenia. (umiejętności te mogą być przydatne przy rozwiązywaniu równań wielomianowych itd.)
Materiał ten dotyczy wiadomości na poziomie rozszerzonym.
Żeby rozwiązać takie równanie, trzeba rozważyć dwa przypadki. Pierwszy, gdy i drugi, gdy .
1 przypadek dla
- Opuszczamy wartość bezwzględną bez zmiany znaku:
- Teraz rozwiązujemy tak, jak każde inne równanie. Ważne: na końcu porównujemy rozwiązania z założeniem .
Wynikami pierwszego przypadku są liczby "-2" i "6". Jednak "-2" nie spełnia naszego początkowego założenia , więc nie jest rozwiązaniem.
2 przypadek: dla
- Opuszczamy wartość bezwzględną ze zmianą znaku w części pod modułem.
- Teraz nie spełnia naszego założenia , odrzucamy go więc.
Podsumowując, dochodzimy do wniosku, że równanie ma dwa rozwiązania: i .