Przejdź do zawartości

Szczególna teoria względności/Niezmienniczość ciśnienia od układu odniesienia

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.
Szczególna teoria względności
Szczególna teoria względności
Niezmienniczość ciśnienia od układu odniesienia

Licencja
Autor: Mirosław Makowiecki
Absolwent UMCS Fizyki Komputerowej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Email: miroslaw(kropka)makowiecki(małpa)gmail(kropka)pl
Dotyczy: książki, do której należy ta strona, oraz w niej zawartych stron i w nich podstron, a także w nich kolumn, wraz z zawartościami.
Użytkownika książki, do której należy ta strona, oraz w niej zawartych stron i w nich podstron, a także w nich kolumn, wraz z zawartościami nie zwalnia z odpowiedzialności prawnoautorskiej nieprzeczytanie warunków licencjonowania.
Umowa prawna: Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach, z możliwością obowiązywania dodatkowych ograniczeń.
Autor tej książki dołożył wszelką staranność, aby informacje zawarte w książce były poprawne i najwyższej jakości, jednakże nie udzielana jest żadna gwarancja, czy też rękojma. Autor nie jest odpowiedzialny za wykorzystanie informacji zawarte w książce, nawet jeśli wywołaby jakąś szkodę, straty w zyskach, zastoju w prowadzeniu firmy, przedsiębiorstwa lub spółki bądź utraty informacji, niezależnie czy autor (a nawet Wikibooks) został powiadomiony o możliwości wystąpienie szkód. Informacje zawarte w książce mogą być wykorzystane tylko na własną odpowiedzialność.


Niezmienniczość ciśnienia przy przejściu z jednego układu odniesienia inercjalnego do drugiego

[edytuj]

Siła działająca na ciało ze strony ośrodka przy ciśnieniu jest równa:

(35.1)

Transformacja siły z układu z ciałem poruszający się z prędkością dążącą do zera do układu, w którym to ciało porusza się z inną prędkością, przedstawia się wzorem na podstawie (19.7):

(35.2)

Napiszmy obliczenia dla siły równoległej wykorzystując transformacje wektorów równoległych siły i nieskończenie małej powierzchni:

(35.3)

A dla siły prostopadłej wykorzystując wykorzystując transformacje wektorów prostopadłych siły i nieskończenie małej powierzchni:

(35.4)

Stąd mamy wzór na siłę infinitezymalną dodając siły prostopadłe i równoległe nieskończenie małe do siebie, wtedy otrzymujemy definicję siły w układzie odniesienia poruszającą się z prędkością taką by w niej ciało, na którą działa ta siła, poruszała się z jakąś prędkością:

(35.5)

Stąd na podstawie (35.5) ciśnienie nie zmienia się przy przejściu z jednego układu odniesienia inercjalnego do drugiego.